Xoán Vidal Martínez: Diferenzas entre revisións
→Véxase tamén: {{Couceiro}} |
|||
| Liña 8: | Liña 8: | ||
Tralo [[Alzamento Nacional]] foi represaliado. Abandonou a poesía para dedicarse ao seu traballo como mestre. En [[1946]] asentouse coa súa dona en [[Ares]] e foi mestre da Alianza Aresana (1946-1969). En 1969 marchou ás [[Illas Canarias]] exercendo o maxisterio no Colexio Ramón y Cajal de [[Santa Cruz de Tenerife]], no que se xubilou aos 65 anos de idade. |
Tralo [[Alzamento Nacional]] foi represaliado. Abandonou a poesía para dedicarse ao seu traballo como mestre. En [[1946]] asentouse coa súa dona en [[Ares]] e foi mestre da Alianza Aresana (1946-1969). En 1969 marchou ás [[Illas Canarias]] exercendo o maxisterio no Colexio Ramón y Cajal de [[Santa Cruz de Tenerife]], no que se xubilou aos 65 anos de idade. |
||
Era irmán da tamén poeta [[Aurora Vidal Martínez]]. Tivo |
Era irmán da tamén poeta [[Aurora Vidal Martínez]]. Tivo tres fillos e cinco fillas, entre elas as tamén escritoras [[Aurora Vidal Caramés|Aurora]] e [[Clementina Vidal Caramés]]<ref>[https://www.xenealoxia.org/linaxes/celebridades/1575-vidal-xoan-escritor Xoán Vidal], na web ''Xenealoxía''.</ref>. |
||
== Obra == |
== Obra == |
||
Revisión como estaba o 22 de febreiro de 2018 ás 12:42
 Retrato en Vida Gallega, 1927.  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 29 de marzo de 1904 Salcedo, España |
| Morte | 19 de xuño de 1994 (90 anos) Pontevedra, España |
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Santo Amaro de Pontevedra |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político , poeta |
| Partido político | Partido Galeguista |
| Xénero artístico | Poesía |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
| Familia | |
| Fillos | Aurora Vidal Caramés |
| Irmáns | Aurora Vidal Martínez |
Xoán Vidal Martínez, nado en Salcedo (Pontevedra) o 29 de marzo de 1904 e finado na mesma vila o 19 de xuño de 1994, foi un mestre e poeta galego.
Vida
Estudou maxisterio e fíxose mestre traballando a prol do ensino en galego con Antón Iglesias Vilarelle. Colaborou en La Raza. Foi cofundador xunto con Castelao e outros persoeiros do Partido Galeguista de Pontevedra, do que chegou a ser presidente. Despois o partido integrouse no Partido Galeguista.
Tralo Alzamento Nacional foi represaliado. Abandonou a poesía para dedicarse ao seu traballo como mestre. En 1946 asentouse coa súa dona en Ares e foi mestre da Alianza Aresana (1946-1969). En 1969 marchou ás Illas Canarias exercendo o maxisterio no Colexio Ramón y Cajal de Santa Cruz de Tenerife, no que se xubilou aos 65 anos de idade.
Era irmán da tamén poeta Aurora Vidal Martínez. Tivo tres fillos e cinco fillas, entre elas as tamén escritoras Aurora e Clementina Vidal Caramés[1].
Obra
Publicou poemas en Vida Gallega. Xunto a Modesto Bará Álvarez fundou a revista Hebe. Amais, tamén fundou a revista literaria de corte nacionalista Alborada e a revista Cristal (1932-33) xunto a Xosé María Álvarez Blázquez.
Como poeta pertenceu á xeración do 25 xunto a Luís Amado Carballo e Álvarez Blázquez. Publicou catro obras:
- Mágoas, 1921.
- Alcor, 1927.
- Los senderos inútiles, 1956.
- Voz y memoria (Antología poética), 1986.
Véxase tamén
Bibliografía
- Acuña Trabazo, A. (2005). Xoán Vidal Martínez. Voz e memoria. Pontevedra:: Concello de Pontevedra.
- Vidal Caramés, A. e Vidal Caramés, C. (2009). Xoán Vidal Martínez. Vida e obra. Pontevedra: Deputación provincial. ISBN 978-84-8457-326-5.
- Couceiro Freijomil, A. (1954). "VIDAL MARTÍNEZ, Xoán". Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) III. Santiago de Compostela: Bibliófilos Gallegos. p. 503.
Ligazóns externas
- Ficha en www.poesiagalega.org
- ↑ Xoán Vidal, na web Xenealoxía.