Red Bull Racing: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Fendetestas (conversa | contribucións)
Liña 135: Liña 135:
== Resultados completos na Fórmula Un ==
== Resultados completos na Fórmula Un ==
{{Artigo principal| Resultados de Red Bull Racing na Fórmula 1}}
{{Artigo principal| Resultados de Red Bull Racing na Fórmula 1}}

Como construtor, Red Bull Racing conseguiu as seguintes estatísticas:
* Porcentaxe de vitorias no Campionato de Construtores: 28´6%, 4 de 14 [2005-2018]
* Porcentaxe de vitorias no Campionato de Pilotos: 28´6%, 4 de 14 [2005-2018]
* Porcentaxe de vitorias: 22´2%, 59 de 266 [2005 - Abu Zabi 2018]>


('''Negra''' indican vitoria no campionato do mundo.)
('''Negra''' indican vitoria no campionato do mundo.)

Revisión como estaba o 29 de novembro de 2018 ás 22:35

Austria Red Bull-TAG Heuer
Nome completo Red Bull Racing
Bandeira coa que compite Austria Austria
Base en Milton Keynes, Buckinghamshire,
Reino Unido
Xefe de Equipo Helmut Marko
(conselleiro de Red Bull GmbH)
Christian Horner
(Director de equipo)
Director Técnico Adrian Newey
Pilotos 10. Francia Pierre Gasly[1]
33. Países Baixos Max Verstappen[2]
Pilotos de probas
Chasis RB15[3]
Motor Honda
Pneumáticos Pirelli
Debut Gran Premio de Australia de 2005
Carreiras 266 (265 saídas)
Campionatos de Construtores 4 (2010, 2011, 2012, 2013)
Campionatos de Pilotos 4 (2010, 2011, 2012, 2013)
Vitorias 59
Pole positions 60
Voltas Rápidas 60
Puntos totais 419 2018
Posición no campionato 2018

Red Bull Racing (RBR) é un dos dous equipos de Fórmula 1 propiedade da compañía austríaca de bebidas Red Bull. Red Bull adquiriu a escudería Jaguar Racing en preto de 110 millóns de dólares, cando a casa matriz deste equipo, Ford Motor Company, anunciou a súa retirada da máxima categoría do automobilismo. Toro Rosso ("Red Bull" traducido ao italiano) é o segundo equipo de Fórmula 1 que tamén pertence á marca de bebidas enerxéticas. O equipo converteuse no gañador do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2010 de construtores no seu sexto ano na competición, converténdose no primeiro equipo austríaco en gañar o título, repetindo título en 2011 e 2012. O equipo tamén gañou o campionato do mundo de pilotos de 2010, 2011, 2012 e 2013 con Sebastian Vettel. O equipo ten a súa base en Milton Keynes no Reino Unido. O equipo utilizou motores Renault desde 2007 e ten un contrato para facelo ata 2016.[4] En novembro de 2012, anunciouse que Infiniti converteuse en patrocinador do equipo da tempada 2013 en adiante, o equipo pasa a coñecerse como Infiniti Red Bull Racing.[5][6]

Historia

Orixes

O actual equipo Red Bull remonta as súas orixes ao Stewart Grand Prix escudería que fixo o seu debut en 1997. Jackie Stewart vendeu o seu equipo á Ford Motor Company a fins de 1999, e Ford tomou a decisión de renomear o equipo como Jaguar Racing, con escaso éxito nos seguintes 5 anos.

Por mor dos decepcionantes resultados obtidos polo equipo, a Ford anunciou a súa venda en setembro de 2004. Red Bull, unha compañía de bebidas enerxéticas, acordou a compra de Jaguar Racing no último día da venda, o 15 de novembro de 2004. Ford informou que pediu aos licitadores un simbólico dólar de EE.UU. a cambio do compromiso de investir 400 millóns de dólares de EE.UU. no equipo durante as tres tempadas seguintes.

A participación de Red Bull na Fórmula Un remóntase a 1995, cando por primeira vez patrocinou a o equipo Sauber.

