Enerxía mecánica: Diferenzas entre revisións
en uso |
redacción |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{en uso}} |
{{en uso}} |
||
En [[física]] a '''enerxía mecánica''' describe o onxunto da [[enerxía cinética]] e a [[enerxía potencial]] dun corpo. Nun sistema onde só actúen [[forza conservativa|forzas conservativas]], cúmprese o [[principio de conservación da enerxía mecánica]]: "en todo momento a suma da enerxía mecánica de tódolos corpos do sistema é constante", é dicir, "a enerxía mecánica non se crea nin se destrúe, simplemente transfórmase ou pasa dun corpo a outro". Isto só acontece en [[sistema]]s ideais, pois as forzas de [[rozamento]] impiden que existan sistemas conservativos puros. Inda así, hai certas condicións (ausencia de [[atmosfera terrestre|atmosfera]], [[rozamento]] case nulo) en que se pode facer esta aproximación. |
En [[física]] a '''enerxía mecánica''' describe o onxunto da [[enerxía cinética]] e a [[enerxía potencial]] dun corpo. É a [[enerxía]] asociada co movemento e a posición dun obxecto. Nun sistema onde só actúen [[forza conservativa|forzas conservativas]], cúmprese o [[principio de conservación da enerxía mecánica]]: "en todo momento a suma da enerxía mecánica de tódolos corpos do sistema é constante", é dicir, "a enerxía mecánica non se crea nin se destrúe, simplemente transfórmase ou pasa dun corpo a outro". Isto só acontece en [[sistema]]s ideais, pois as forzas de [[rozamento]] ( [[fricción]]) impiden que existan sistemas conservativos puros. Inda así, hai certas condicións (ausencia de [[atmosfera terrestre|atmosfera]], [[rozamento]] case nulo) en que se pode facer esta aproximación. |
||
[[File:Orbital motion.gif|miniatura|250px|Un exemplo dun sistema mecánico: un satélite orbitando a Terra influenciado só pola forza conservativa gravitatoria; a súa enerxía mecánica, polo tanto, consérvase. A aceleración do satélite é representada polo vecor verde e a súa velocidade polo vermello. Se a órbita do satélite é unha elipse , a enerxía potencial do satélite e a súa enerxía cinética varían co tempo, pero a suma de ambas permanece constante.]] |
[[File:Orbital motion.gif|miniatura|250px|Un exemplo dun sistema mecánico: un satélite orbitando a Terra influenciado só pola forza conservativa gravitatoria; a súa enerxía mecánica, polo tanto, consérvase. A aceleración do satélite é representada polo vecor verde e a súa velocidade polo vermello. Se a órbita do satélite é unha elipse , a enerxía potencial do satélite e a súa enerxía cinética varían co tempo, pero a suma de ambas permanece constante.]] |
||
Se un obxecto é movido en sentido oposto a unha forza conservativa neta, a enerxía potencial incrementarase e se a [[celeridade]] do obxecto cambia, a a enerxía cinética do obxecto cambia asemade. Nun sistema real, non obstante, as forzas non conservativas como a, están presentes, mais con frecuencia con valores desprezables, e a constancia da enerxía mecánica é unha boa aproximación. Nas [[colisión elástica|colisións elásticas]] consérvase a enerxía mecánica, pero non nas [[colisión inelástica|colisións inelásticas]], nas que parte da enerxía é convertida en calor ou en enerxía interna. O equivalente entre a enerxía mecánica perdida ([[disipación]]) e o incremento da [[temperatura]] foi descoberto por [[James Prescott Joule]]. |
|||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
Revisión como estaba o 1 de decembro de 2018 ás 23:30
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Agremon (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 5 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
En física a enerxía mecánica describe o onxunto da enerxía cinética e a enerxía potencial dun corpo. É a enerxía asociada co movemento e a posición dun obxecto. Nun sistema onde só actúen forzas conservativas, cúmprese o principio de conservación da enerxía mecánica: "en todo momento a suma da enerxía mecánica de tódolos corpos do sistema é constante", é dicir, "a enerxía mecánica non se crea nin se destrúe, simplemente transfórmase ou pasa dun corpo a outro". Isto só acontece en sistemas ideais, pois as forzas de rozamento ( fricción) impiden que existan sistemas conservativos puros. Inda así, hai certas condicións (ausencia de atmosfera, rozamento case nulo) en que se pode facer esta aproximación.
Se un obxecto é movido en sentido oposto a unha forza conservativa neta, a enerxía potencial incrementarase e se a celeridade do obxecto cambia, a a enerxía cinética do obxecto cambia asemade. Nun sistema real, non obstante, as forzas non conservativas como a, están presentes, mais con frecuencia con valores desprezables, e a constancia da enerxía mecánica é unha boa aproximación. Nas colisións elásticas consérvase a enerxía mecánica, pero non nas colisións inelásticas, nas que parte da enerxía é convertida en calor ou en enerxía interna. O equivalente entre a enerxía mecánica perdida (disipación) e o incremento da temperatura foi descoberto por James Prescott Joule.