Autoglotónimo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Retiro 4 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q3323364 |
m →Outros artigos: +control autoridades using AWB |
||
Liña 14: | Liña 14: | ||
*[[Autónimo]] |
*[[Autónimo]] |
||
*[[Heteroglotónimo]] |
*[[Heteroglotónimo]] |
||
{{Control de autoridades}} |
|||
[[Categoría:Sociolingüística]] |
[[Categoría:Sociolingüística]] |
Revisión como estaba o 16 de xullo de 2018 ás 11:12
Un autoglotónimo é o nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes.
En ocasións este nome é significativo da consideración sociolingüística que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a fala ou ben galego chapurreau. Estes dous exemplos amosan as dúas primeiras variantes de autodesprestixiación:
- unha designación equívoca, ambigua e abstracta: A nosa fala;
- unha denominación despectiva, normalmente con denotación de híbrida: castrapo ou galego acastrapado;
- o outro tipo é o uso dun heteroglotónimo: Perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego;
- o uso dun nome local: benasqués ou valverdeiru;
Moitos dos autoglotónimos significan simplemente "xente" ou "homes". No caso dos quechuas, denomínanse simplemente runa ("hombre", en plural runakuna), e designan a súa lingua como runasimi ("a lingua dos homes"). Os iaquis e os maios chámanse yorem ("persoas", "xente"). Os esquimós chámanse inuit ("home").