Red Bull Racing non foi o comezo da participación de Red Bull nas carreiras. A creación dun equipo propio de Fórmula 1 significou que Red Bull puxera fin á súa asociación a longo prazo co equipo Sauber. A empresa de bebidas tamén executou un programa de novos pilotos, Red Bull Junior Team, polo que Red Bull patrocina prometedores pilotos novos. Os condutores de alto perfil que recibiron este respaldo inclúen a Enrique Bernoldi, Christian Klien, Patrick Friesacher, Vitantonio Liuzzi e Scott Speed. Red Bull tamén patrocina moitos pilotos e equipos que compiten na GP2 Series.

Red Bull Racing foi un dos únicos catro equipos (os outros son Ferrari, Midland F1 e WilliamsF1) que asinaron o Acordo da Concordia a partir de 2008, garantindo a súa participación a longo prazo na Fórmula 1.

Tempada 2005

Christian Klien durante a clasificación no Gran premio dos Estados Unidos de 2005

O dono de Red Bull, Dietrich Mateschitz, tentou ao seu compatriota austríaco Gerhard Berger (ex-piloto da categoría, e director de BMW Motorsport) para que pasase a dirixir a nova escudería. Con todo, isto nunca se realizou. Para 2005, o chasis foi bautizado como RB1. Red Bull Racing utilizou motores Cosworth no seu ano inaugural debido á facilidade de continuar co motor utilizado por Jaguar Racing.

O antigo piloto de McLaren David Coulthard liderou o equipo. Coulthard foi elixido pola súa experiencia, considerado como o ideal para axudar a liderar o equipo en cernes. Para o segundo coche, Red Bull compartiu a unidade entre dous dos seus novos pilotos patrocinados: Christian Klien, que pilotara para Jaguar en 2004 e o campión da F3000 Vitantonio Liuzzi. Nun principio anunciouse que Klien e Liuzzi alternarianse para pilotar cada catro carreiras, pero ao final da tempada Liuzzi aparecera só en catro ocasións.

O primeiro ano de Red Bull na Fórmula 1 foi un éxito en comparación cos seus predecesores, Jaguar Racing. Foron 6º no Campionato de Construtores da tempada, só superados pola rápida mellora de BAR Honda ao final da tempada. Nunha soa tempada acumularon máis puntos que Jaguar en 2003 e 2004. Coulthard, logo dun pobre 2003 e 2004 con McLaren, foi unha revelación para o equipo, mentres que Klien demostrou que mellorara enormemente desde 2004. Anotaronse 34 puntos, 24 de Coulthard, 9 de Klien e 1 de Liuzzi.

O condutor americano Scott Speed, que emerxeu das filas do equivalente americano de Red Bull Junior Team, Red Bull Driver Search, foi o terceiro piloto de Red Bull Racing en 2005 para os grandes premios de Canadá e dos Estados Unidos. Speed era atractivo para Red Bull debido á súa nacionalidade estadounidense, o que promocionaría a Red Bull e a Fórmula Un en Estados Unidos, un mercado onde tradicionalmente o deporte loitou para ter máis impacto.

Tempada 2006

O 23 de abril de 2005, o equipo anunciou un acordo para utilizar motores Ferrari en 2006. Isto coincidiu cun cambio de regras que obrigaban ao uso do motor V8, polo que é probable que ámbolos dous Red Bull Racing e Ferrari utilizaran a mesma especificación do motor. Red Bull Racing continuou usando pneumáticos Michelin, en lugar dos Bridgestone usados por Ferrari.

Coulthard conducir o Red Bull RB2 RB2 no 2006 GP de Estados Unidos .

O 28 de maio de 2006 consegue o seu primeiro podio da historia ao acabar David Coulthard en terceiro lugar no Gran Premio de Mónaco de 2006.

Robert Doornbos substituíu a Klien nas tres últimas carreiras da tempada 2006 .

