Beltrán de la Cueva: Diferenzas entre revisións
m Bot: Reemprazo de téxto automático (-== Enlaces externos == +== Ligazóns externas ==) |
m -mente |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Beltrán da Cueva''' ([[1443]]-[[1492]]) foi un nobre [[Castela|castelán]], nacido en [[Úbeda]] (actual [[provincia de Xaén]]). En [[1456]], o rei [[Henrique IV]] hospedouse na casa do seu pai, Diego Fernández da Cueva, que era rexidor e cabeza da súa linaxe en Úbeda. Como agradecemento ás atencións recibidas, o monarca ofreceu ao fillo maior de don Diego un posto na Corte, pero don Diego rogoulle que ocupase o seu lugar don Beltrán, por ter o outro que atender o maiorazgo familiar, e así chegou como paxe don Beltrán da Cueva a córte castelá. |
'''Beltrán da Cueva''' ([[1443]]-[[1492]]) foi un nobre [[Castela|castelán]], nacido en [[Úbeda]] (actual [[provincia de Xaén]]). En [[1456]], o rei [[Henrique IV]] hospedouse na casa do seu pai, Diego Fernández da Cueva, que era rexidor e cabeza da súa linaxe en Úbeda. Como agradecemento ás atencións recibidas, o monarca ofreceu ao fillo maior de don Diego un posto na Corte, pero don Diego rogoulle que ocupase o seu lugar don Beltrán, por ter o outro que atender o maiorazgo familiar, e así chegou como paxe don Beltrán da Cueva a córte castelá. |
||
Unha vez no seu novo destino, Beltrán da Cueva ascendeu |
Unha vez no seu novo destino, Beltrán da Cueva ascendeu rapidamente grazas ás súas excelentes relacións co rei. En [[1458]] foi nomeado mordomo de palacio e señor de Xaén, e en [[1461]] entrou no Consello Real, desprazando a [[Juan Pacheco]], [[Marqués de Villena]], como home de confianza ([[valido]]) de Henrique IV. Paralelamente, o seu irmán Gutierre foi nomeado [[bispo]] de [[Palencia]]. En [[1462]] concedéronselle os cargos de Conde de Ledesma e Maestre da [[Orde de Santiago]]. Tamén posuía por entón a cidade de [[Huelma]], concedida en [[1460]] como dote pola súa voda con Mencia de Mendoza e Lúa, sobrina do poderoso cardeal [[andalucía|andaluz]] [[Pedro González de Mendoza]]. Don Diego Fernández da Cueva foi obsequiado co Vizcondado de Huelma, que, á morte deste, pasou a Beltrán da Cueva, sendo elevado o título a Condado, chamándose primeiro Conde de Huelma. |
||
Esta fulgurante carreira desatou as envexas e rancores de numerosos cortesáns e nobres, en especial o Marqués de [[Villena]]. Co fin de desacreditalo |
Esta fulgurante carreira desatou as envexas e rancores de numerosos cortesáns e nobres, en especial o Marqués de [[Villena]]. Co fin de desacreditalo politicamente, comezaron a difundirse rumores sobre supostas aventuras de Beltrán de la Cueva coa raíña, [[Xoana de Portugal]], e ata chegou a asegurarse que a princesa [[Xoana a Beltranexa|Juana]] non era filla do rei (ao que se xulgaba impotente), senón do propio Beltrán. Por esta razón, no futuro comezaríase a apodar á herdeira ao trono como ''Xoana a Beltranexa''. As críticas chegaron ao seu nivel máis alto tralo seu nomeamento como Maestre de Santiago, ata o punto de que Henrique IV viuse obrigado por primeira vez a tomar medidas contra De la Cueva co fin de calalas. En [[1463]] foille retirado o cargo de Maestre e ordenóuselle que se afastase da Corte, pese a que foi recompensado coa concesión do título de Duque de [[Alburquerque]] (creado especificamente para él) así como a entrega do castelo de Anguix e o goberno das poboacións de Roa, Aranda, Molina de Aragón, Cuéllar e Atienza. |
||
En [[1465]] púxose ao lado do rei na chamada [[Farsa de Ávila]], conxura na que destacados nobres (entre eles o Marqués de Villena e o Arcebispo de [[Toledo]], [[Alfonso Carrillo]]) pretendían derrocar ao rei, e participou na [[Segunda Batalla de Olmedo]] ([[1467]]) que puxo fin á intentona. Como premio engadiu ás súas posesións as vilas de Mijares, A Adrada e Colmenar, que sería rebautizada posteriormente como Mombeltrán na súa honra. |
En [[1465]] púxose ao lado do rei na chamada [[Farsa de Ávila]], conxura na que destacados nobres (entre eles o Marqués de Villena e o Arcebispo de [[Toledo]], [[Alfonso Carrillo]]) pretendían derrocar ao rei, e participou na [[Segunda Batalla de Olmedo]] ([[1467]]) que puxo fin á intentona. Como premio engadiu ás súas posesións as vilas de Mijares, A Adrada e Colmenar, que sería rebautizada posteriormente como Mombeltrán na súa honra. |
||
Revisión como estaba o 5 de outubro de 2007 ás 22:56
Beltrán da Cueva (1443-1492) foi un nobre castelán, nacido en Úbeda (actual provincia de Xaén). En 1456, o rei Henrique IV hospedouse na casa do seu pai, Diego Fernández da Cueva, que era rexidor e cabeza da súa linaxe en Úbeda. Como agradecemento ás atencións recibidas, o monarca ofreceu ao fillo maior de don Diego un posto na Corte, pero don Diego rogoulle que ocupase o seu lugar don Beltrán, por ter o outro que atender o maiorazgo familiar, e así chegou como paxe don Beltrán da Cueva a córte castelá.
