Enerxía mecánica: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Agremon (conversa | contribucións)
Agremon (conversa | contribucións)
Notas/citas
Liña 20: Liña 20:


::<math>K={1 \over 2}mv^2</math>
::<math>K={1 \over 2}mv^2</math>
==Notas==
{{reflist|group="nb"}}


==Citas==
{{reflist|30em}}


{{Control de autoridades}}
{{Control de autoridades}}

Revisión como estaba o 2 de decembro de 2018 ás 10:10

En física a enerxía mecánica describe o onxunto da enerxía cinética e a enerxía potencial dun corpo. É a enerxía asociada co movemento e a posición dun obxecto. Nun sistema onde só actúen forzas conservativas, cúmprese o principio de conservación da enerxía mecánica: "en todo momento a suma da enerxía mecánica de tódolos corpos do sistema é constante", é dicir, "a enerxía mecánica non se crea nin se destrúe, simplemente transfórmase ou pasa dun corpo a outro". Isto só acontece en sistemas ideais, pois as forzas de rozamento ( fricción) impiden que existan sistemas conservativos puros. Inda así, hai certas condicións (ausencia de atmosfera, rozamento case nulo) en que se pode facer esta aproximación.

Un exemplo dun sistema mecánico: un satélite orbitando a Terra influenciado só pola forza conservativa gravitatoria; a súa enerxía mecánica, polo tanto, consérvase. A aceleración do satélite é representada polo vecor verde e a súa velocidade polo vermello. Se a órbita do satélite é unha elipse , a enerxía potencial do satélite e a súa enerxía cinética varían co tempo, pero a suma de ambas permanece constante.

Se un obxecto é movido en sentido oposto a unha forza conservativa neta, a enerxía potencial incrementarase e se a celeridade do obxecto cambia, a a enerxía cinética do obxecto cambia asemade. Nun sistema real, non obstante, as forzas non conservativas como a, están presentes, mais con frecuencia con valores desprezables, e a constancia da enerxía mecánica é unha boa aproximación. Nas colisións elásticas consérvase a enerxía mecánica, pero non nas colisións inelásticas, nas que parte da enerxía é convertida en calor ou en enerxía interna. O equivalente entre a enerxía mecánica perdida (disipación) e o incremento da temperatura foi descoberto por James Prescott Joule.

Moitos aparellos teñen como finalidade a conversión da enerxía mecánica en outros xeitos de enerxía ou doutras enerxía en mecánica, por exemplo, un motor eléctrico convirte enerxía eléctrica en enerxía mecánica, un xerador eléctrico convirte enerxía mecánica en enerxía eléctrica e unha máquina de vapor convirte calor en enerxía mecánica.

Xeral

A enerxía é unha magnitude escalar e a enerxía mecánica dun sistema é a suma da enerxía potencial, dada pola posición das partes dun sistema, e a cinética, chamada asemade enerxía do movemento:[1][2]

A enerxía potencial, U, depende da posición dun obxecto suxeto a unha forza conservativa. Está definida como a habilidade dun obxecto para facer traballo, e aumenta cando o obxecto móvese en sentido oposto ó da forza.[nb 1][1] Se F representa a forza conservativa e x a posición, a enerxía potencial da forza entre dúas posicións x1 e x2 está definida como a integral negativa de F entre x1 e x2:[4]

A enerxía cinética, K, depende da celeridade dun obxecto e é a capacidade dun obxecto móbil de facer un traballo sobre outro obxecto cando choca con el.[nb 2][8] defínese como como un medio do produto da masa do obxecto polo cadrado da súa celeridade, e a enerxía cinética total dun sistema de obxectos é a suma das enerxías cinéticas dos obxectos respectivos:[1][9]

Notas

  1. É importante notar que cando se está a medir enerxía mecánica, un obxecto é considerado como un conxunto, como foi establecido por Isaac Newton no seu libro Principia Mathematica Philosophiae Naturalis: "O movemento dun todo é o mesmo que a suma dos movementos das súas partes; ou sexa, o cambio na posición do lugar que ocupan as partes, e polo tanto, o lugar do conxunto, é o mesmo que a suma dos lugares das partes e polo tanto é interno e interior ó conxunto do corpo."[3]
  2. En física, celeridade ou rapidez é unha magnitude escalar e velocidade é unha magnitude vectorial. Doutro xeito, a velocidade é a rapidez nunha dirección e polo tanto pode cambiar sen necesidade de que cambie a rapidez, xa que esta é só o módulo da velocidade (xemplo: un xiro constante cambia constantemente de volcidade, pero conserva a rapidez).[5][6][7]

Citas

  1. 1,0 1,1 1,2 Wilczek, Frank (2008). "Conservation laws (physics)". AccessScience. McGraw-Hill Companies. Consultado o 2011-08-26. 
  2. "mechanical energy". The New Encyclopædia Britannica: Micropædia: Ready Reference 7 (15th ed.). 2003. 
  3. Newton 1999, p. 409
  4. "Potential Energy". Texas A&M University–Kingsville. Consultado o 2011-08-25. 
  5. Brodie 1998, pp. 129–131
  6. Rusk, Rogers D. (2008). "Speed". AccessScience. McGraw-Hill Companies. Consultado o 2011-08-28. 
  7. Rusk, Rogers D. (2008). "Velocity". AccessScience. McGraw-Hill Companies. Consultado o 2011-08-28. 
  8. Brodie 1998, p. 101
  9. Jain 2009, p. 9