Gregorio VII, papa: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 2: Liña 2:
{{enuso}}
{{enuso}}
[[Ficheiro:Salerno PopeGregoriousVIITomb.JPG|miniatura]]
[[Ficheiro:Salerno PopeGregoriousVIITomb.JPG|miniatura]]
'''San Gregorio VII''', nado en [[Sovana]] cara [[1020]] e finado en [[Salerno]] o [[25 de maio]] de [[1085]], foi o Papa número 157 da Igrexia católica entre [[1073]] e [[1085]].
'''San Gregorio VII''', nado en [[Sovana]] cara [[1020]]{{sfn|Milza|p=290}} e finado en [[Salerno]] o [[25 de maio]] de [[1085]], foi o Papa número 157 da Igrexia católica entre [[1073]] e [[1085]]. A primeira medida que tomou ese mesmo ano foi dirixida á prescrición do celibato eclesiástico mediante a prohibición do matrimonio dos sacerdotes.


== Traxectoria ==
A primeira medida que tomou ese mesmo ano foi dirixida á prescrición do celibato eclesiástico mediante a prohibición do matrimonio dos sacerdotes.
=== Primeiros anos ===
Ildebrando Aldobrandeschi de Soana naceu en [[Sovana]], [[Toscana]], no seo dunha familia de modesta extracción social.{{sfn|Milza|p=290}} Creceu no ámbito da Igrexa romana ao ser confiado ao seu tío, abade do mosteiro de Santa María no [[Monte Aventino|Aventino]], onde fixo os votos monásticos.{{sfn|Fargues}}

No ano [[1045]] foi nomeado secretario do papa [[Gregorio VI, papa|Gregorio VI]], cargo que ocuparía ata [[1046]] no que acompañou ao papa no seu desterro en [[Colonia, Alemaña|Colonia]] tras ser deposto nun concilio, celebrado en [[Sutri]], acusado de [[simonía]] na súa elección.

En [[1046]], ao falecer Gregorio VI, Ildebrando ingresou como monxe no [[mosteiro de Cluny]] onde adquiriu as ideas reformistas que rexeron o resto da súa vida e que lle fixeron encabezar a coñecida [[Reforma gregoriana]].

Ildebrando non regresou a [[Roma]], pero no ano [[1049]] foi requirido polo papa [[León IX, papa|León IX]] para actuar como Legado Pontificio, o que lle permitiu coñecer os centros de poder de Europa. Ademais, León nomeouno [[Abadía de San Paulo Extramuros|abade de San Paulo Extramuros]]. Actuando como Legado atopábase, en [[1056]], na corte alemá, para informar da elección como papa de [[Vítor II, papa|Vítor II]]. Trala morte de [[Estevo IX, papa|Estevo IX]] en 1058 elixiuse como sucesor ao [[antipapa]] [[Benedito X, antipapa|Benedito X]]. Ildebrando se opuxo a esta elección ao considerar que se realizou mediante [[simonía]] e logrou reuníndose cos cardeais disidentes en [[Siena]] que se elixise papa a [[Nicolao II, papa|Nicolao II]].

En [[1059]] foi nomeado por [[Nicolao II, papa|Nicolao II]] arquidiácono e administrador efectivo dos bens da Igrexa, cargo que lle levou a alcanzar tal poder que se chegou a dicir que botaba para comer a –o seu Nicolao como a un asno na cuadra–.

En [[1059]] foi enviado a Milán xunto a Anselmo dá Baggio (o futuro [[Alexandre II, papa|Alexandre II]]) para apoiar ao diácono [[San Arialdo]] contra o arcebispo [[simoníaco]] [[Guido dá Velate]]. Ao ano seguinte chegou [[San Pedro Damián]] co mesmo fin.

=== Pontificado ===

== Notas ==
{{listaref}}

== Véxase tamén ==
=== Bibliografía ===
* {{cita libro|apelidos=Milza|nome=Pierre|título=Histoire de l'Italie : Des origines à nos jours|editorial=Fayard|ano=2005|isbn=2213623910|ref=harv|lingua=fr}}
* {{cita libro|apelidos=Fargues|nome=Paul|título=Histoire du Christianisme: De Charlemagne à la Renaissance|volume=III|lugar=París|editorial=|url=http://www.regard.eu.org/Livres.6/Histoire.du.christianisme/Tome.3/index.php|editor=Fischbacher|ref=harv|ano=1934|lingua=fr|oclc=
489767260}}
{{Papas}}
{{Papas}}
{{Control de autoridades}}
{{Control de autoridades}}

Revisión como estaba o 5 de marzo de 2018 ás 19:03

San Gregorio VII, nado en Sovana cara 1020[1] e finado en Salerno o 25 de maio de 1085, foi o Papa número 157 da Igrexia católica entre 1073 e 1085. A primeira medida que tomou ese mesmo ano foi dirixida á prescrición do celibato eclesiástico mediante a prohibición do matrimonio dos sacerdotes.

Traxectoria

Primeiros anos

Ildebrando Aldobrandeschi de Soana naceu en Sovana, Toscana, no seo dunha familia de modesta extracción social.[1] Creceu no ámbito da Igrexa romana ao ser confiado ao seu tío, abade do mosteiro de Santa María no Aventino, onde fixo os votos monásticos.[2]

No ano 1045 foi nomeado secretario do papa Gregorio VI, cargo que ocuparía ata 1046 no que acompañou ao papa no seu desterro en Colonia tras ser deposto nun concilio, celebrado en Sutri, acusado de simonía na súa elección.

En 1046, ao falecer Gregorio VI, Ildebrando ingresou como monxe no mosteiro de Cluny onde adquiriu as ideas reformistas que rexeron o resto da súa vida e que lle fixeron encabezar a coñecida Reforma gregoriana.

Ildebrando non regresou a Roma, pero no ano 1049 foi requirido polo papa León IX para actuar como Legado Pontificio, o que lle permitiu coñecer os centros de poder de Europa. Ademais, León nomeouno abade de San Paulo Extramuros. Actuando como Legado atopábase, en 1056, na corte alemá, para informar da elección como papa de Vítor II. Trala morte de Estevo IX en 1058 elixiuse como sucesor ao antipapa Benedito X. Ildebrando se opuxo a esta elección ao considerar que se realizou mediante simonía e logrou reuníndose cos cardeais disidentes en Siena que se elixise papa a Nicolao II.

En 1059 foi nomeado por Nicolao II arquidiácono e administrador efectivo dos bens da Igrexa, cargo que lle levou a alcanzar tal poder que se chegou a dicir que botaba para comer a –o seu Nicolao como a un asno na cuadra–.

En 1059 foi enviado a Milán xunto a Anselmo dá Baggio (o futuro Alexandre II) para apoiar ao diácono San Arialdo contra o arcebispo simoníaco Guido dá Velate. Ao ano seguinte chegou San Pedro Damián co mesmo fin.

Pontificado

Notas

  1. 1,0 1,1 Milza, p. 290.
  2. Fargues.

Véxase tamén

Bibliografía


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.