Ian Raby: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 20: Liña 20:
{{Portal|Fórmula 1}}
{{Portal|Fórmula 1}}


'''Ian Ewart Raby''' nado o 22 de setembro de 1921 en [[Woolwich]], [[Londres]] e finado o 7 de novembro de 1967 en [[Lambeth]]<ref name="WATN">{{cite web |url=http://www.oldracingcars.com/driver/Ian_Raby |title= The World Championship drivers - Where are they now? |accessdate=2007-07-29 |last=Jenkins |first=Richard |publisher=OldRacingCars.com}}</ref> foi un piloto de carreiras [[Reino Unido | británico]] de [[Inglaterra]]. Participou en 7 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula 1, debutou o 20 de xullo no [[Gran Premio do Reino Unido de 1963]], onde se retirou na Volta 60. Non logrou puntos de campionato. Foi propietario dun garaxe en [[Brighton]], [[Sussex]] chamado Empire Cars Ltd.<ref>See: ''1½-litre Grand Prix Racing: Low Power, High Tech'', by Mark Whitelock, Veloce, 2006, Page 249.</ref> Como privado chegou a Fórmula Un tarde na vida (32 anos).
'''Ian Ewart Raby''', nado en [[Woolwich]] ([[Londres]]) o [[22 de setembro]] de [[1921]] e finado en [[Lambeth]] o [[7 de novembro]] de [[1967]]<ref name="WATN">{{cita web |url=http://www.oldracingcars.com/driver/Ian_Raby |título= The World Championship drivers - Where are they now? |dataacceso=2007-07-29 |autor=Richard Jenkins |páxina-web=OldRacingCars.com}}</ref>, foi un piloto de carreiras [[Inglaterra|inglés]].


==Traxectoria==
Raby comezou a correr cara a 1953 e pilotou unha variedade de autos, moitos co nome "puddle jumper" (avioneta) escrito nun lado. É lembrado polo coche I.E.R. Midget F3 de 1954. Gañou na clase de automóbiles de carreiras de 500 c.c. nun Cooper na [[Brighton Speed ​​Trials]] en 1955.<ref>See: ''Motor Sport'', outubro de 1955, Page 602.</ref> Raby terminou 15º nas [[24 Horas de Le Mans de 1957]], compartindo un Cooper-Climax T39 con [[Jack Brabham]]. Gañou a primeira carreira de Fórmula Junior celebrada en Gran Bretaña, en [[Circuíto de Brands Hatch|Brands Hatch]] o 3 de agosto de 1959, pilotando o auto de Moorland.<ref>See: ''Motor Sport'', xaneiro 1960, Page 18.</ref> O 12 de xuño de 1960 gañou unha eliminatoria e terminou segundo na xeral no Gran Premio de Albi, Francia, para os coches de Fórmula Junior.<ref>See: ''Motor Sport'', xullo de 1960, Page 524.</ref> Máis tarde ese ano gañou unha carreira de Fórmula Libre en Mallory Park nun Cooper-Climax F2.<ref>See: ''Motor Sport'', xaneiro de 1961, Page 18.</ref> O 9 de maio de 1963 logrou o terceiro lugar na carreira fora de campionato do Gran Premio de Vallelunga en Roma nun [[Gilby Engineering|Gilby]]-B.R.M. V8.<ref>See: ''Motor Sport'', xullo de 1963, Page 517.</ref> No Solitude Grand Prix aínda que correu ata ao final non clasificou.<ref>See: ''Motor Sport'', setembro de 1963, Page 688.</ref> e retirouse na Oulton Park Gold Cup.<ref>See: ''Motor Sport'', setembro de 1963, Page 889.</ref>
Participou en 7 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula 1, debutou o 20 de xullo no [[Gran Premio do Reino Unido de 1963]], onde se retirou na Volta 60. Non logrou puntos de campionato. Foi propietario dun garaxe en [[Brighton]], [[Sussex]] chamado Empire Cars Ltd.<ref>"1½-litre Grand Prix Racing: Low Power, High Tech", artigo de Mark Whitelock, ''Veloce'', 2006, páxina 249.</ref> Como privado chegou a Fórmula Un tarde na vida (32 anos).


