Externsteine: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 4: | Liña 4: | ||
== Externsteine no folclore alemán == |
== Externsteine no folclore alemán == |
||
Desde o século XIX o Externsteine convértese no centro de diversos estudos centrados no seu posíbel uso na antigüedade como centro relixioso e a súa relevancia para o pobo teutón. Durante o [[Terceiro Reich]] desde a [[Orde Teutónica]], como orde con fins caritativos e de asociacionismo, o reverendo [[Wilhelm Teudt]] impulsa unha investigación nos arredores da área da formación rochosa na procura de probas que a identifiquen como un lugar de culto teutón. As escavacións sucédense seguidas polos equipos de investigación de Amt Rosenberg e a partir de [[1935]] polo SS Ahnenerbe. As escavacións non atopan probas que refuten a |
Desde o século XIX o Externsteine convértese no centro de diversos estudos centrados no seu posíbel uso na antigüedade como centro relixioso e a súa relevancia para o pobo teutón. Durante o [[Terceiro Reich]] desde a [[Orde Teutónica]], como orde con fins caritativos e de asociacionismo, o reverendo [[Wilhelm Teudt]] impulsa unha investigación nos arredores da área da formación rochosa na procura de probas que a identifiquen como un lugar de culto teutón. As escavacións sucédense seguidas polos equipos de investigación de Amt Rosenberg e a partir de [[1935]] polo SS Ahnenerbe. As escavacións non atopan probas que refuten a hipótese do lugar de culto, idea apoiada pola propaganda nazi, tras o cal o Ministro de Interior [[Heinrich Himmler]] detén a publicación dos resultados científicos. |
||
Os estudos despois de [[1993]] recuperan o material das escavacións deste periodo, 1934/35, e a arqueóloga Uta Halle emprega estes resultados para facer unha documentación histórica dos usos máis recentes do Externsteine pola política e cultura alemá, onde se citan a reunión de grupos neo-pagáns, neo-nazis e un incremento do turismo ordinario até os 50.000 visitantes ao día. <ref>{{Cita libro |título=Archaeology and Folklore |nome1=Cornelius |nome2=Amy |apelidos1= Gazin-Swartz |apelidos2= Holtorf |ano= 1999|editorial= Routledge |isbn=0-203-98384-X |lingua=inglés |páxinas=154-6}}</ref> |
Os estudos despois de [[1993]] recuperan o material das escavacións deste periodo, 1934/35, e a arqueóloga Uta Halle emprega estes resultados para facer unha documentación histórica dos usos máis recentes do Externsteine pola política e cultura alemá, onde se citan a reunión de grupos neo-pagáns, neo-nazis e un incremento do turismo ordinario até os 50.000 visitantes ao día. <ref>{{Cita libro |título=Archaeology and Folklore |nome1=Cornelius |nome2=Amy |apelidos1= Gazin-Swartz |apelidos2= Holtorf |ano= 1999|editorial= Routledge |isbn=0-203-98384-X |lingua=inglés |páxinas=154-6}}</ref> |
||
Revisión como estaba o 3 de novembro de 2018 ás 15:16
Externsteine (51°52′8″N 8°55′3″L / 51.86889, -8.91750) é unha formación rochosa singular de 40 metros de altura situada no val atravesado polo río Wiembecke ao seu paso pola cidade de Horn-Bad Meinberg no estado histórico do Principado de Lippe. Este monumento natural alemán recibe medio millón de visitantes cada ano [1]. O Externsteine forma parte dunha reserva natural propiedade do Landesverband Lippe, subdivisión administrativa do Estado de Renania do Norte-Westfalia, e controlada en colaboración coa estación científica especializada en Biloxía de Lippe.[2]
Externsteine no folclore alemán
Desde o século XIX o Externsteine convértese no centro de diversos estudos centrados no seu posíbel uso na antigüedade como centro relixioso e a súa relevancia para o pobo teutón. Durante o Terceiro Reich desde a Orde Teutónica, como orde con fins caritativos e de asociacionismo, o reverendo Wilhelm Teudt impulsa unha investigación nos arredores da área da formación rochosa na procura de probas que a identifiquen como un lugar de culto teutón. As escavacións sucédense seguidas polos equipos de investigación de Amt Rosenberg e a partir de 1935 polo SS Ahnenerbe. As escavacións non atopan probas que refuten a hipótese do lugar de culto, idea apoiada pola propaganda nazi, tras o cal o Ministro de Interior Heinrich Himmler detén a publicación dos resultados científicos.
Os estudos despois de 1993 recuperan o material das escavacións deste periodo, 1934/35, e a arqueóloga Uta Halle emprega estes resultados para facer unha documentación histórica dos usos máis recentes do Externsteine pola política e cultura alemá, onde se citan a reunión de grupos neo-pagáns, neo-nazis e un incremento do turismo ordinario até os 50.000 visitantes ao día. [3]
Notas
- ↑ "Externsteine"(en alemán)
- ↑ "Externsteine"(en alemán)
- ↑ Gazin-Swartz, Cornelius; Holtorf, Amy (1999). Archaeology and Folklore (en inglés). Routledge. pp. 154–6. ISBN 0-203-98384-X.