O final da escapada: Diferenzas entre revisións
Retiro en uso |
m Arranxos varios, replaced: <br> → <br/> |
||
| Liña 17: | Liña 17: | ||
| país= {{FRA}} |
| país= {{FRA}} |
||
| orzamento=400 000 [[franco francés|FRF]] |
| orzamento=400 000 [[franco francés|FRF]] |
||
| recadación=67 464 $<br>2 082 760 entradas (Francia)<ref>[http://www.boxofficestory.com/box-office-jean-paul-belmondo-c22691425/7 Box office Story]</ref> |
| recadación=67 464 $<br/>2 082 760 entradas (Francia)<ref>[http://www.boxofficestory.com/box-office-jean-paul-belmondo-c22691425/7 Box office Story]</ref> |
||
}} |
}} |
||
'''''O final da escapada''''' (en {{lang-fr|À bout de souffl}}) é un [[cinema de Francia|filme francés]] de [[1960]] dirixido por [[Jean-Luc Godard]] e protagonizado por [[Jean-Paul Belmondo]], [[Jean Seberg]], [[Daniel Boulanger]] e [[Jean-Pierre Melville]] e con fotografía en branco e negro de [[Raoul Coutard]]. |
'''''O final da escapada''''' (en {{lang-fr|À bout de souffl}}) é un [[cinema de Francia|filme francés]] de [[1960]] dirixido por [[Jean-Luc Godard]] e protagonizado por [[Jean-Paul Belmondo]], [[Jean Seberg]], [[Daniel Boulanger]] e [[Jean-Pierre Melville]] e con fotografía en branco e negro de [[Raoul Coutard]]. |
||
| Liña 51: | Liña 51: | ||
== Produción == |
== Produción == |
||
''O final da escapada'' non tivo [[guión (arte)|guión]]. A historia está baseada vagamente nun artigo que [[François Truffaut]] leu en ''The News in Brief''. A personaxe de Michel Poiccard está inspirado no real Michel Portail e na súa moza estadounidense, a xornalista Beverly Lynette. En novembro de 1952 Portail roubou un coche para visitar a súa nai enferma en [[Le Havre]] e acabou matando un policía chamado Grimberg.<ref name="ReferenceA">{{Cita audiovisual|title={{Ill|Chambre 12, Hôtel de Suède|fr}} |last1=Ventura |first1=Claude |last2=Villetard |first2=Xavier |date=2016 |medium=DVD |publisher=The Criterion Collection |oclc=960384313 |language=fr}} 1993 French television documentary (78 minutes).</ref> Truffaut traballou no tratamento da historia con [[Claude Chabrol]], pero acabaron desbotando a idea cando non puideron acordar a estrutura da historia. Godard lera ese tratamento, gustáralle e quería realizar o filme. Escribiu unha vaga guía de filmación que abandonou axiña para confiar na improvisación.<ref>Nota de José de la Colina, tradutor de "Sin Aliento", 1974, Ediciones Era, S.A. |
''O final da escapada'' non tivo [[guión (arte)|guión]]. A historia está baseada vagamente nun artigo que [[François Truffaut]] leu en ''The News in Brief''. A personaxe de Michel Poiccard está inspirado no real Michel Portail e na súa moza estadounidense, a xornalista Beverly Lynette. En novembro de 1952 Portail roubou un coche para visitar a súa nai enferma en [[Le Havre]] e acabou matando un policía chamado Grimberg.<ref name="ReferenceA">{{Cita audiovisual|title={{Ill|Chambre 12, Hôtel de Suède|fr}} |last1=Ventura |first1=Claude |last2=Villetard |first2=Xavier |date=2016 |medium=DVD |publisher=The Criterion Collection |oclc=960384313 |language=fr}} 1993 French television documentary (78 minutes).</ref> Truffaut traballou no tratamento da historia con [[Claude Chabrol]], pero acabaron desbotando a idea cando non puideron acordar a estrutura da historia. Godard lera ese tratamento, gustáralle e quería realizar o filme. Escribiu unha vaga guía de filmación que abandonou axiña para confiar na improvisación.<ref>Nota de José de la Colina, tradutor de "Sin Aliento", 1974, Ediciones Era, S.A.</ref> |
||
== Premios == |
== Premios == |
||
Revisión como estaba o 20 de agosto de 2018 ás 22:53
| O final da escapada | |
|---|---|
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | À bout de souffle |
| Director | Jean-Luc Godard |
| Produtor | Georges de Beauregard |
| Guión | Jean-Luc Godard |
| Baseado en | idea orixinal de François Truffaut Claude Chabrol (sen acreditar) |
| Intérpretes | Jean-Paul Belmondo Jean Seberg |
| Música | Martial Solal |
| Fotografía | Raoul Coutard |
| Montaxe | Cécile Decugis |
| Distribuidora | UGC |
| Estrea | 16 de marzo de 1960 |
| Duración | 87 minutos |
| Orixe |  Francia |
| Orzamento | 400 000 FRF |
| Recadación | 67 464 $ 2 082 760 entradas (Francia)[1] |
| Na rede | |
         | |
O final da escapada (en francés: À bout de souffl) é un filme francés de 1960 dirixido por Jean-Luc Godard e protagonizado por Jean-Paul Belmondo, Jean Seberg, Daniel Boulanger e Jean-Pierre Melville e con fotografía en branco e negro de Raoul Coutard.
Foi a primeira longametraxe de Godard e o descubrimento de Belmondo como actor. O final da escapada foi unha das primeiras e máis influentes obras da nouvelle vague.[2] Xunto con Les Quatre Cents Coups, de François Truffaut e Hiroshima, mon amour, de Alain Resnais, estreadas o ano anterior, impulsou a valoración internacional do novo estilo. No seu momento atraeu moita atención polo seu estilo visual audaz, que incluía saltos na montaxe non convencionais.
Foi emitido na TVG o 26 de agosto de 1991.[3]
Argumento
Michel (Jean-Paul Belmondo) é un delincuente que, tras roubar un coche en Marsella, emprende vixa cara a París para cobrar un diñeiro que se lle debe e volver ver a súa amiga estadounidense, Patricia (Jean Seberg). No camiño, perseguido pola policía de tráfico, mata un axente. Chega a París, mais non ten cartos, polo que recorre a varios amigos.
Pasa o tempo con Patricia, intentando convencela de que volva deitarse con el e que o acompañe a Roma. Os dous van dun lugar ao outro, mentres Michel trata de recuperar o seu diñeiro e ocultarse da policía.
Elenco
- Jean-Paul Belmondo como Michel Poiccard
- Jean Seberg como Patricia Franchini
- Daniel Boulanger como o inspector de policía Vital
- Henri-Jacques Huet como Antonio Berruti
- Roger Hanin como Carl Zumbach
- Van Doude como Van Doude
- Liliane David como Lilane
- Michel Fabre como o outro Inspector
- Jean-Pierre Melville como Parvulesco
- Claude Mansard como o vendedor de coches usados
- Jean-Luc Godard como un delator
- Richard Balducci como Tolmachoff
- Philippe de Broca como extra
- Jean Domarchi como extra
- Jean Douchet como extra
- Jean Herman como extra
- Andre S. Labarthe como extra[4]
- Jacques Rivette como o corpo do home golpeado no coche
Produción
O final da escapada non tivo guión. A historia está baseada vagamente nun artigo que François Truffaut leu en The News in Brief. A personaxe de Michel Poiccard está inspirado no real Michel Portail e na súa moza estadounidense, a xornalista Beverly Lynette. En novembro de 1952 Portail roubou un coche para visitar a súa nai enferma en Le Havre e acabou matando un policía chamado Grimberg.[5] Truffaut traballou no tratamento da historia con Claude Chabrol, pero acabaron desbotando a idea cando non puideron acordar a estrutura da historia. Godard lera ese tratamento, gustáralle e quería realizar o filme. Escribiu unha vaga guía de filmación que abandonou axiña para confiar na improvisación.[6]
Premios
- Oso de Prata no Festival Internacional de Cinema de Berlín (1960)
- Premio Jean Vigo (1960)
- Premio da Crítica Alemá á mellor fotografía (1960)
Notas
- ↑ Box office Story
- ↑ Film: Video and DVD Guide 2007. Londres: Halliwell's. 2007. p. 1. ISBN 978-0-00-723470-7.
- ↑ La Voz de Galicia, 26 de agosto de 1991. Páx. 71
- ↑ The Criterion Collection. Breathless DVD. Additional book. 2007. páx. 6.
- ↑ Ventura, Claude; Villetard, Xavier (2016). Modelo:Ill (DVD) (en francés). The Criterion Collection. OCLC 960384313. 1993 French television documentary (78 minutes).
- ↑ Nota de José de la Colina, tradutor de "Sin Aliento", 1974, Ediciones Era, S.A.
Véxase tamén
Ligazóns externas
| Control de autoridades |
|
|---|