O equipo terminou sétimo no Campionato de Construtores, con 16 puntos. David Coulthard (14 pts) terminou na 13ª posición na clasificación de pilotos, e Klien (2 pts) clasificouse na 18ª posición. O substituto de Klien, Robert Doornbos, non puido anotar ningún punto.

Tempada 2007

David Coulthard pilotando para o equipo no Gran Premio de Canadá de 2007.
Mark Webber pilotando para RBR no Gran Premio de Gran Bretaña de 2007.

2007 viu o debut de Adrian Newey como deseñador do RB3. Logo de longas discusións sobre a obriga de seguir utilizando os motores Ferrari para 2007, o equipo anunciou o 31 de agosto de 2006, que se utilizarían os motores de Renault para a tempada 2007, o contrato con Ferrari pásase á Scuderia Toro Rosso.

O equipo anunciou o 7 de agosto de 2006 que asinara con Mark Webber para pilotar xunto a David Coulthard na tempada 2007, en substitución de Christian Klien, que puxo fin á súa asociación co equipo. Klien foi substituído por Robert Doornbos nas tres últimas carreiras de 2006.

Red Bull Racing reforzou o seu departamento técnico mediante a contratación de Geoff Willis como director técnico o 17 de xullo 2007.

O equipo terminou quinto no Campionato de Construtores, con 24 puntos.

Tempada 2008

David Coulthard motor de RBR no 2008 Gran Premio de Canadá .

Red Bull continuou cos mesmos pilotos en 2008 e tivo os números 9 e 10 nos seus coches logo de terminar quinto no campionato de construtores 2007. Red Bull presenta o RB4 no circuíto de Xerez o 16 de xaneiro e anunciou que Sébastien Buemi sería o seu piloto de probas e reserva para o ano 2008.

O equipo terminou sétimo no Campionato de Construtores, con 29 puntos. David Coulthard (8 pts) terminou na 16ª posición na clasificación de pilotos, e Webber (21 pts) clasificouse na 11ª posición.

2009: Auxe e segundo por detrás de Brawn GP

Red Bull Racing presentou o seu novo chasis RB5 o 8 de febreiro por medio dun video en en 3D narrado por Sebastian Vettel. O lanzamento físico do vehículo levouse a cabo ao día seguinte. O equipo asegurou a súa primeira pole position no GP de F1 da China con Sebastian Vettel, marcando o mellor tempo con só unha volta de clasificación na Q3. Mark Webber cualificou en terceira posición na grella. . Ao día seguinte, Vettel gañou, e Webber foi segundo. Vettel terminou segundo no campionato de pilotos con 84 puntos, 11 por detrás de Jenson Button. Mark Webber terminou en cuarto lugar con 69´5 puntos. O equipo tamén terminou segundo no Campionato de Construtores con 153´.5 puntos, 18´5 puntos por detrás de Brawn GP.

2010: O ano do campionato

Para a tempada 2010, o equipo mantivo tanto a Mark Webber como a Sebastian Vettel, con Renault como provedor de motores para Red Bull Racing. O chasis RB6 demostrou ser o mellor coche da grella , cunha vantaxe notable sobre os McLaren e Ferrari.

Vettel gañou o Campionato do Mundo de 2010 de Pilotos no final de tempada Abu Dhabi Grand Prix .

Na última carreira en Abu Dhabi, Sebastian Vettel gañou a carreira e o Campionato de Pilotos de Fórmula 1. Red Bull terminou o ano cun total de 9 vitorias en Grandes Premios con cinco de Sebastian Vettel e catro de Mark Webber. Red Bull acadou un total de 15 pole positions 10 de Vettel e cinco de Webber. O equipo anotou seis voltas rápidas tres anotadas por Vettel e tres anotadas por Webber.

2011: O 2º campionato

Tanto Sebastian Vettel como Mark Webber seguiron como pilotos do equipo na tempada de Fórmula Un de 2011, así como co provedor de motores Renault.[7][8][9] Vettel defendía o seu título mundial, converténdose no noveno piloto en facelo, logo de gañar once carreiras na tempada, tamén logrou 15 poles na tempada, rompendo o rexistro que tiña Nigel Mansell desde a tempada de 1992. Webber terminou en terceira posición no campionato, acadando unha vitoria na última carreira da tempada en Brasil. O equipo tamén revalidou o seu título de construtores, xa que terminou a tempada con 650 puntos no Campionato de Construtores, con 153 puntos de vantaxe sobre o equipo máis próximo, McLaren.

