Mesopotamia (provincia romana): Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Fendetestas (conversa | contribucións)
Liña 72: Liña 72:
[[Ficheiro:1864 Johnson Map of the Roman Empire - Geographicus - RomanEmpire-johnson-1864.jpg|thumb|right|200px| Mapa que mostra a provincia de Mesopotamia]]
[[Ficheiro:1864 Johnson Map of the Roman Empire - Geographicus - RomanEmpire-johnson-1864.jpg|thumb|right|200px| Mapa que mostra a provincia de Mesopotamia]]


Durante o resto da súa existencia, a nova provincia seguiría sendo un óso de discordia entre os romanos e os seus veciños orientais, que sufrirían moito nas recurrentes guerras romanas. No tumulto que seguiu ao [[Ano dos Seis Emperadores]], entre 239 e 243, [[Ardashir I]] (224-241), o fundador do novo Imperio sasánida que substituíu ao moribundo. Os partos atacaron e invadiron a zona, pero foi recuperada por Gaius Furius Sabinius Aquila Timesitheus Timesitheus antes da súa morte en 243. [2] 70–71 </ref> Nos anos 250, o sah persa atacou Mesopotamia e loitou co emperador romano Valeriano (valeriano). . 253-260), a quen capturou a Batalla de Edesa en Edessa, en Edessa en 260. Mref, Dickson e Purdie (2004), p. 100 </ref> No ano seguinte, con todo, Shapur foi fuertemente derrotado por Odaenathus de Palmyra e expulsado de Mesopotamia. <ref> Mommsen, Dickson e Purdie (2004), pp. 104 </ref>
Durante o resto da súa existencia, a nova provincia seguiría sendo un óso de discordia entre os romanos e os seus veciños orientais, que sufrirían moito nas recurrentes guerras romanas. No tumulto que seguiu ao [[Ano dos Seis Emperadores]], entre 239 e 243, [[Ardashir I]] (224-241), o fundador do novo Imperio sasánida que substituíu ao moribundo. Os partos atacaron e invadiron a zona, pero foi recuperada por [[Timesteo| Gaius Furius Sabinius Aquila Timesitheus]] antes da súa morte no 243.<ref>Southern (2001), p. 70–71</ref> Nos anos 250, o shah persa [[Shapur I]] atacou Mesopotamia e loitou co emperador romano [[Valeriano]] (253-260), a quen [[Batalla de Edessa | capturou]] en [[Edessa, Mesopotamia | Edessa]] no 260.<ref>Mommsen, Dickson & Purdie (2004), p. 100</ref> No ano seguinte, con todo, Shapur foi fuertemente derrotado por [[Odaenathus]] de [[Palmira]] e expulsado de Mesopotamia.<ref>Mommsen, Dickson & Purdie (2004), pp. 103–104</ref>



==Notas==
==Notas==

Revisión como estaba o 16 de xullo de 2019 ás 22:57

Modelo:Primeira entidade subestatal

As provincias romanas do Leste baixo Traxano, incluída a Mesopotamia.
A tardia Diocese de Oriente romana, incluída a provincia de Mesopotamia.

Mesopotamia foi o nome de dúas provincias romanas distintas, unha de curta duración creada polo emperador romano Traxano no 116–117 e outra establecida por Emperador Septimio Severo ca. 198, que se extendía entre o imperio romano e o [imperios sasánida]], ata as conquistas musulmás do século VII.

A provincia de Traxano

No 113, o emperador Traxano (98–117) lanzou unha guerra contra o por longo tempo rival de Roma, o Imperio de Partia. No 114, conquistou a Armenia romana, convertida nunha provincia, e ao final do 115, conquistaría o norte de Mesopotamia. Tamén a organizou como provincia a principios do 116, cando se acuñaron moedas para celebrar o feito.[1]

Máis tarde, o mesmo ano, Traxano marchou cara a Mesopotamia central e meridional (ampliando e completando a provincia de Mesopotamia) e cruzando o río Tigris a Adiabene, que anexou a outra provincia romana Asiria.[2] Pero non se detivo alí. Nos últimos meses do 116, capturou a gran cidade persa de Susa. Derrocou ao rei partio Osroes I e puxo ao seu propio gobernante títere Partamaspates no trono do Partia. Nunca máis o Imperio romano avanzaría tan ao leste.

Cando morreu Tracano, o seu sucesor Adriano (117-138) renunciou ás súas conquistas ao leste do río Éufrates, que volveu ser o límite oriental do Imperio romano.[3] [4]

A provincia de Severo

A campaña de Lucio Vero

A Mesopotamia do Norte, incluíndo Osroene, volveu a estar baixo control romano na expedición de Lucio Vero no 161–166, pero non foron organizadas formalmente en provincias, no seu lugar, quedaron baixo gobernantes vasalos locais, aínda que se mantiveron guarnicións romanas, especialmente en Nisibis.

Ano dos cinco emperadores

Este control resultou ameazado no 1956, durante a guerra civil entre Septimio Severo (193-211) e o usurpador Pescennio Níxer, cando estalaron rebelións na zona e Nisibis foi sitiada. Severo restaurou rapidamente a orde e organizou a Osroene como unha provincia plena.[5][6]

Reconquista por Severo

Seguidamente, Severo iniciou unha guerra contra Partia, que concluíu con éxito co Saqueo da capital dos Partos Ctesiphon. Emulando a Traxano, restableceu a provincia de Mesopotamia no 198, con Nisibis, elevada ao status de "colonia (completa)", como capital. [7] [8]

A diferenza da provincia de Traxano, que abarcaba toda a Mesopotamia ocupada polos romanos entre os ríos Éufrates e Tigris, a nova provincia estaba limitada entre a provincia de Osroene ao sur, o Éufrates e o Tigris ao ao norte e o río Chaboras (moderno Khabur) ao leste.[9]

Zona de guerra

Mapa que mostra a provincia de Mesopotamia

Durante o resto da súa existencia, a nova provincia seguiría sendo un óso de discordia entre os romanos e os seus veciños orientais, que sufrirían moito nas recurrentes guerras romanas. No tumulto que seguiu ao Ano dos Seis Emperadores, entre 239 e 243, Ardashir I (224-241), o fundador do novo Imperio sasánida que substituíu ao moribundo. Os partos atacaron e invadiron a zona, pero foi recuperada por Gaius Furius Sabinius Aquila Timesitheus antes da súa morte no 243.[10] Nos anos 250, o shah persa Shapur I atacou Mesopotamia e loitou co emperador romano Valeriano (253-260), a quen capturou en Edessa no 260.[11] No ano seguinte, con todo, Shapur foi fuertemente derrotado por Odaenathus de Palmira e expulsado de Mesopotamia.[12]

Notas

  1. Bennett (1997), pp. 196, 198-199
  2. Bennett (1997), p. 201
  3. Bennett (1997), pp. 206-207
  4. Mommsen, Dickson e Purdie (2004), p. 72
  5. Mommsen, Dickson & Purdie (2004), pp. 77–78
  6. Southern (2001), p. 33
  7. Mommsen, Dickson & Purdie (2004), pp. 78–79
  8. Southern (2001), p. 42
  9. Kazhdan (1991), p. 1348
  10. Southern (2001), p. 70–71
  11. Mommsen, Dickson & Purdie (2004), p. 100
  12. Mommsen, Dickson & Purdie (2004), pp. 103–104

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

Ligazóns externas