Carádridos: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Miguelferig (conversa | contribucións)
242.197 edicións
Miguelferig (conversa | contribucións)
242.197 edicións
Liña 45: Liña 45:
=== Reprodución ===
=== Reprodución ===


A gran maioría dos crádridos son monógamos. Algúns, como ''[[Vanellus vanellus]]'' (avefría), son [[políxino]]s, outros, como o ''[[Charadrius moontanus]]'' ten un sistema de múltiples postas rápidas que pode ser acompañado de poliandria secuencial. En ''[[Charadrius morinellus]]'', as femias compiten polos machos e os machos proporcionan todos os coidados parentais ás crías.<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Handbook of the Birds of the World]]. Volume 3, Hoatzin to Auks|last=Piersma|first=Theunis|publisher=Lynx Edicions|year=1996|isbn=84-87334-20-2|editor-last=del Hoyo|editor-first=Joseph|location=Barcelona|pages=400–401|chapter=Family Charadriidae (Plovers)|quote=|editor-last2=Elliott|editor-first2=Andrew|editor-last3=Sargatal|editor-first3=Jordi|via=}}</ref> Cando están reproducíndose, defenden os seus territorios con exhibicións aéreas visibles.<ref name="EoB" />
A gran maioría dos carádridos son monógamos. Algúns, como ''[[Vanellus vanellus]]'' (avefría), son [[políxino]]s, outros, como o ''[[Charadrius moontanus]]'' ten un sistema de múltiples postas rápidas que pode ser acompañado de poliandria secuencial. En ''[[Charadrius morinellus]]'', as femias compiten polos machos e os machos proporcionan todos os coidados parentais ás crías.<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Handbook of the Birds of the World]]. Volume 3, Hoatzin to Auks|last=Piersma|first=Theunis|publisher=Lynx Edicions|year=1996|isbn=84-87334-20-2|editor-last=del Hoyo|editor-first=Joseph|location=Barcelona|pages=400–401|chapter=Family Charadriidae (Plovers)|quote=|editor-last2=Elliott|editor-first2=Andrew|editor-last3=Sargatal|editor-first3=Jordi|via=}}</ref> Cando están reproducíndose, defenden os seus territorios con exhibicións aéreas visibles.<ref name="EoB" />
<!--
⚫
Charadridae lay two to four eggs into the nest, which is usually a shallow scrape in the open ground, and incubate the clutch for 21–30 days.<ref name=":0" /> In species where both parents incubate the eggs, females and males vary in the way they share their incubation duties, both within and between species. In some pairs, parents exchange on the nest in the morning and in the evening so that their incubation rhythm follows 24-hour day, in others females and males exchange up to 20 times a day.<ref>{{Cite journal|last=Bulla|first=Martin|last2=Valcu|first2=Mihai|last3=Dokter|first3=Adriaan M.|last4=Dondua|first4=Alexei G.|last5=Kosztolányi|first5=András|last6=Rutten|first6=Anne L.|last7=Helm|first7=Barbara|last8=Sandercock|first8=Brett K.|last9=Casler|first9=Bruce|title=Unexpected diversity in socially synchronized rhythms of shorebirds|url=http://doi.org/10.1038/nature20563|journal=Nature|volume=540|issue=7631|pages=109–113|doi=10.1038/nature20563}}</ref>


⚫
Poñen de dous a catro ovos no niño, que adoita ser unha escavación pouco profunda en campo aberto, e incuban a posta durante de 21 a 30 días.<ref name=":0" /> En especies nas que ambos os proxenitores incuban os ovos, as femias e os machos varían na maneira en que comparten as tarefas de incubación, tanto dentro coma entre especies. Nalgunhas parellas, os proxenitores intercámbianse no niño pola mañá e ao serán para facer unha incubación ininterrompida durante as 24 horas, noutras as femias e machos intercámbianse unhas 20 veces ao día.<ref>{{Cite journal|last=Bulla|first=Martin|last2=Valcu|first2=Mihai|last3=Dokter|first3=Adriaan M.|last4=Dondua|first4=Alexei G.|last5=Kosztolányi|first5=András|last6=Rutten|first6=Anne L.|last7=Helm|first7=Barbara|last8=Sandercock|first8=Brett K.|last9=Casler|first9=Bruce|title=Unexpected diversity in socially synchronized rhythms of shorebirds|url=http://doi.org/10.1038/nature20563|journal=Nature|volume=540|issue=7631|pages=109–113|doi=10.1038/nature20563}}</ref>
[[Charadriinae|Charadriidae]] are protective over their eggs and offspring. The parents protect their young by uttering an alarm call, performing [[distraction display]] and they may even attack the predator or intruder. The chicks are precocial; their parents do not feed them.

-->
Son aves que protexen moito os seus ovos e crías. Os proxenitores protexen os pitos emitindo unha chamada de alarma, realizando unha [[exhibición de distració]] e mesmo poden atacar o predador ou intruso. Os pitos son precoces e non son alimentados polos pais.


