Química cuántica: Diferenzas entre revisións
m robot Añadido: lb:Quantechimie |
m cc, ct |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''química cuántica''' é a aplicación da [[mecánica cuántica]] a problemas de [[química]]. |
A '''química cuántica''' é a aplicación da [[mecánica cuántica]] a problemas de [[química]]. |
||
Unha aplicación da química cuántica é o estudo do comportamento de [[átomos]] e [[moléculas]], en canto ás súas propiedades [[óptica]]s, [[eléctroquímica|eléctricas]], [[magnetoquímica|magnéticas]] e [[mecánica]]s, e tamén a súa [[reactividade química]], as súas propiedades [[redución|red]]-[[oxidación|ox]], ([[redox|oxidación- |
Unha aplicación da química cuántica é o estudo do comportamento de [[átomos]] e [[moléculas]], en canto ás súas propiedades [[óptica]]s, [[eléctroquímica|eléctricas]], [[magnetoquímica|magnéticas]] e [[mecánica]]s, e tamén a súa [[reactividade química]], as súas propiedades [[redución|red]]-[[oxidación|ox]], ([[redox|oxidación-redución]])... pero tamén se estudan materiais, tanto sólidos estendidos como superficies. |
||
Como os estudos mecanocuánticos sobre átomos considéranse na fronteira entre a química e a [[física]], e non se inclúen polo xeral dentro da química cuántica, frecuentemente considérase como primeiro cálculo de química cuántica o levado a cabo polos científicos [[Alemania|alemáns]] [[Walter Heitler]] e [[Fritz London]] (aínda que a Heitler e a London adóitaselles considerar físicos) sobre a molécula de dihidrógeno (H2) en [[1927]]. O método de Heitler e London foi perfeccionado polos químicos [[Estados Unidos|americanos]] [[John C. Slater]] e [[Linus Pauling]], para converterse no [[método de enlace de valencia]] (ou '''Heitler-London-Slater-Pauling (HLSP)'''). Neste método, préstase atención particularmente ás interaccións entre pares de átomos, e xa que logo relaciónase moito cos esquemas clásicos de [[enlace químico|enlaces]] entre átomos. |
Como os estudos mecanocuánticos sobre átomos considéranse na fronteira entre a química e a [[física]], e non se inclúen polo xeral dentro da química cuántica, frecuentemente considérase como primeiro cálculo de química cuántica o levado a cabo polos científicos [[Alemania|alemáns]] [[Walter Heitler]] e [[Fritz London]] (aínda que a Heitler e a London adóitaselles considerar físicos) sobre a molécula de dihidrógeno (H2) en [[1927]]. O método de Heitler e London foi perfeccionado polos químicos [[Estados Unidos|americanos]] [[John C. Slater]] e [[Linus Pauling]], para converterse no [[método de enlace de valencia]] (ou '''Heitler-London-Slater-Pauling (HLSP)'''). Neste método, préstase atención particularmente ás interaccións entre pares de átomos, e xa que logo relaciónase moito cos esquemas clásicos de [[enlace químico|enlaces]] entre átomos. |
Revisión como estaba o 11 de setembro de 2007 ás 21:11
A química cuántica é a aplicación da mecánica cuántica a problemas de química.
Unha aplicación da química cuántica é o estudo do comportamento de átomos e moléculas, en canto ás súas propiedades ópticas, eléctricas, magnéticas e mecánicas, e tamén a súa reactividade química, as súas propiedades red-ox, (oxidación-redución)... pero tamén se estudan materiais, tanto sólidos estendidos como superficies.
Como os estudos mecanocuánticos sobre átomos considéranse na fronteira entre a química e a física, e non se inclúen polo xeral dentro da química cuántica, frecuentemente considérase como primeiro cálculo de química cuántica o levado a cabo polos científicos alemáns Walter Heitler e Fritz London (aínda que a Heitler e a London adóitaselles considerar físicos) sobre a molécula de dihidrógeno (H2) en 1927. O método de Heitler e London foi perfeccionado polos químicos americanos John C. Slater e Linus Pauling, para converterse no método de enlace de valencia (ou Heitler-London-Slater-Pauling (HLSP)). Neste método, préstase atención particularmente ás interaccións entre pares de átomos, e xa que logo relaciónase moito cos esquemas clásicos de enlaces entre átomos.
Friedrich Hund e Robert S. Mulliken desenvolveron un método alternativo, en que os electróns describíanse por funcións matemáticas deslocalizadas por toda a molécula. O método de Hund-Mulliken (ou de orbitales moleculares) é menos intuitivo para os químicos, pero, ó terse comprobado que é máis potente á hora de predecir propiedades que o método de enlace de valencia, é virtualmente o único usado nos últimos anos.
Apartados de interese
Algúns subtemas de interese en química cuántica son:
- a aproximación de Born-Oppenheimer
- o método do campo autoconsistente
- a aproximación de Hartree-Fock
- a Teoría do Funcional da Densidade
Químicos Cuánticos
A comunidade de científicos que fixeron grandes achegas á química cuántica inclúe a: