Lodoïska: Diferenzas entre revisións
m Arranxos varios |
Feita revisión lingüística e engadidas ligazóns internas |
||
Liña 3: | Liña 3: | ||
{{Ligazóns internas}} |
{{Ligazóns internas}} |
||
[[Ficheiro:Jean-Auguste-Dominique_Ingres_-_Luigi_Cherubini_-_Google_Art_Project.jpg|miniatura|Luigi Cherubini (Google Art Project)]] |
[[Ficheiro:Jean-Auguste-Dominique_Ingres_-_Luigi_Cherubini_-_Google_Art_Project.jpg|miniatura|Luigi Cherubini (Google Art Project)]] |
||
'''Lodoïska''' é unha comédie héroïque en tres actos con música de Luigi Cherubini e libreto do |
'''Lodoïska''' é unha ''comédie héroïque'' en tres actos con música de Luigi Cherubini e [[libreto]] do francés Claude-François Fillette-Loraux baseado na obra ''Les amours du chevalier de Faublas'' de Jean-Baptiste Louvet de Couvrai. Estreouse en [[París]] o [[18 de xullo]] de [[1791]] no Théâtre Feydeau. |
||
== Estrea == |
== Estrea == |
||
En 1791, no apoxeo da Revolución Francesa, estréase Lodoïska de Luigi Cherubini. Nese momento de rápidos cambios sociais, o mundo da ópera estase abrindo a un público máis amplo onde os compositores buscan unha materia que lle interese as masas. Lodoïska é considesara unha das primeiras “óperas de rescate”, un xénero que creceu fruto da revolución, cunha narrrativa baseada no rescate dun prisioneiro (polo xeral, un dos protagonistas principais) e o triunfo sobre o seu inimigo. A ópera foi recibida con estusiasmo e interpretouse máis 200 veces nun tempo próximo a estrea. Foi tan popular que volveu a revivir no Feydeau no 1819 e realizouse con frecuencia nos países xermánicos a principios do século XIX, incluíndo unha produción en Viena no 1802. |
En 1791, no apoxeo da [[Revolución Francesa]], estréase Lodoïska de Luigi Cherubini. Nese momento de rápidos cambios sociais, o mundo da [[ópera]] estase abrindo a un público máis amplo onde os [[Composición musical|compositores]] buscan unha materia que lle interese as masas. Lodoïska é considesara unha das primeiras “óperas de rescate”, un xénero que creceu fruto da revolución, cunha narrrativa baseada no rescate dun prisioneiro (polo xeral, un dos protagonistas principais) e o triunfo sobre o seu inimigo. A ópera foi recibida con estusiasmo e interpretouse máis 200 veces nun tempo próximo a estrea. Foi tan popular que volveu a revivir no Feydeau no [[1819]] e realizouse con frecuencia nos países xermánicos a principios do [[século XIX]], incluíndo unha produción en [[Viena]] no [[1802]]. |
||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
||
|- |
|- |
||
! Personaxes !! !! Repartición |
! Personaxes !! !! Repartición da estrea |
||
|- |
|- |
||
| Conde Floreski || Tenor || Pierre Gaveau |
| Conde Floreski || Tenor || Pierre Gaveau |
||
Liña 30: | Liña 30: | ||
== Argumento == |
== Argumento == |
||
A acción ten lugar en Polonia no século XVII. |
A acción ten lugar en [[Polonia]] no [[século XVII]]. |
||
=== Acto 1 === |
=== Acto 1 === |
||
Un grupo de guerreiros [[Pobo tártaro|tártaros]], dirixidos por Titzikan, achéganse ao castelo dun notorio barón chamado Dourlinsky. Un dos homes de Titzikan, informa de que Dourlinsky abandona o castelo con frecuencia, e na súa ausencia podería ser fácil tómalo. Pero Titzikan di que un ataque furtivo sería socavado -el quere derrotar a Dourlinsky nun concurso xusto-. Entón escoitan a alguén que se achega e pasan a esconderse no bosque para observar. O conde Floreski aparece co seu fiel asistente Varbel. Os seus cabalos foran roubados polo tártaro, polo que estaban camiñando a pé. Floreski está buscando a súa noiva, Lodoïska. Os dous tiñan planeado casaren, pero o pai dela tivo un desacordo político con Floreski, así que cancelou a voda, denunciou a Floreski e encondeu a Lodoïska nun lugar secreto. Dende entón, morreu o seu pai e non saben exactamente onde está. Floreski e Varbel enfróntanse con Titzikan e os seus guerreiros. Na pelexa, os tártaros están desarmados. Titzikan está impresionado pola honorable forma de batallar de Floreski e os dous homes forman unha alianza. Titzikan di que el e as súas forzas están planeando atacar a Dourlinski, cuxas forzas devastaron as súas terras. Floreski lembra que Dourlinski era amigo do pai de Lodoïska. Pode ser aquí onde está retida? Seguidamente, cae unha pedra aos seus pés, cunha nota adxunta (foi lanzada pola mesma Lodoïska). Está retida na torre da prisión do castelo. Cando Floreski se achega á torre, ela cántalle, dicindo que a medianoite debe subir ata a cima da torre e baixar ata a súa xanela. Pero o nervioso Varbel ten outra idea. Dourlinsky non sabe que o pai de Lodoïska morreu. Varbel di que deben ir ao castelo, entregar as noticias, e dicir que foron enviados pola nai de Lodoïska para traela á casa. Floreski está de acordo. Chaman á porta do castelo e un servente introdúceos no interior. |
|||
Un grupo de guerreiros tártaros, dirixidos por Titzikan, acércanse ao castelo dun notorio barón chamado Dourlinsky. Un dos homes de Titzikan, informa que Dourlinsky abandoa o castillo con frecuencia, e na súa ausencia podería ser fácil tómalo. |
|||
Pero Titzikan di que un ataque furtivo sería socavado - el quere derrotar a Dourlinsky nun concurso xusto. Entón escoitan a alguén que se acerca e pasan a esconderse no bosque para observar. |
|||
O conde Floreski aparece co seu fiel asistente Varbel. Os seus cabalos foran roubados polo tártar, polo que estaban camiñando a pe. Floreski está buscando a súa noiva, Lodoiska. Os dous tiñan planeado casarse, pero o pai de Lodoiska tivo un desacordo político con Floreski. Asique cancelou a voda, denuncio a Floreski e encondeu a Lodoiska nun lugar secreto. Dende entón, morreo o seu pai e non saben exactamente onde está. |
|||
Floreski e Varbel enfróntanse con Titzikan e os seus guerreiros. Na pelea, os tártaros están desarmados. Titzikan está impresionado pola honorable forma de batalla de Floreski, os dous homes forman unha alianza. Titzikan, di que el e as súas forzas están planeando atacar a Dourlinski, cuyas forzas desvastaron as súas terras. |
|||
Floreski recorda que Dourlinski era amigo do pai de Lodoiska. Pode ser aquí onde está retida? Seguidamente, cae unha pedra aos seus pés, cunha nota adxunta (foi lanzada pola mesma Lodoiska). Está retida na torre da prisión do Castelo. Cando Floreski se acerca a torre, ela cántalle, dicindo que a medianoite debe subir ata a cima da torre e baixar ata a súa xanela. |
|||
Pero o nervioso Varbel ten outra idea. Dourlinsky non sabe que o pai de Lodoiska morreu. Varbel di que deben ir ao castelo, entregar as noticias, e dicir que foron enviados pola nai de Lodoiska para tráela a casa. Floreski está de acordo. Chaman á porta do Castelo e un servente introdúcellos no interior. |
|||
=== Acto 2 === |
=== Acto 2 === |
||
Altamora, secuaz de Dourlinsky, leva a |
Altamora, secuaz de Dourlinsky, leva a Lodoïska da torre a un escuro corredor dentro do castelo, xunto á súa enfermeira, Lysinka. Entón Dourlinsky entra e ordena a Lysinka saír da habitación, quere falar a solas con Lodoïska. Dourlinsky cóntalle a súa intención de casar con ela, pero recibe unha contestación de que non ten dereito a facelo. Dourlinsky ameaza cos dereitos de amante, pero ela contéstalle que é un monstro, non un amante, e que está namorada doutra persoa, do conde Floreski. Hai unha forte discusión e Douslinsky ordena aos seus homes que a leven á parte máis escura e secreta da torre da prisión. Tamén promete localizar a Floreski, quen queira que sexa, e desfacerse del. Con Lodoïska desaparecida, Douslinsky reúnese con Floreski e Varbel, sen saber quen son. Cando lle din que foron enviados para levar a Lodoïska xunta a súa nai, Dourlinsky, claramente, non o cre. Dilles que informen de que Lodoïska xa non está con el. Sabendo que Douslinsky está mentindo, Floreski vacila, sen saber que facer a continuación. Para gañar un pouco de tempo, coméntalle que lles gustaría quedar esta noite para poder descansar antes da súa viaxe de volta á casa. Douslinsky está de acordo, pero ordena mantelos vixiados. Floreski está furioso, sabe que Doulisnky planea roubar a Lodoïska para si mesmo. Varbel trae unha inquietante noticia: escoitou a dous homes de Douslinsky planeando ofrecerlles uns refrescos: dous vasos de viño envelenados. Cando aparecen os homes, Floreski entretenos mentres Varbel cambia o viño que lles ofreceron polos vasos que os homes de Dourlinsky traían para si mesmos. Todos beben, e os envelenadores pronto estarán fríos. Cando Floreski e Varbel tratan de escapar, Douslinsky confróntaos cun grupo de soldados. Floreski desafíao revelando a súa identidade, e ambos son detidos como prisioneiros. |
||
Hai unha forte discusión e Douslinsky ordena aos seus homes que a leven a parte máis escura e secreta da torre da prisión. Tamén promete localizar a Floreski, quen queira que sexa, e desfacerse del. Con Lodoiska desaparecida, Douslinsky reúnese con Floreski e Varbel, sen saber quen son. Cando lle dicen que foron enviados para levar a Lodoiska xunta a súa nai, Dourlinsky, claramente, non so cre. Dícelles que informen que Lodoiska xa non está con el. Sabendo que Douslinsky está mentindo, Floreski vacila, sen saber que facer a continuación. Para gañan un pouco de tempo, comentalle que lles gustaría quedarse esta noite, para poder descansar antes da súa viaxe de volta a casa. Douslinsky está de acordo, pero ordena mantelos vixiados. |
|||
Floreski está furioso, sabe que Doulisnky planea roubar a Lodoiska para si mesmo. Varbel trae unha inquietante noticia: escoitou a dous homes de Douslinsky planeando ofrecerlles uns refrescos: dous vasos de viño envelenados. Cando aparecen os homes, Floresnki entretennos mentres Varbel cambia o viño que lles ofreceron polos vasos que os homes de Dourlinsky traían para si mesmos. Todos beben, e os envelenadores pronto estarán fríos. Cando Floreski e Varbel tratan de escapar, Douslinsky confróntallos cun grupo de soldados. Floreski desafíallo revelando a súa identidad, e ambos son detidos como prisioneiros. |
|||
=== Acto 3 === |
=== Acto 3 === |
||
Dourlinsky vai a xunta Lodoïska cun ultimato, se ela non casa con el, Floreski morrerá. Sen saber o sucedido na súa casa, Lodoïska invoca un tecnicismo: non pode casarse salvo que estea o seu pai alí para entregala. Pero Douslinsky confésalle que o seu pai morreu e Lodoïska desmáiase. Cando levan a Floreski, Lodoïska recupera a conciencia e corre tras del. Dourlinsky repite a demanda: ou casa con el ou Floreski morre. Lodoïska di que preferiría ser apuñalada no corazón antes que casar con el. Floreski e ela prometeron morrer xuntos en lugar de ceder. Dourlinsky cría que estaba a punto de conseguir o que quería, pero vendo que non cedía pregúntase que facer a continuación. Nese punto escóitase un canón. Titzikan está atacando o castelo co seu exército. Nunha espectacular escena que axudou a facer da ópera un éxito en París, fan voar un dos muros do castelo e ao esboroarse revela o campo de batalla preparado fóra. Nunha loita feroz, os tártaros superan as forzas de Dourlinsky. Mentres isto sucede, Douslinsky esconde a Lodoïska na torre, pero Titzikan rescátaa xusto cando a torre ía derrubarse. O inxenuo tártaro consegue salvar tamén a Floreski, arrebatándoo das mans de Douslinsky xusto no momento oportuno. Co seu castelo en chamas ao seu redor, Dourlinsky admite a derrota. |
|||
Dourlinsky vai a xunta Lodoiska cun ultimato, se ela non casa con el, Floreski morrerá. Sen saber o sucedido na súa casa, Lodoiska abora por un tecnicismo: non pode casarse salvo que estea o seu pai alí para entregala. Pero Douslinsky confésalle que o sei pai morreu, e Lodoiska desmaiase. |
|||
Cando se levan a Floreski, Lodoiska recupera a conciencia e corre tras del. Dourlinsky repite a demanda, ou casa con el, ou Floreski morre. Lodoiska di que preferiría ser apuñalada no corazón antes que casarse con el. Floreski e ela prometeron morrer xuntos en lugar de ceder. Dourlinsky creía que estaba a punto de conseguir o que quería, pero vendo que non cedía pregúntase que facer a continuación. Pero nese punto escoitase o fogo dun canón. Titzikan, está atacando o Castelo co seu exército. |
|||
Nunha espectacular escena que axudou a facer da ópera un éxito en París, fan voar un dos muros do Castelo e ao desmoronarse revela o campo de batalla preparado fora. Nunha luita feroz, os tártaros superan as forzas de Dourlinsky. Mentres isto sucede, Douslinsky esconde a Lodoiska na torre, pero Titzikan rescátalla xusto cando a torre ía derrumbarse. O inxenuo tártaro consegue salvar tamén a Floreski, arrebatándollo das mans de Douslinsky xusto no momento oportuno. Co seu Castelo en chamas ao seu redor, Dourlinsky admite a derrota. |
|||
== Trama e música == |
== Trama e música == |
||
A trama de |
A trama de Lodoïska pode asociarse como un desenvolvemento da ópera “O rapto no serrallo” de [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]], pero cun carácter máis melodramático. Cherubini equilibrou este [[melodrama]] escribindo grandes conxuntos dramáticos acompañados dun elenco heroico na música que se pode asociar a [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]]. Aínda existe a austeridade neoclásica propia da escritura familiar de Medee e que non é en absoluto italiana, pero tamén se pode escoitar un vínculo distinto entre o mundo sonoro da escritura orquestal de Cherubini e a de Beethoven. Lodoïska require dunha [[soprano]] e dous [[Tenor|tenores]] que poidan combinar a flexibilidade co poderío vocal. A ópera ábrese cunha dramática aria para Titzikan que claramente leva a voz ao seu límite de rexistro. O primeiro acto dedícase case exclusivamente ás voces masculinas, coa utilización dun trío e un cuarteto dramático e heroico. O acto conclúe cun extenso onde Cherubini trae a Lodoïska por primeira vez converténdose nun golpe dramático. |
||
Lodoiska require dunha soprano e dous tenores que poidan combinar a flexibilidade co poderío vocal. A ópera ábrese cunha dramática aria para Titzikan que claramente leva a voz ao seu límite de rexistro. O primerio acto adícase case exclusivamente as voces masculinas, coa utilización dun trío e un cuarteto dramático e heroico. O acto conclue cun extenso onde Cherubini trae a Lodoiska por primeira vez converténdose nun golpe dramático. |
|||
O segundo acto abre cunha gran aria de |
O segundo acto abre cunha gran aria de Lodoïska, un acompañato dramático seguido dunha aria en dúas partes e unha sección lenta encantadora seguida doutra dramática e rápida. Cherubini volve mostrar a súa gran habilidade cos conxuntos, xa que temos un excelente cuarteto con coro para Lodoïska, Lysinka, Varbel e Altamoras. |
||
O terceiro acto ábrese cun par de arias bastante terroríficas, contrastadas cunha alegre para Dourlinsky, e seguida doutra de desafío para |
O terceiro acto ábrese cun par de arias bastante terroríficas, contrastadas cunha alegre para Dourlinsky, e seguida doutra de desafío para Lodoïska. Un cuarteto final conduce a un interludio orquestral magnífico extenso que describe a batalla antes do clímax. |
||
== Discografía == |
== Discografía == |
||
Liña 94: | Liña 86: | ||
=== Ligazóns externas === |
=== Ligazóns externas === |
||
* http://library.unimelb.edu.au/teachingobjects/objects/lodoiska-comedie-heroique-en-trois-actes,-by-luigi-cherubini |
* [http://library.unimelb.edu.au/teachingobjects/objects/lodoiska-comedie-heroique-en-trois-actes,-by-luigi-cherubini http://library.unimelb.edu.au/teachingobjects/objects/Lodoïska-comedie-heroique-en-trois-actes,-by-luigi-cherubini] |
||
* http://www.gramophone.co.uk/review/cherubini-lodo%C3%AFska |
* http://www.gramophone.co.uk/review/cherubini-lodo%C3%AFska |
||
* http://www.planethugill.com/2013/04/cherubini-lodoiska-cd-review.html |
* [http://www.planethugill.com/2013/04/cherubini-lodoiska-cd-review.html http://www.planethugill.com/2013/04/cherubini-Lodoïska-cd-review.html] |
||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
Revisión como estaba o 1 de setembro de 2018 ás 21:25
Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación → Ortografía: Activar o revisor ortográfico. Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
Faltan ligazóns internas neste artigo ou sección. Por favor, axude wikificándoo. |
Lodoïska é unha comédie héroïque en tres actos con música de Luigi Cherubini e libreto do francés Claude-François Fillette-Loraux baseado na obra Les amours du chevalier de Faublas de Jean-Baptiste Louvet de Couvrai. Estreouse en París o 18 de xullo de 1791 no Théâtre Feydeau.
Estrea
En 1791, no apoxeo da Revolución Francesa, estréase Lodoïska de Luigi Cherubini. Nese momento de rápidos cambios sociais, o mundo da ópera estase abrindo a un público máis amplo onde os compositores buscan unha materia que lle interese as masas. Lodoïska é considesara unha das primeiras “óperas de rescate”, un xénero que creceu fruto da revolución, cunha narrrativa baseada no rescate dun prisioneiro (polo xeral, un dos protagonistas principais) e o triunfo sobre o seu inimigo. A ópera foi recibida con estusiasmo e interpretouse máis 200 veces nun tempo próximo a estrea. Foi tan popular que volveu a revivir no Feydeau no 1819 e realizouse con frecuencia nos países xermánicos a principios do século XIX, incluíndo unha produción en Viena no 1802.
Personaxes | Repartición da estrea | |
---|---|---|
Conde Floreski | Tenor | Pierre Gaveau |
Princesa Lodoïska | Soprano | de Justal |
Dourlinsky | Barítono | Châteaufort |
Titzikan | Tenor | Vaillière |
Altamoras | Baixo | Georget |
Lysinka | Mezzo-soprano | Hédou-Verteuil |
Varbel | Barítono | Jean-Blaise Martin |
Argumento
A acción ten lugar en Polonia no século XVII.
Acto 1
Un grupo de guerreiros tártaros, dirixidos por Titzikan, achéganse ao castelo dun notorio barón chamado Dourlinsky. Un dos homes de Titzikan, informa de que Dourlinsky abandona o castelo con frecuencia, e na súa ausencia podería ser fácil tómalo. Pero Titzikan di que un ataque furtivo sería socavado -el quere derrotar a Dourlinsky nun concurso xusto-. Entón escoitan a alguén que se achega e pasan a esconderse no bosque para observar. O conde Floreski aparece co seu fiel asistente Varbel. Os seus cabalos foran roubados polo tártaro, polo que estaban camiñando a pé. Floreski está buscando a súa noiva, Lodoïska. Os dous tiñan planeado casaren, pero o pai dela tivo un desacordo político con Floreski, así que cancelou a voda, denunciou a Floreski e encondeu a Lodoïska nun lugar secreto. Dende entón, morreu o seu pai e non saben exactamente onde está. Floreski e Varbel enfróntanse con Titzikan e os seus guerreiros. Na pelexa, os tártaros están desarmados. Titzikan está impresionado pola honorable forma de batallar de Floreski e os dous homes forman unha alianza. Titzikan di que el e as súas forzas están planeando atacar a Dourlinski, cuxas forzas devastaron as súas terras. Floreski lembra que Dourlinski era amigo do pai de Lodoïska. Pode ser aquí onde está retida? Seguidamente, cae unha pedra aos seus pés, cunha nota adxunta (foi lanzada pola mesma Lodoïska). Está retida na torre da prisión do castelo. Cando Floreski se achega á torre, ela cántalle, dicindo que a medianoite debe subir ata a cima da torre e baixar ata a súa xanela. Pero o nervioso Varbel ten outra idea. Dourlinsky non sabe que o pai de Lodoïska morreu. Varbel di que deben ir ao castelo, entregar as noticias, e dicir que foron enviados pola nai de Lodoïska para traela á casa. Floreski está de acordo. Chaman á porta do castelo e un servente introdúceos no interior.
Acto 2
Altamora, secuaz de Dourlinsky, leva a Lodoïska da torre a un escuro corredor dentro do castelo, xunto á súa enfermeira, Lysinka. Entón Dourlinsky entra e ordena a Lysinka saír da habitación, quere falar a solas con Lodoïska. Dourlinsky cóntalle a súa intención de casar con ela, pero recibe unha contestación de que non ten dereito a facelo. Dourlinsky ameaza cos dereitos de amante, pero ela contéstalle que é un monstro, non un amante, e que está namorada doutra persoa, do conde Floreski. Hai unha forte discusión e Douslinsky ordena aos seus homes que a leven á parte máis escura e secreta da torre da prisión. Tamén promete localizar a Floreski, quen queira que sexa, e desfacerse del. Con Lodoïska desaparecida, Douslinsky reúnese con Floreski e Varbel, sen saber quen son. Cando lle din que foron enviados para levar a Lodoïska xunta a súa nai, Dourlinsky, claramente, non o cre. Dilles que informen de que Lodoïska xa non está con el. Sabendo que Douslinsky está mentindo, Floreski vacila, sen saber que facer a continuación. Para gañar un pouco de tempo, coméntalle que lles gustaría quedar esta noite para poder descansar antes da súa viaxe de volta á casa. Douslinsky está de acordo, pero ordena mantelos vixiados. Floreski está furioso, sabe que Doulisnky planea roubar a Lodoïska para si mesmo. Varbel trae unha inquietante noticia: escoitou a dous homes de Douslinsky planeando ofrecerlles uns refrescos: dous vasos de viño envelenados. Cando aparecen os homes, Floreski entretenos mentres Varbel cambia o viño que lles ofreceron polos vasos que os homes de Dourlinsky traían para si mesmos. Todos beben, e os envelenadores pronto estarán fríos. Cando Floreski e Varbel tratan de escapar, Douslinsky confróntaos cun grupo de soldados. Floreski desafíao revelando a súa identidade, e ambos son detidos como prisioneiros.
Acto 3
Dourlinsky vai a xunta Lodoïska cun ultimato, se ela non casa con el, Floreski morrerá. Sen saber o sucedido na súa casa, Lodoïska invoca un tecnicismo: non pode casarse salvo que estea o seu pai alí para entregala. Pero Douslinsky confésalle que o seu pai morreu e Lodoïska desmáiase. Cando levan a Floreski, Lodoïska recupera a conciencia e corre tras del. Dourlinsky repite a demanda: ou casa con el ou Floreski morre. Lodoïska di que preferiría ser apuñalada no corazón antes que casar con el. Floreski e ela prometeron morrer xuntos en lugar de ceder. Dourlinsky cría que estaba a punto de conseguir o que quería, pero vendo que non cedía pregúntase que facer a continuación. Nese punto escóitase un canón. Titzikan está atacando o castelo co seu exército. Nunha espectacular escena que axudou a facer da ópera un éxito en París, fan voar un dos muros do castelo e ao esboroarse revela o campo de batalla preparado fóra. Nunha loita feroz, os tártaros superan as forzas de Dourlinsky. Mentres isto sucede, Douslinsky esconde a Lodoïska na torre, pero Titzikan rescátaa xusto cando a torre ía derrubarse. O inxenuo tártaro consegue salvar tamén a Floreski, arrebatándoo das mans de Douslinsky xusto no momento oportuno. Co seu castelo en chamas ao seu redor, Dourlinsky admite a derrota.
Trama e música
A trama de Lodoïska pode asociarse como un desenvolvemento da ópera “O rapto no serrallo” de Mozart, pero cun carácter máis melodramático. Cherubini equilibrou este melodrama escribindo grandes conxuntos dramáticos acompañados dun elenco heroico na música que se pode asociar a Beethoven. Aínda existe a austeridade neoclásica propia da escritura familiar de Medee e que non é en absoluto italiana, pero tamén se pode escoitar un vínculo distinto entre o mundo sonoro da escritura orquestal de Cherubini e a de Beethoven. Lodoïska require dunha soprano e dous tenores que poidan combinar a flexibilidade co poderío vocal. A ópera ábrese cunha dramática aria para Titzikan que claramente leva a voz ao seu límite de rexistro. O primeiro acto dedícase case exclusivamente ás voces masculinas, coa utilización dun trío e un cuarteto dramático e heroico. O acto conclúe cun extenso onde Cherubini trae a Lodoïska por primeira vez converténdose nun golpe dramático.
O segundo acto abre cunha gran aria de Lodoïska, un acompañato dramático seguido dunha aria en dúas partes e unha sección lenta encantadora seguida doutra dramática e rápida. Cherubini volve mostrar a súa gran habilidade cos conxuntos, xa que temos un excelente cuarteto con coro para Lodoïska, Lysinka, Varbel e Altamoras.
O terceiro acto ábrese cun par de arias bastante terroríficas, contrastadas cunha alegre para Dourlinsky, e seguida doutra de desafío para Lodoïska. Un cuarteto final conduce a un interludio orquestral magnífico extenso que describe a batalla antes do clímax.
Discografía
Ano | Repartición: Lodoïska, Lysinka, Floreski, Titziken, Varbel, Dourlinsky, Altamoras, Talma) | Director orquestra e coro | Etiqueta |
---|---|---|---|
1961 | Ilva Ligabue, Renata Mattioli,Giancinto Prandelli, Renato Gavarini,Sesto Bruscantini, Walter Monachesi,Plinio Clabasssi, Carlo Cava | Oliviero De Fabritiis,
Orchestra e Coro di Roma della RAI |
LP:Mauro R. Fuguette MRF «Cherubini Series» MRF/C-02 CD:Charles Handelman, Live Opera |
1991 | Mariella Devia, Francesca Pedaci,Bernard Lombardo, Thomas Moser,Alessandro Corbelli, William Shimell,Mario Luperi, Danilo Serraiocco | Riccardo Muti
Orchestra e Coro del Teatro alla Scala di Milano |
CD:Sony Classical 47290 / S2K 47290 / SRCR 8709-10 |
1994 | Susan Patterson, Marie-Noëlle de Callataÿ,John Aler, Donald Litaker,Philippe Fourcade, Jean-Luc Chaignaud,Julian Hartman, Geert Smits | Frans Brüggen
Radio Kamerorkest, Groot Omroepkoor |
CD:
Premiere (2009) House of Opera 5154 |
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- The Rough Guide to Opera (3rd. Edition) June 2002 (Londres) Rough Guides Ltd.
- Dictionnaire Lyrique ou Histoire des Opéras – Félix Clément E Pierre Larousse- Slatkine Reprints Ginebra 1999