Ahmed H. Zewail: Diferenzas entre revisións
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
m engado a Categoría:Premios Nobel dos Estados Unidos de América mediante HotCat |
||
| Liña 65: | Liña 65: | ||
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Pensilvania]] |
[[Categoría:Alumnos da Universidade de Pensilvania]] |
||
[[Categoría:Doutores honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid]] |
[[Categoría:Doutores honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid]] |
||
[[Categoría:Premios Nobel dos Estados Unidos de América]] |
|||
Revisión como estaba o 26 de setembro de 2018 ás 03:59
Ahmed Hassan Zewail (en árabe: أحمد زويل), nado o 26 de febreiro de 1946 en Damanhur (Exipto), é un químico e profesor universitario estadounidense, de orixe exipcia, galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1999.
Traxectoria
Licenciouse en química pola Universidade de Alexandría e posteriormente trasladouse aos Estados Unidos para facer o doutoramento pola Universidade de Pensilvania en 1974 na mesma disciplina. Tras traballar dous anos na Universidade de Berkeley, trasladouse ao Instituto Tecnolóxico de California, onde ocupa a cátedra Linus Pauling de Física Química desde 1990.
Zewail está casado e ten catro fillos.
Investigacións científicas
O interese de Zewail por coñecer a dinámica das reaccións químicas en tempo real, por saber que pasa exactamente e a que velocidade entre reactivos e produtos, levoulle a proxectar pulsos de láser de moi curta duración sobre as partículas que interveñen nas reaccións.
Baseándose na capacidade de átomos e moléculas de absorber ou reirradiar a luz incidente distintamente, modificando o espectro de forma característica para cada un deles. Zewail pretendía identificar os elementos que aparecían nos estadios intermedios dunha reacción (investigacións que iniciou a fins dos sesenta). Pero estes estados son extremadamente curtos: da orde de 10 a 100 femtosegundos. Non foi ata mediados da década dos oitenta, cando se desenvolveron láseres capaces de lanzar pulsos tan curtos, que Zewail puido observar (por primeira vez usando cianuro de iodo) a partición dunha molécula e o posterior afastamento dos fragmentos restantes.
A partir de aquí, el e o seu equipo proxectaron numerosos pulsos de láser sobre distintas reaccións, estudando en cada caso os enlaces químicos, os estados de excitación e o movemento dos diferentes átomos e moléculas que aparecen nos sucesivos intermedios. A "filmación" das reaccións químicas permitiulles descubrir que entre reactivos e produtos dunha reacción adoitan aparecer numerosas moléculas altamente inestables e cun tempo de vida extremadamente curto. Esta técnica constitúe a base dunha nova rama da química, a chamada femtoquímica, cuxo desenvolvemento permite entender mellor as reaccións do metabolismo dos seres vivos (como a fotosíntese ou o efecto que produce a luz sobre os bastonciños da retina). Por estas investigacións foille concedido o Premio Nobel de Química en 1999.
En maio de 2008 foi investido Doutor Honoris Causa pola Universidade Complutense de Madrid.
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1999 (en inglés)
- Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 1999 (en inglés)
- Perfil de Ahmed H. Zewail en NNDB (en inglés)
| Predecesor: Walter Kohn e John Pople |
Premio Nobel de Química 1998 |
Sucesor: Alan J. Heeger, Alan MacDiarmid e Hideki Shirakawa |
| Control de autoridades |
|
|---|
- Premio Nobel de Química
- Químicos dos Estados Unidos de América
- Químicos de Exipto
- Nados en 1946
- Nados na gobernación de Buhaira
- Alumnos da Universidade de Alexandría
- Alumnos da Universidade de Pensilvania
- Doutores honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid
- Premios Nobel dos Estados Unidos de América