François Mauriac: Diferenzas entre revisións
{{Biografía |
|||
| Liña 6: | Liña 6: | ||
'''François Mauriac''', nado en [[Bordeos]] o [[11 de outubro]] de [[1885]] e finado en [[París]] o [[1 de setembro]] de [[1970]], foi un escritor [[Francia|francés]] gañador do [[Premio Nobel de Literatura]] en [[1952]]. |
'''François Mauriac''', nado en [[Bordeos]] o [[11 de outubro]] de [[1885]] e finado en [[París]] o [[1 de setembro]] de [[1970]], foi un escritor [[Francia|francés]] gañador do [[Premio Nobel de Literatura]] en [[1952]]. |
||
== |
== Traxectoria== |
||
Naceu no seo dunha familia profundamente católica. Sendo novo quedou baixo a custodia da súa nai debido ao falecemento do seu pai. Estudou bacharelato en [[Cauderan]] cos [[Marianismo|marianistas]] e logo licenciouse en Letras pola [[Universidade de Bordeos]]. |
Naceu no seo dunha familia profundamente católica. Sendo novo quedou baixo a custodia da súa nai debido ao falecemento do seu pai. Estudou bacharelato en [[Cauderan]] cos [[Marianismo|marianistas]] e logo licenciouse en Letras pola [[Universidade de Bordeos]]. |
||
No ano [[1906]] trasladouse a [[París]], onde escribe o seu primeiro libro de versos ''Les mains jointes'', cinco anos máis tarde escribiu a súa primeira novela ''O neno cargado de cadeas''. |
No ano [[1906]] trasladouse a [[París]], onde escribe o seu primeiro libro de versos ''Les mains jointes'', cinco anos máis tarde escribiu a súa primeira novela ''O neno cargado de cadeas''. |
||
Participou como soldado durante a [[primeira guerra mundial]], onde enfermou gravemente. En 1933 foi nomeado membro da [[Academia Francesa]]. Durante a [[Guerra civil española]], simpatizou co bando republicano e despois ao estalar a [[segunda guerra mundial]] formou parte da [[Resistencia |
Participou como soldado durante a [[primeira guerra mundial]], onde enfermou gravemente. En 1933 foi nomeado membro da [[Academia Francesa]]. Durante a [[Guerra civil española]], simpatizou co bando republicano e despois ao estalar a [[segunda guerra mundial]] formou parte da [[Resistencia francesa]] contra a invasión [[nazismo|nazi]]. Editou as revistas ''Les Lettres Francaises'' e ''Le Cahier Noir'', nas que denunciaba e criticaba as torturas e asasinatos cometidos contra os patriotas franceses. |
||
Ao finalizar a guerra realizou unha segunda incursión no teatro, pero do mesmo xeito que ocorreu coa primeira ''Asmodée'' (1938), non tivo o mesmo éxito que as súas novelas. Colaborou co xornal conservador ''Le Figaro'', para pasar máis tarde ao recentemente creado ''L' |
Ao finalizar a guerra realizou unha segunda incursión no teatro, pero do mesmo xeito que ocorreu coa primeira ''Asmodée'' (1938), non tivo o mesmo éxito que as súas novelas. Colaborou co xornal conservador ''Le Figaro'', para pasar máis tarde ao recentemente creado ''L'Express''. O seu apoio nas súas páxinas ao xeneral [[Charles de Gaulle]] fíxolle pórse a mal cos seus compañeiros polo que volveu a ''Le Figaro''. Anos máis tarde debido á súa defensa da causa alxeriana, recibiu ameazas da organización terrorista de extrema dereita [[Organisation de l'Armée Secrète|OAS]]. |
||
== Obras == |
== Obras == |
||
Revisión como estaba o 9 de abril de 2018 ás 17:02
François Mauriac, nado en Bordeos o 11 de outubro de 1885 e finado en París o 1 de setembro de 1970, foi un escritor francés gañador do Premio Nobel de Literatura en 1952.
Traxectoria
Naceu no seo dunha familia profundamente católica. Sendo novo quedou baixo a custodia da súa nai debido ao falecemento do seu pai. Estudou bacharelato en Cauderan cos marianistas e logo licenciouse en Letras pola Universidade de Bordeos.
No ano 1906 trasladouse a París, onde escribe o seu primeiro libro de versos Les mains jointes, cinco anos máis tarde escribiu a súa primeira novela O neno cargado de cadeas.
Participou como soldado durante a primeira guerra mundial, onde enfermou gravemente. En 1933 foi nomeado membro da Academia Francesa. Durante a Guerra civil española, simpatizou co bando republicano e despois ao estalar a segunda guerra mundial formou parte da Resistencia francesa contra a invasión nazi. Editou as revistas Les Lettres Francaises e Le Cahier Noir, nas que denunciaba e criticaba as torturas e asasinatos cometidos contra os patriotas franceses.
Ao finalizar a guerra realizou unha segunda incursión no teatro, pero do mesmo xeito que ocorreu coa primeira Asmodée (1938), non tivo o mesmo éxito que as súas novelas. Colaborou co xornal conservador Le Figaro, para pasar máis tarde ao recentemente creado L'Express. O seu apoio nas súas páxinas ao xeneral Charles de Gaulle fíxolle pórse a mal cos seus compañeiros polo que volveu a Le Figaro. Anos máis tarde debido á súa defensa da causa alxeriana, recibiu ameazas da organización terrorista de extrema dereita OAS.
Obras
- Les mains jointes
- O neno cargado de cadeas
- Le baiser au lépreux 1922
- Genitrix 1923, (trama localizada en Langon)
- Le Désert de l'amour 1925
- Thérèse Desqueyroux 1927
- Le Nœud de vipères 1932
- Le mystère Frontenac 1933
- Asmodée 1938
Entre as súas últimas obras atópanse tres libros de memorias:
- Mémoires intérieurs 1959
- Nouveaux mémoires intérieurs 1965
- Mémoires politiques 1967
- Un adolescent d'autrefois 1969
Laureados co Premio Nobel de Literatura | ||
|---|---|---|
| 1901–1925 |
|  |
| 1926–1950 | ||
| 1951–1975 |
| |
| 1976–2000 | ||
| Dende 2001 | ||
| Control de autoridades |
|
|---|