== Notas ==
== Notas ==

Revisión como estaba o 5 de marzo de 2019 ás 21:57

Os carádridos[1] (Charadriidae) son unha familia de aves da orde Charadriiformes que comprende de 64 a 66 especies, das cales en Galicia viven 6 especies do xénero Charadrius (píllaras), 4 do xénero Pluvialis (píldoras) e 1 do xénero Vanellus (avefrías).

Taxonomía

A familia Charadriidae foi introducida polo zoólogo inglés William Elford Leach nunha guía dos contidos do Museo Británico publicada en 1820.[2][3] A familia divídese en dúas subfamilias: os caradrinos (Charadrinae), que inclúe as píllaras e píldoras, e os vanelinos (Vanellinae), que inclúe as avefrías.

Descrición

Son aves pequenas ou de medio tamaño con corpos compactos, curtos, pescozos grosos e ás longas e xeralmente bicudas, pero a maioría das especies de vanelinos adoitan ter ás arredondadas. Os seus peteiros son xeralmente rectos (excepto no caso do Anarhynchus frontalis de Nova Zelandia) e curtos, as dedas curtas, e a deda traseira pode estar reducido ou ausente, dependendo das especies. A maioría dos Charadriidae teñen tamén colas relativamente curtas, pero o Charadrius vociferus é unha excepción. Na maior parte dos xéneros, os sexos son similares, e só hai un pequeno dimorfismo sexual. En tamaño van desde o Charadrius collaris, de 26 g e 14 cm, ao Vanellus miles, de 368 g e 35 cm.

Distribución e hábitat

Viven nois campos abertos de todo o mundo, principalmente en hábitats próximos á auga, aínda que hai algunhas excepcións: o Peltohyas australis, por exemplo, prefire terreos pedregosos dos desertos de Australia central e occidental.[4]

Comportamento e ecoloxía

Cazan utilizando a vista en lugar de sentir a presenza das presas cos peteiros como fan os limícolas de peteiros lngos como os escolopácidos. Os alimentos que comen son invertebrados acuáticos e terrestres como insectos, vermes, moluscos e crustáceos dependendo do hábitat, captúranos normalmente usando unha técnica de correr e parar, en vez de permanecer quedos sondando como fan outros grupos limícolas. Tamén comen materia vexetal.

Reprodución

A gran maioría dos carádridos son monógamos. Algúns, como Vanellus vanellus (avefría), son políxinos, outros, como o Charadrius moontanus ten un sistema de múltiples postas rápidas que pode ser acompañado de poliandria secuencial. En Charadrius morinellus, as femias compiten polos machos e os machos proporcionan todos os coidados parentais ás crías.[5] Cando están reproducíndose, defenden os seus territorios con exhibicións aéreas visibles.[4]

Poñen de dous a catro ovos no niño, que adoita ser unha escavación pouco profunda en campo aberto, e incuban a posta durante de 21 a 30 días.[5] En especies nas que ambos os proxenitores incuban os ovos, as femias e os machos varían na maneira en que comparten as tarefas de incubación, tanto dentro coma entre especies. Nalgunhas parellas, os proxenitores intercámbianse no niño pola mañá e ao serán para facer unha incubación ininterrompida durante as 24 horas, noutras as femias e machos intercámbianse unhas 20 veces ao día.[6]

Son aves que protexen moito os seus ovos e crías. Os proxenitores protexen os pitos emitindo unha chamada de alarma, realizando unha exhibición de distració e mesmo poden atacar o predador ou intruso. Os pitos son precoces e non son alimentados polos pais.

Notas

  1. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para carádridos.
  2. ↑ Leach, William Elford (1820). "Eleventh Room". Synopsis of the Contents of the British Museum (17th ed.). London: British Museum. pp. 65–70. OCLC 6213801.  Aínda que no documento non se especifica o nome do autor, Leach era daquela o Coidador de Zooloxía.
  3. ↑ Bock, Walter J. (1994). History and Nomenclature of Avian Family-Group Names. Bulletin of the American Museum of Natural History. Number 222. New York: American Museum of Natural History. p. 137. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Harrison, Colin J.O. (1991). Forshaw, Joseph, ed. Encyclopaedia of Animals: Birds. London: Merehurst Press. p. 105. ISBN 1-85391-186-0. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Piersma, Theunis (1996). "Family Charadriidae (Plovers)". En del Hoyo, Joseph; Elliott, Andrew; Sargatal, Jordi. Handbook of the Birds of the World. Volume 3, Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions. pp. 400–401. ISBN 84-87334-20-2. 
  6. ↑ Bulla, Martin; Valcu, Mihai; Dokter, Adriaan M.; Dondua, Alexei G.; Kosztolányi, András; Rutten, Anne L.; Helm, Barbara; Sandercock, Brett K.; Casler, Bruce. "Unexpected diversity in socially synchronized rhythms of shorebirds". Nature 540 (7631): 109–113. doi:10.1038/nature20563. 

Véxase tamén

Ligazóns externas

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carádridos&oldid=5082931»