2012: O 3º campionato

Sebastian Vettel e Mark Webber seguiron como pilotos do equipo na tempada de Fórmula Un de 2012, así como co provedor de motores Renault. Vettel logrou o seu terceiro título mundial, Webber terminou en sexta posición no campionato. O equipo tamén revalidou o seu título de construtores, terminou a tempada con 460 puntos no Campionato de Construtores, con 60 puntos de vantaxe sobre o equipo máis próximo, Ferrari.

2013: O 4º campionato

Para a tempada 2013, Red Bull seguirá cos pilotos Sebastian Vettel e Mark Webber por quinta tempada consecutiva. Como en 2012, Webber asinouse contrato por só ano, mentres que Vettel continúa o seu actual acordo de varios anos.[10] Vettel logrou o seu cuarto título mundial, Webber terminou en terceira posición no campionato. O equipo tamén revalidou o seu título de construtores, terminou a tempada con 596 puntos no Campionato de Construtores, con 236 puntos de vantaxe sobre o equipo máis próximo, Mercedes.

Tempada 2014

Infiniti Red Bull iniciara a tempada co actual Campión do Mundo de Sebastian Vettel e Daniel Ricciardo que substitúe a Mark Webber, quen anunciou en 2013 que ía estar en estar en Porsche AG no Campionato do Mundo de Resistencia en 2014.[11][12]

Tempada 2015

Daniil Kvyat e Daniel Ricciardo no Gran Premio de Malaisia de 2015

Daniel Ricciardo continuou unha segunda tempada co equipo. Mentres tanto, no pasado Gran Premio xaponés, o equipo anunciou que Vettel deixaría o equipo ao final da tempada 2014. Foi substituído por Daniil Kvyat en 2015, que pasou unha tempada co equipo Toro Rosso en 2014.[13]


Tempada 2016

Para o 2016, usou os motores Renault baixo a nome de TAG Heuer.[14]| O equipo anunciou o 17 de marzo de 2016, un día antes do fin de semana do Gran Premio de Australia de 2016, que formaran unha nova asociación tecnolóxica con Aston Martin, para a nova tempada.[15]

No Gran Premio de China de 2016, Red Bull logrou o seu primeiro podio da tempada con Daniil Kvyat terminando terceiro detrás de Sebastian Vettel e Nico Rosberg.

Daniil Kvyat e Max Verstappen intercambiaron asentos antes do Gran Premio de España de 2016, con Verstappen promovido a Red Bull Racing e Kvyat regresando a Toro Rosso.[16] Verstappen finalmente gañou o Gran Premio de España, converténdose no gañador máis novo dun Gran Premio da historia.

Xuntos Daniel Ricciardo e Max Verstappen gañaron dúas carreiras durante a tempada 2016 co Red Bull RB12.

2016 en xeral foi unha tempada moito máis forte para Red Bull Racing que o 2015, especialmente despois de que Max Verstappen substituíra a Daniil Kvyat. Isto foi en gran parte porque Daniel Ricciardo foi empuxado moito máis por Verstappen que por Kvyat, Ricciardo afirmou que aprendeu das técnicas de condución de Verstappen co fin de mellorar como piloto.[17] Red Bull lograría podios con Max Verstappen en Austria e Silverstone con Daniel Ricciardo en Mónaco, Budapest e en Singapur, e con ambos Verstappen e Ricciardo nos podios de Alemña e Malaisia. Daniel Ricciardo logrou a 4ª vitoria da súa carreira en Malaisia despois dun fallo do motor de Lewis Hamilton. Verstappen loitara pola vitoria pero foi comprometido debido a un incidente no comezo entre Sebastian Vettel e Nico Rosberg levando a Verstappen a referirse a Vettel como "tolo".[18] Este incidente foi o último surxido entre Vettel e Max Verstappen. Despois de que os dous discreparan sobre unha colisión na primeira curva do Gran Premio de Bélxica de 2016 que provocou que Max non puntuara na carreira na que comezou na primeira fila, e cun gran número de afeccionados holandeses que viaxaran para velo na carreira.[19]

