Charles Albert Gobat: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m engado a Categoría:Premios Nobel de Suíza mediante HotCat |
||
| Liña 44: | Liña 44: | ||
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Basilea]] |
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Basilea]] |
||
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Berna]] |
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Berna]] |
||
[[Categoría:Premios Nobel de Suíza]] |
|||
Revisión como estaba o 27 de setembro de 2018 ás 23:24
 | |
| Nome orixinal | (fr) Charles Albert Gobat  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 21 de maio de 1843 Tramelan,  Suíza |
| Morte | 16 de marzo de 1914 Berna, Suíza |
| Lugar de sepultura | Bremgarten cemetery (en)  |
| Membro do Conselho Nacional da Suíça (pt) | |
| 1 de decembro de 1890 – 16 de marzo de 1914 Circunscrición electoral: Berna | |
| Member of the Swiss Council of States (en) | |
| 10 de marzo de 1884 – 30 de novembro de 1890 Circunscrición electoral: Berna | |
| Member of the Grand Council of the Canton of Bern (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Suíza |
| Educación | Universidade de Basilea Universidade de Heidelberg |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Berna |
| Ocupación | Avogado, administrador educativo e político |
| Partido político | Partido Radical Democrático |
| Lingua | Lingua francesa |
| Familia | |
| Fillos | Marguerite Gobat (en) |
Premios
| |
  | |
Charles Albert Gobat, nado o 21 de maio de 1843 e finado o 16 de marzo de 1914, foi un avogado, administrador educativo e político suízo, que recibiu, xunto co Élie Ducommun, o Premio Nobel da Paz de 1902, por súa lideranza na Oficina Internacional pola Paz, a máis antiga federación pola paz do mundo.
Traxectoria
Gobat naceu en 1843 en Tramelan, Suíza. Era fillo dun pastor protestante e sobriño de Samuel Gobat, un misioneiro que se tornou bispo de Xerusalén. Educouse nas Universidades de Basilea, Heidelberg, Berna e París. Recebiu o doutoramento en dereito da Universidade de Heidelberg o 1867.
Recibiu aclamación por seu traballo République de Berne et la France pendant les guerres de religion, publicado o 1891 e tamén por Histoire de la Suisse racontée au peuple de 1900.
Así mesmo, foi un forte defensor da lingua internacional esperanto e tamén do ido.[1]
Notas
- ↑ Ivan Širjaev; Ludoviko Kökény; Vilmos Bleier; Kálmán Kalocsay (1933-1934). Enciklopedio de Esperanto. Literatura Mondo.
|
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |