ASTEX: Diferenzas entre revisións
*Infrarroxo > infravermello. |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8) |
||
| Liña 48: | Liña 48: | ||
== Características == |
== Características == |
||
A misión de ASTEX consistiu en probar novas tecnoloxías no espazo, levando entre a súa carga útil unha cámara [[Infravermello|infravermella]] para probar un circuíto pechado de enfriamento e estudar a radiación celeste de fondo. A enerxía llela proporcionaba un [[panel solar]] despregable de 4,57 metros de lonxitude<ref name=gunter/> cun novo mecanismo capaz de pregar e despregar varias veces o panel. O satélite tamén probou un novo sistema de mando e control e obtivo datos sobre a interacción das partículas enerxéticas coa [[ionosfera]].<ref name=NSSDC/> A nave e os seus experimentos funcionaron ben ata o 20 de decembro de 1973, en que fallou un comando enviado para parar o transmisor, producíndolle problemas. A cobertura de datos abarcou o 100% nos primeiros meses de vida do satélite, o 50% cara o final do primeiro ano e limitouse a dúas órbitas por semana cara o final da vida do satélite.<ref name=NSSDC/> Con todo, en marzo de 2008 aínda se detectaban transmisións do satélite na frecuencia de 2242,517 M[[Hz]]<ref name=zarya>{{Cita web|url= |
A misión de ASTEX consistiu en probar novas tecnoloxías no espazo, levando entre a súa carga útil unha cámara [[Infravermello|infravermella]] para probar un circuíto pechado de enfriamento e estudar a radiación celeste de fondo. A enerxía llela proporcionaba un [[panel solar]] despregable de 4,57 metros de lonxitude<ref name=gunter/> cun novo mecanismo capaz de pregar e despregar varias veces o panel. O satélite tamén probou un novo sistema de mando e control e obtivo datos sobre a interacción das partículas enerxéticas coa [[ionosfera]].<ref name=NSSDC/> A nave e os seus experimentos funcionaron ben ata o 20 de decembro de 1973, en que fallou un comando enviado para parar o transmisor, producíndolle problemas. A cobertura de datos abarcou o 100% nos primeiros meses de vida do satélite, o 50% cara o final do primeiro ano e limitouse a dúas órbitas por semana cara o final da vida do satélite.<ref name=NSSDC/> Con todo, en marzo de 2008 aínda se detectaban transmisións do satélite na frecuencia de 2242,517 M[[Hz]]<ref name=zarya>{{Cita web|url=http://www.zarya.info/Frequencies/FrequenciesAsc.php|título=Satellite Radio Frequencies|dataacceso=12 de xullo de 2011|autor=Robert Christy|apelidos=|nome=|ligazónautor=|coautores=|data=|ano=2011|mes=|formato=|obra=|editor=Zarya web page|páxinas=|lingua=inglés|doi=|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20150224064953/http://www.zarya.info/Frequencies/FrequenciesAsc.php|dataarquivo=24 de febreiro de 2015|urlmorta=si}}</ref> |
||
== Notas == |
== Notas == |
||
Revisión como estaba o 28 de agosto de 2018 ás 19:08
| ASTEX / SESP 1971-2 / S71-2 / P71-2 | |
|---|---|
| Tipo | Demostrador tecnolóxico / Científico |
| Organización | Forza Aérea dos Estados Unidos / Departamento de Defensa[1] |
| Satélite de | Terra |
| Data de lanzamento | 17 de outubro de 2011[1] |
| Foguete portador | Thor |
| Sitio de lanzamento | Base Vandenberg da Forza Aérea |
| NSSDC ID | 1971-089A |
| Masa | 1500 kg[1] |
| Datos orbitais | |
| Semieixo maior | 7115,7 km[2] |
| Inclinación | 92,7 graos[2] |
| Apoapse | 757,9 km[2] |
| Periapse | 731,5 km[2] |
ASTEX, tamén coñecido como S71-2, SESP 1971-2 e P71-2, é un satélite artificial da Forza Aérea dos Estados Unidos lanzado o 17 de outubro de 1971 desde a Base Vandenberg da Forza Aérea mediante un foguete Delta.[3][4]
Características
A misión de ASTEX consistiu en probar novas tecnoloxías no espazo, levando entre a súa carga útil unha cámara infravermella para probar un circuíto pechado de enfriamento e estudar a radiación celeste de fondo. A enerxía llela proporcionaba un panel solar despregable de 4,57 metros de lonxitude[4] cun novo mecanismo capaz de pregar e despregar varias veces o panel. O satélite tamén probou un novo sistema de mando e control e obtivo datos sobre a interacción das partículas enerxéticas coa ionosfera.[1] A nave e os seus experimentos funcionaron ben ata o 20 de decembro de 1973, en que fallou un comando enviado para parar o transmisor, producíndolle problemas. A cobertura de datos abarcou o 100% nos primeiros meses de vida do satélite, o 50% cara o final do primeiro ano e limitouse a dúas órbitas por semana cara o final da vida do satélite.[1] Con todo, en marzo de 2008 aínda se detectaban transmisións do satélite na frecuencia de 2242,517 MHz[5]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 NASA (8 de xullo de 2011). "S71-2" (en inglés). Consultado o 12 de xullo de 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 N2YO (2011). Real Time Satellite Trackin, ed. "ASTEX 1" (en inglés). Consultado o 12 de xullo de 2011.
- ↑ Ralf Vandebergh (31 de agosto de 2010). Visual Satellite Observer's Home Page, ed. "ASTEX 1971-089A_High Res_OBS" (en inglés). Consultado o 12 de xullo de 2011.
- ↑ 4,0 4,1 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "ASTEX (P71-2)" (en inglés). Consultado o 12 de xullo de 2011.
- ↑ Robert Christy (2011). Zarya web page, ed. "Satellite Radio Frequencies" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de febreiro de 2015. Consultado o 12 de xullo de 2011.