Cara ao final do Gran Premio do Brasil de 2016, Verstappen caeu a 14º posición logo de cambiar de novo aos pneumáticos de augas. A continuación, gañou uns incribles 11 lugares nas últimas 16 voltas terminando terceiro no podio.

Rede Bull Racing terminou segundo no Campionato de Construtores dese ano, con Daniel Ricciardo logrando a terceira posición no Campionato de Pilotos.[20]

Scuderia Toro Rosso

No outono de 2005, Red Bull anunciou que comprara o equipo Minardi de Fórmula Un, e sería coñecido como Scuderia Toro Rosso (en italiano, Equipo Red Bull) a partir de 2006 . A Scuderia Toro Rosso (STR) funciona como un equipo independente, pero os dous comparten certos recursos técnicos. .

Resultados completos na Fórmula Un

Como construtor, Red Bull Racing conseguiu as seguintes estatísticas:

  • Porcentaxe de vitorias no Campionato de Construtores: 28´6%, 4 de 14 [2005-2018]
  • Porcentaxe de vitorias no Campionato de Pilotos: 28´6%, 4 de 14 [2005-2018]
  • Porcentaxe de vitorias: 22´2%, 59 de 266 [2005 - Abu Zabi 2018]>

(Negra indican vitoria no campionato do mundo.)

Ano Nome Coche Motor Pneum. Pilotos Puntos Pos.
2005 Austria Red Bull Racing RB1 Cosworth TJ2005 3.0 V10 M


14.
15.
15.
David Coulthard
Austria Christian Klien
Italia Vitantonio Liuzzi
34
2006 Austria Red Bull Racing RB2 Ferrari 056 2.4 V8 M


14.
15.
15.
David Coulthard
Austria Christian Klien
Países Baixos Robert Doornbos
16
2007 Austria Red Bull Racing RB3 Renault RS27 2.4 V8 B 14.
15.
David Coulthard
Australia Mark Webber
24
2008 Austria Red Bull Racing RB4 Renault RS27 2.4 V8 B 9.
10.
David Coulthard
Australia Mark Webber
29
2009 Austria Red Bull Racing RB5 Renault RS27 2.4 V8 B 14.
15.
Australia Mark Webber
Alemaña Sebastian Vettel
153.5
2010 Austria Red Bull Racing RB6 Renault RS27-2010 2.4 V8 B 5.
6.
Alemaña Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
498
2011 Austria Red Bull Racing RB7 Renault RS27-2011 2.4 V8 P 1.
2.
Alemaña Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
650
2012 Austria Red Bull Racing RB8 Renault RS27-2012 2.4 V8 P 1.
2.
Alemaña Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
460
2013 Austria Infiniti Red Bull Racing RB9 Renault RS27-2013 2.4 V8 P 1.
2.
Alemaña Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
596
2014 Austria Infiniti Red Bull Racing RB10 Renault Energy F1-2014 1.6 V6 t P 1.
3.
Alemaña Sebastian Vettel
Australia Daniel Ricciardo
405
2015 Austria Infiniti Red Bull Racing RB11 Renault Energy F1-2015 1.6 V6 t P 3.
26.
Australia Daniel Ricciardo
Daniil Kvyat
187
2016 Austria Red Bull Racing RB12 TAG Heuer 1.6 V6 t P 3.
26.
33.
Australia Daniel Ricciardo
Daniil Kvyat
Países Baixos Max Verstappen
468
2017 Austria Red Bull Racing RB13 TAG Heuer 1.6 V6 t P 3.
33.
Australia Daniel Ricciardo
Países Baixos Max Verstappen
368
2018 Austria Aston Martin Red Bull Racing RB14 TAG Heuer 1.6 V6 t P 3.
33.
Australia Daniel Ricciardo
Países Baixos Max Verstappen
419

* Tempada disputándose.