Raby comezou a correr cara a 1953 e pilotou unha variedade de autos, moitos co nome "puddle jumper" (avioneta) escrito nun lado. É lembrado polo coche I.E.R. Midget F3 de 1954. Gañou na clase de automóbiles de carreiras de 500 c.c. nun Cooper na [[Brighton Speed ​​Trials]] en 1955.<ref>''Motor Sport'', outubro de 1955, páxina 602.</ref> Raby terminou 15º nas [[24 Horas de Le Mans de 1957]], compartindo un Cooper-Climax T39 con [[Jack Brabham]]. Gañou a primeira carreira de Fórmula Junior celebrada en Gran Bretaña, en [[Circuíto de Brands Hatch|Brands Hatch]] o 3 de agosto de 1959, pilotando o auto de Moorland.<ref>''Motor Sport'', xaneiro 1960, páxina 18.</ref> O 12 de xuño de 1960 gañou unha eliminatoria e terminou segundo na xeral no Gran Premio de Albi, Francia, para os coches de Fórmula Junior.<ref>''Motor Sport'', xullo de 1960, páxina 524.</ref> Máis tarde ese ano gañou unha carreira de Fórmula Libre en Mallory Park nun Cooper-Climax F2.<ref>''Motor Sport'', xaneiro de 1961, páxina 18.</ref> O 9 de maio de 1963 logrou o terceiro lugar na carreira fora de campionato do Gran Premio de Vallelunga en Roma nun [[Gilby Engineering|Gilby]]-B.R.M. V8.<ref>''Motor Sport'', xullo de 1963, páxina 517.</ref> No Solitude Grand Prix aínda que correu ata ao final non clasificou.<ref>''Motor Sport'', setembro de 1963, páxina 688.</ref> e retirouse na Oulton Park Gold Cup.<ref>''Motor Sport'', setembro de 1963, páxina 889.</ref>
Cambiou a Brabham-B.R.M. en 1964 pero o coche fallou a miúdo, non arrincou no Gran Premio de Italia en Monza.<ref>See: ''Motor Sport'', outubro de 1964, Page 811.</ref> Logrou ser oitavo en Syracuse co Brabham en 1965,<ref name="See 1965, Page 388">See: ''Motor Sport'', maio de 1965, Page 388.</ref> vendeu o coche antes do Gran Premio de Italia ese ano.<ref name="See 1965, Page 388"/>


Cando a Fórmula Un cambiou a 3 litros para 1966, Ian Raby optou por correr na Fórmula 2. Nun Brabham-Ford Lotus de F2 de 1967 logrou un oitavo lugar en Snetterton o 24 de marzo.<ref>See: ''Motor Sport'', maio de 1967, Page 402.</ref> Fixo outro oitavo lugar en Hockenheim en xuño. De volta a Hockenheim o 9 de xullo, Raby conseguiu o quinto lugar contra os seus rivais máis potentes. <Ref> Vexa: Motor Sport, agosto de 1967, páxina 696. </ Ref>
Cambiou a Brabham-B.R.M. en 1964 pero o coche fallou a miúdo, non arrincou no Gran Premio de Italia en Monza.<ref>''Motor Sport'', outubro de 1964, páxina 811.</ref> Logrou ser oitavo en Syracuse co Brabham en 1965,<ref name="1965, páxina 388">''Motor Sport'', maio de 1965, páxina 388.</ref> vendeu o coche antes do Gran Premio de Italia ese ano.<ref name="1965, páxina 388"/>


O 30 de xullo de 1967, Ian Raby estrelouse co seu Brabham na carreira de F2 do Trofeo [[Circuíto Park Zandvoort|Zandvoort]] (Grote Prijs van Zandvoort) e resultou gravemente ferido. <Ref> Vexa: "Motor Sport", setembro de 1967, páxina 793; '' The Guardian '', 31 de xullo de 1967, páxina 1. </ Ref> Sucumbiu ás súas feridas o 7 de novembro de 1967. <ref> Vexa: '' The Times '', 10 de novembro de 1967. </ Ref>
Cando a Fórmula Un cambiou a 3 litros para 1966, Ian Raby optou por correr na Fórmula 2. Nun Brabham-Ford Lotus de F2 de 1967 logrou un oitavo lugar en Snetterton o 24 de marzo.<ref>''Motor Sport'', maio de 1967, páxina 402.</ref> Fixo outro oitavo lugar en Hockenheim en xuño. De volta a Hockenheim o 9 de xullo, Raby conseguiu o quinto lugar contra os seus rivais máis potentes. <ref>''Motor Sport'', agosto de 1967, páxina 696.</tef>

O 30 de xullo de 1967, Ian Raby estrelouse co seu Brabham na carreira de F2 do Trofeo [[Circuíto Park Zandvoort|Zandvoort]] (Grote Prijs van Zandvoort) e resultou gravemente ferido.<ref>''Motor Sport'', setembro de 1967, páxina 793; ''The Guardian'', 31 de xullo de 1967, páxina 1.</ref> Sucumbiu ás súas feridas o 7 de novembro de 1967.<ref>''The Times'', 10 de novembro de 1967.</ref>


=== Resultados Completos na Fórmula Un ===
=== Resultados Completos na Fórmula Un ===
Liña 108: Liña 111:
{{Listaref}}
{{Listaref}}
==Véxase tamén==
==Véxase tamén==
{{Commonscat}}
{{Commonscat}}
===Ligazóns externas===
===Ligazóns externas===
*[https://web.archive.org/web/20110715144430/http://www.racing-database.com/Newdriverspag.asp?Driver=Ian+Raby Racing database]
*[https://web.archive.org/web/20110715144430/http://www.racing-database.com/Newdriverspag.asp?Driver=Ian+Raby Racing database]
Liña 116: Liña 119:
{{Control de autoridades}}
{{Control de autoridades}}


{{DEFAULTSORT:Raby, Ian}}
{{ORDENAR:Raby, Ian}}
[[Categoría:Nados en 1921]]
[[Categoría:Nados en 1921]]
[[Categoría:Nados en Londres]]
[[Categoría:Finados en 1967]]
[[Categoría:Finados en 1967]]
[[Categoría:Pilotos de Fórmula 1 de Inglaterra]]
[[Categoría:Pilotos de Fórmula 1 de Inglaterra]]

Revisión como estaba o 17 de marzo de 2018 ás 10:10

Modelo:Expiloto de F1


Ian Ewart Raby, nado en Woolwich (Londres) o 22 de setembro de 1921 e finado en Lambeth o 7 de novembro de 1967[1], foi un piloto de carreiras inglés.

Traxectoria

Participou en 7 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula 1, debutou o 20 de xullo no Gran Premio do Reino Unido de 1963, onde se retirou na Volta 60. Non logrou puntos de campionato. Foi propietario dun garaxe en Brighton, Sussex chamado Empire Cars Ltd.[2] Como privado chegou a Fórmula Un tarde na vida (32 anos).

Raby comezou a correr cara a 1953 e pilotou unha variedade de autos, moitos co nome "puddle jumper" (avioneta) escrito nun lado. É lembrado polo coche I.E.R. Midget F3 de 1954. Gañou na clase de automóbiles de carreiras de 500 c.c. nun Cooper na Brighton Speed ​​Trials en 1955.[3] Raby terminou 15º nas 24 Horas de Le Mans de 1957, compartindo un Cooper-Climax T39 con Jack Brabham. Gañou a primeira carreira de Fórmula Junior celebrada en Gran Bretaña, en Brands Hatch o 3 de agosto de 1959, pilotando o auto de Moorland.[4] O 12 de xuño de 1960 gañou unha eliminatoria e terminou segundo na xeral no Gran Premio de Albi, Francia, para os coches de Fórmula Junior.[5] Máis tarde ese ano gañou unha carreira de Fórmula Libre en Mallory Park nun Cooper-Climax F2.[6] O 9 de maio de 1963 logrou o terceiro lugar na carreira fora de campionato do Gran Premio de Vallelunga en Roma nun Gilby-B.R.M. V8.[7] No Solitude Grand Prix aínda que correu ata ao final non clasificou.[8] e retirouse na Oulton Park Gold Cup.[9]

Cambiou a Brabham-B.R.M. en 1964 pero o coche fallou a miúdo, non arrincou no Gran Premio de Italia en Monza.[10] Logrou ser oitavo en Syracuse co Brabham en 1965,[11] vendeu o coche antes do Gran Premio de Italia ese ano.[11]

Cando a Fórmula Un cambiou a 3 litros para 1966, Ian Raby optou por correr na Fórmula 2. Nun Brabham-Ford Lotus de F2 de 1967 logrou un oitavo lugar en Snetterton o 24 de marzo.[12] Fixo outro oitavo lugar en Hockenheim en xuño. De volta a Hockenheim o 9 de xullo, Raby conseguiu o quinto lugar contra os seus rivais máis potentes. Erro no código da cita: Falta a etiqueta </ref> para a etiqueta <ref> correspondente Sucumbiu ás súas feridas o 7 de novembro de 1967.[13]

Resultados Completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Pos. Puntos
1963 Ian Raby Gilby BRM V8 MON BEL NED FRA GBR
Ret
ALE
NSC
ITA
NSC
USA MEX RSA NC 0
1964 Ian Raby Brabham BT3 BRM V8 MON NED BEL FRA GBR
Ret
ALE AUT ITA
NSC
USA MEX NC 0
1965 Ian Raby Brabham BT3 BRM V8 RSA MON BEL FRA GBR
11
NED ALE
NSC
ITA USA MEX NC 0


Notas

  1. Richard Jenkins. "The World Championship drivers - Where are they now?". OldRacingCars.com. Consultado o 2007-07-29. 
  2. "1½-litre Grand Prix Racing: Low Power, High Tech", artigo de Mark Whitelock, Veloce, 2006, páxina 249.
  3. Motor Sport, outubro de 1955, páxina 602.
  4. Motor Sport, xaneiro 1960, páxina 18.
  5. Motor Sport, xullo de 1960, páxina 524.
  6. Motor Sport, xaneiro de 1961, páxina 18.
  7. Motor Sport, xullo de 1963, páxina 517.
  8. Motor Sport, setembro de 1963, páxina 688.
  9. Motor Sport, setembro de 1963, páxina 889.
  10. Motor Sport, outubro de 1964, páxina 811.
  11. 11,0 11,1 Motor Sport, maio de 1965, páxina 388.
  12. Motor Sport, maio de 1967, páxina 402.
  13. The Times, 10 de novembro de 1967.

Véxase tamén

Ligazóns externas