Canzorro: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 15: | Liña 15: | ||
{{Elementos da arquitectura eclesiástica}} |
{{Elementos da arquitectura eclesiástica}} |
||
{{Control de autoridades}} |
|||
[[Categoría:Elementos arquitectónicos]] |
[[Categoría:Elementos arquitectónicos]] |
Revisión como estaba o 16 de xullo de 2018 ás 12:35
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
En arquitectura, denomínase canzorro á cabeza da viga que asoma ao exterior e soporta a cornixa ou beirado. Como evolución desta acepción, o termo tamén pode ser usado para designar a peza sen apoio inferior -de calquera material- que soporta os extremos dunha cuberta ou un lintel[1].
Orixinariamente, o canzorro era usado para economizar medios como elemento construtivo para soportar a cornixa aproveitando a propia viga que sustenta o tellado. Pero a súa forma evolucionou para ser empregado como elemento soamente decorativo ata o punto de perder a súa utilidade primitiva, pasando a ser unha peza exenta non portante. Iso derivou en numerosas formas escultóricas, servindo para auxiliar o soporte ou simplemente para embelecer as cubertas exteriores e interiores, ou os linteis dos vans.
Tamén pode recibir o nome de modillón, ou o máis xenérico de ménsula cando non coincide co extremo dunha trabe.
É un dos principais elementos decorativos exteriores das igrexas na arquitectura románica.
Notas
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para canzorro.