Monoprazas

A seguinte galería mostra os diferentes modelos que usou Red Bull na Fórmula 1.

  • 2005-2009
  • 2010-2014
  • 2015-

Notas

  1. "Going full Gas in 2019". Red Bull Racing (Red Bull GmbH). 20 de agosto de 2018. Consultado o 20 de agosto de 2018. The Team is delighted to announce that Pierre Gasly will join us from the beginning of the 2019 season, to race alongside Max. 
  2. "Red Bull rules out signing Alonso for '18". GPUpdate.net. JHED Media BV. 23 de xuño de 2017. Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2017. 
  3. "Christian: The season and beyond". Red Bull Racing Formula One Team (en inglés) (Red Bull Racing). 26 October 2018. Arquivado dende o orixinal o 27 de outubro de 2018. 
  4. "Red Bull extend Renault engine contract to 2016". BBC Sport (BBC). 9 de setembro de 2011. Consultado o 9 de setembro de 2011. 
  5. "Infiniti to become Red Bull Racing title sponsor". Formula1.com (Formula One Administration). 25 de novembro de 2012. Consultado o 25 de novembro de 2012. 
  6. "Infiniti to become title partner of Red Bull Racing from 2013". Red Bull Racing (Red Bull). 25 de novembro de 2012. Arquivado dende o orixinal o 28 de novembro de 2012. Consultado o 25 de novembro de 2012. 
  7. "Red Bull extend Vettel contract". GP Update. 21 de agosto de 2009. Consultado o 29 de xaneiro de 2011. 
  8. Collantine, Keith (7 de xuño de 2010). "Webber signs with Red Bull for 2011". F1 Fanatic (Keith Collantine). Consultado o 7 de xuño de 2010. 
  9. "RED BULL RACING AND RENAULT ANNOUNCE NEW AGREEMENT". Renault Sport F1. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 2 de xaneiro de 2012. 
  10. "Webber to stay at Red Bull for 2013". Formula1.com (Formula One Administration). 10 de xullo de 2012. Consultado o 6 de decembro de 2012. 
  11. "Formula One: Mark Webber to retire at end of season". Consultado o 6 de decembro de 2013. 
  12. "Red Bull to confirm Daniel Ricciardo as Mark Webber's replacement for 2014 season". SkySports F1. Consultado o 6 de decembro de 2013. 
  13. Estrada, Chris; Smith, Luke (3 de outtubro de 2014). "Sebastian Vettel leaving Red Bull at end of season, Ferrari-bound; Daniil Kvyat to replace him". MotorSportsTalk (NBC Sports). Consultado o 15 de decembro de 2014. 
  14. "Red Bull to run TAG Heuer-badged Renault engines in 2016". formula1.com. 4 de decembro de 2015. Consultado o 10 de marzo de 2016. 
  15. Barretto, Lawrence; Rencken, Dieter (17 de marzo de 2016). "Aston Martin makes return to Formula 1 with Red Bull tie-up". autosport.com. Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2016. Consultado o 18 de marzo de 2016. 
  16. "New line-up for Spain". redbullracing.com (Red Bull Racing). 5 de maio de 2016. Consultado o 5 de maio de 2016. 
  17. "Ricciardo learning from Verstappen's driving techniques". en.f1i.com. 26 de setembro de 2016. Consultado o 4 de outubro de 2016. 
  18. "Verstappen hits out at "ridiculous" Vettel move". www.motorsport.com. 2 de outubro de 2016. Consultado o 4 de outubro de 2016. 
  19. "Max Verstappen hits out at Kimi Raikkonen and Sebastian Vettel after Belgian GP". www.skysports.com/f1. 5 de setembro de 2016. Consultado o 4 de outubro de 2016. 
  20. "RACING RECORD - Red Bull Racing Formula One Team". redbullracing.com. Consultado o 27 January 2017. 

Ligazóns externas