Unha vez no seu novo destino, Beltrán da Cueva ascendeu rapidamente grazas ás súas excelentes relacións co rei. En 1458 foi nomeado mordomo de palacio e señor de Xaén, e en 1461 entrou no Consello Real, desprazando a Juan Pacheco, Marqués de Villena, como home de confianza (valido) de Henrique IV. Paralelamente, o seu irmán Gutierre foi nomeado bispo de Palencia. En 1462 concedéronselle os cargos de Conde de Ledesma e Maestre da Orde de Santiago. Tamén posuía por entón a cidade de Huelma, concedida en 1460 como dote pola súa voda con Mencia de Mendoza e Lúa, sobrina do poderoso cardeal andaluz Pedro González de Mendoza. Don Diego Fernández da Cueva foi obsequiado co Vizcondado de Huelma, que, á morte deste, pasou a Beltrán da Cueva, sendo elevado o título a Condado, chamándose primeiro Conde de Huelma.
Esta fulgurante carreira desatou as envexas e rancores de numerosos cortesáns e nobres, en especial o Marqués de Villena. Co fin de desacreditalo politicamente, comezaron a difundirse rumores sobre supostas aventuras de Beltrán de la Cueva coa raíña, Xoana de Portugal, e ata chegou a asegurarse que a princesa Juana non era filla do rei (ao que se xulgaba impotente), senón do propio Beltrán. Por esta razón, no futuro comezaríase a apodar á herdeira ao trono como Xoana a Beltranexa. As críticas chegaron ao seu nivel máis alto tralo seu nomeamento como Maestre de Santiago, ata o punto de que Henrique IV viuse obrigado por primeira vez a tomar medidas contra De la Cueva co fin de calalas. En 1463 foille retirado o cargo de Maestre e ordenóuselle que se afastase da Corte, pese a que foi recompensado coa concesión do título de Duque de Alburquerque (creado especificamente para él) así como a entrega do castelo de Anguix e o goberno das poboacións de Roa, Aranda, Molina de Aragón, Cuéllar e Atienza.
En 1465 púxose ao lado do rei na chamada Farsa de Ávila, conxura na que destacados nobres (entre eles o Marqués de Villena e o Arcebispo de Toledo, Alfonso Carrillo) pretendían derrocar ao rei, e participou na Segunda Batalla de Olmedo (1467) que puxo fin á intentona. Como premio engadiu ás súas posesións as vilas de Mijares, A Adrada e Colmenar, que sería rebautizada posteriormente como Mombeltrán na súa honra.
Contra o que puidese imaxinarse, Beltrán da Cueva nunca tomou partido pola súa suposta filla durante a Guerra Civil Castelá que enfrontou a Xoana coa súa tía Isabel entre 1474 e 1479, logo da morte de Henrique. Ao contrario, combateu nas filas isabelinas durante varios anos, tanto na guerra sucesoria como no asedio de Granada de 1491. Morreu o día de Todos os Santos de 1492 no seu castelo de Cuéllar.
Don Beltrán da Cueva dedicou parte do seu tempo a glosar o Libro de cetreríade Xoán de Sahagún, cetrero do rei Xoán II de Castela. Desta obra coñécense catro copias: dous consérvanse na Biblioteca Nacional de España, outra na Universidade de Yale e recientemente descubriuse unha cuarta na Biblioteca Statale de Montevergine (Italia), aínda que esta versión omite as glosas de D. Beltrán.
Bibliografía
Carceller Cerviño, María del Pilar, Realidad y representación de la nobleza castellana del siglo XV: el linaje de la Cueva y la casa ducal de Alburquerque, Madrid, 2007.