Antin Seliava: Diferenzas entre revisións
| Liña 24: | Liña 24: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
=== Primeiros anos === |
=== Primeiros anos === |
||
Antin Seliava naceu arredor do ano [[1583]] en [[Polack]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} Ingresou en [[1612]] no [[mosteiro da Santa Trindade de Vilnius|mosteiro da Santa Trindade]] dos [[Orde de San Basilio Magno|basilianos]] en [[Vilnius]], facendo o novizado baixo a dirección de [[Xosafat Kuntsevych]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} En [[1615]] foi enviado a Roma para ampliar os seus estudos no [[Pontificio Colexio Grego]], e á súa volta a [[Gran Ducado de Lituania|Lituania]] traballou na reforma levada a cabo nos mosteiros polo metropolita [[Yosyf Rutskyi|Rutskyi]]. En outubro de [[1617]] foi [[ordenado sacerdote]] da [[Orde de San Basilio Magno]]. Posteriormente, dende [[1622]], foi arquimandrita dos mosteiros de Vilnius e de [[Navahrudak]], e participou activamente nas polémicas relacionadas coa restauración da [[metrópole ortodoxa grega de Kiev|metrópole ortodoxa]] en [[1620]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} |
Antin Seliava naceu arredor do ano [[1583]] en [[Polack]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} Ingresou en [[1612]] no [[mosteiro da Santa Trindade de Vilnius|mosteiro da Santa Trindade]] dos [[Orde de San Basilio Magno|basilianos]] en [[Vilnius]], facendo o novizado baixo a dirección de [[Xosafat Kuntsevych]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} En [[1615]] foi enviado a Roma para ampliar os seus estudos no [[Pontificio Colexio Grego]], e á súa volta a [[Gran Ducado de Lituania|Lituania]] traballou na reforma levada a cabo nos mosteiros polo metropolita [[Yosyf Rutskyi|Rutskyi]]. En outubro de [[1617]] foi [[ordenado sacerdote]] da [[Orde de San Basilio Magno]]. Posteriormente, dende [[1622]], foi arquimandrita dos mosteiros de Vilnius e de [[Navahrudak]], e participou activamente nas polémicas relacionadas coa restauración da [[metrópole ortodoxa grega de Kiev|metrópole ortodoxa]] en [[1620]].{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} |
||
=== Arcebispo de Polack === |
=== Arcebispo de Polack === |
||
Revisión como estaba o 26 de agosto de 2019 ás 13:55
Modelo:Eclesiástico Antin Seliava (en ucraíno: Антін Селява; en polaco: Antoni Sielawa; en belaruso: Антоній Сялява), nado arredor de 1583 no voivodato de Połock (Gran Ducado de Lituania, hoxe Belarús) e finado o 5 de outubro de 1655, foi un eclesiástico grecocatólico ruteno, metropolita de Kiev e Galicia e toda a Rus dende 1641 até a súa morte.
Traxectoria
Primeiros anos
Antin Seliava naceu arredor do ano 1583 en Polack.[1] Ingresou en 1612 no mosteiro da Santa Trindade dos basilianos en Vilnius, facendo o novizado baixo a dirección de Xosafat Kuntsevych.[1] En 1615 foi enviado a Roma para ampliar os seus estudos no Pontificio Colexio Grego, e á súa volta a Lituania traballou na reforma levada a cabo nos mosteiros polo metropolita Rutskyi. En outubro de 1617 foi ordenado sacerdote da Orde de San Basilio Magno. Posteriormente, dende 1622, foi arquimandrita dos mosteiros de Vilnius e de Navahrudak, e participou activamente nas polémicas relacionadas coa restauración da metrópole ortodoxa en 1620.[1]
Arcebispo de Polack
Logo do martirio de Kuntsevych en Witebsk o 12 de novembro de 1623, Seliava foi en 1624 elixido arcebispo de Polack,[1] e recibiu a consagración episcopal de mans do metropolita Yosyf Rutskyi o 18 de xaneiro do mesmo ano. Como arcebispo foi impulsor e puxo en marcha o proceso de canonización de Kuntsevych, quen foi finalmente beatificado en 1643.[1]
Metropolita de Kiev, Galicia e toda a Rus
Nunha viaxe do metropolita Korsak a Roma, en 1639, Seliava foi nomeado na súa ausencia administrador temporal da Igrexa ucraína. O metropolita Korsak finou durante a súa estadía en Roma, e antes do seu pasamento ofreceu a Seliava ao papa Urbano VIII e ao rei Ladislau IV como posible sucesor.[1] En Roma tivo lugar un proceso apostólico de investigación sobre a persoa de Seliava, logo do cal foi nomeado en 1641 metropolita de Kiev, Galicia e toda a Rus, cargo no que permaneceu até o seu pasamento en outubro de 1655.[2] Conservou tamén o título de arcebispo de Polack, e en 1642 foi elixido tamén como superior da orde basiliana.[2]
Os primeiros anos do seu goberno da Igrexa ucraína foron pacíficos: combateu con éxito o intento do clero latino de debilitar a Igrexa bizantina, e entre 1645 e 1647 dirixiu importantes negociacións cos ortodoxos que, porén, se interromperon co pasamento de Petro Mohyla.[2] Posteriormente tivo que afrontar as consecuencias da rebelión de Bohdan Khmelnytsky en 1648: a paz chegou co tratado de Zboriv de agosto de 1649, que entre outras provisións incluíu a supresión da Igrexa greco-católica nos territorios do Hetmanato e a cesión das súas propiedades á Igrexa ortodoxa.[2] Malia as protestas de Seliava e do nuncio, o rei Xoán II Casimiro de Polonia aprobou o tratado en xaneiro de 1650.
A situación empeorou posteriormente co Tratado de Pereiaslav de 1654, que puxo ao Hetmanato en dependencia do Tsarato de Rusia, e coa entrada de tropas rusas nos territorios da Coroa. Logo de deixar o goberno da súa arquidiocese en mans de Havryil Kolenda, Seliava se trasladou a Podlaquia, residindo en diferentes mosteiros até que, perseguido e esgotado, finou aos 72 anos (en 1655) na poboación de Tykotsin.[2]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Назарко, Іриней-Іван Іванович (1962). Київські і Галицькі митрополити: біографічні нариси (1590-1960). Analecta OSBM. Serie 2. Sectio 1. Roma. OCLC 54007358.
- Мудрий, Софрон (1995). Нарис історії Церкви в Україні. Roma / Lviv. OCLC 36087791.
| Dignidades da Igrexa católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Xosafat Kuntsevych |
Arcebispo de Polack 1624 - 1655 |
Sucesor: Havryil Kolenda |
| Predecesor: Rafail Korsak |
Metropolita de Kiev, Galicia e toda a Rus 1641 - 1655 |
Sucesor: Havryil Kolenda |
