Antonio Tenreiro Rodríguez: Diferenzas entre revisións
→A partir da guerra civil: Tempos verbais |
→Traxectoria: Arranxos |
||
| Liña 15: | Liña 15: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Antonio Tenreiro naceu o 5 de xaneiro de 1893 nunha familia de propietarios dunha fábrica de curtidos en [[Pontedeume]] ([[Provincia da Coruña]]), fillo de Ramón Tenreiro Fernández e de Matilde Rodríguez Pastor, irmán do escritor e político [[Ramón Tenreiro Rodríguez]]. |
|||
Cando contaba con 8 anos faleceu o seu pai, ficando baixo a tutela do seu tío materno, Ricardo Rodríguez Pastor. Ricardo era unha persoa destacable dentro da sociedade intelectual e empresarial da época, ocupando cargos como presidente do [[Banco Pastor]] ou conselleiro do [[Banco de España]]. Antonio iniciou en 1913 os seus estudos na [[Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid]] en [[Madrid]], finalizándoos en 1919. Nesta etapa coñeceu ao que foi o seu socio durante toda a súa carreira, o valenciano [[Peregrín Estellés]]. |
|||
=== Comezos === |
=== Comezos === |
||
[[Ficheiro:Casa Barrié.JPG|miniatura|Casa Barrié.]] |
[[Ficheiro:Casa Barrié.JPG|miniatura|Casa Barrié.]] |
||
Aínda que nun principio estabeleceu o seu estudio na rúa Benito Gutiérrez de Madrid, con encargos modestos |
Aínda que nun principio estabeleceu o seu estudio na rúa Benito Gutiérrez de Madrid, con encargos modestos. Ao gañar o concurso de proxectos para a Casa de Correos-Telégrafos de [[Lugo]], e encargárenlle seu tío Ricardo e seu curmán [[Pedro Barrié de la Maza]] o proxecto da [[Edificio do Banco Pastor da Coruña|sede do Banco Pastor]] en 1920, trasladouse, con Peregrín Estellés, definitivamente á Coruña. Foi nese mesmo ano cando tamén casou con Mathilde Brochón Reinmann, coa que tivo catro fillos: Rosa (1921), [[Antonio Tenreiro Brochón|Antonio]] (1923, arquitecto e pinto), Magdalena (1925) e Ramón (1928). |
||
Na década de 1920 e nos anos da [[Segunda República Española]] |
Na década de 1920 e nos anos da [[Segunda República Española]] proxectou algunhas das súas obras máis coñecidas, como o [[Edificio do Banco Pastor da Coruña|edificio do Banco Pastor]], que ao finalizar a súa construción era o máis alto do Estado español, influído pola [[Escola de Chicago (arquitectura)|Escola de Chicago]], que destaca polas formas clásicas e neobarrocas do estilo [[Beaux Arts]], que o propio Tenreiro definiría como “Barroco modernizado”, e a aparición de elementos e detalles propios da [[art déco]]. Tamén desta época é a [[casa Barrié]], finalizada en 1926, na que Tenreiro optou por unha obra máis europea, un estilo francés, e cunha frescura nova no deseño dos detalles lonxe da ortodoxia Beaux Arts. Tamén construíu a casa Bailly, no [[O Graxal, O Temple, Cambre|Graxal]] ([[Cambre]]),<ref>{{cita novas|url=http://www.laopinioncoruna.es/gran-coruna/2015/08/23/desproteccion-casas-bailly/988278.html|data=23 de agosto de 2015|dataacceso=6 de decembro de 2015|lingua=castelán|xornal=La Opinión de A Coruña|título=Las casas Bailly, desprotegidas|nome=Sara|apelidos=Vázquez}}</ref> a carón da [[N-VI]], actualmente en estado de ruína ante o abandono das administracións locais e autonómicas. En 1928 recibiu a [[Lexión de Honra francesa]]. |
||
En 1930 |
En 1930 foi nomeado arquitecto municipal da Coruña, e nesta década realizou, entre outros, os proxectos do Cine Savoy, [[Mercado Municipal de Santo Agostiño|mercado de Santo Agostiño]], da Casilla-Biblioteca “Menéndez Pidal”, nos [[xardíns de Méndez Núñez]], e a estación de servizo en Catro Camiños (demolida en 1997),<ref>[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2005/09/28/4112265.shtml?idioma=galego Homenaje a una estación de servicio con mucha solera]</ref> nas que se pode contemplar unha transición do ''déco'' á [[Movemento Moderno|Modernidade]]. |
||
[[Ficheiro:Grajovuelabajo.jpg|miniatura|esquerda|250px|Casa Bailly, no Graxal]] |
|||
O 9 de outubro de 1931 fundou canda outros 9 arquitectos a delegación na Coruña do [[Colexio Oficial de Arquitectos de León]]. A acta da sesión comeza así: |
|||
{{cita|Convocados por D. Antonio Tenreiro para celebrar Xunta Xeral, os Arquitectos da provincia da Coruña, con obxecto de constituír a delegación nesta provincia do Colexio Oficial de Arquitectos de León...}} |
|||
:“Convocados por D. Antonio Tenreiro para celebrar Xunta Xeral, os Arquitectos da provincia da Coruña, con obxecto de constituír a delegación nesta provincia do Colexio Oficial de Arquitectos de León...” |
|||
=== A partir da guerra civil === |
=== A partir da guerra civil === |
||
Revisión como estaba o 31 de xaneiro de 2018 ás 18:39
 Fachada do Banco Pastor, a súa obra máis coñecida. | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de xaneiro de 1893 A Coruña,  Galiza |
| Morte | 31 de maio de 1972 A Coruña, España  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade |  Español |
| Educación | Escuela Superior de Arquitectura de Madrid (pt)  |
| Actividade | |
| Ocupación | Arquitecto |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Irmáns | Ramón María Tenreiro |
Antonio Tenreiro Rodríguez, nado na Coruña o 5 de xaneiro de 1893 e finado o 31 de maio de 1972, foi un dos principais arquitectos galegos do século XX. A súa obra máis coñecida é a sede do Banco Pastor da Coruña.
Traxectoria
Antonio Tenreiro naceu o 5 de xaneiro de 1893 nunha familia de propietarios dunha fábrica de curtidos en Pontedeume (Provincia da Coruña), fillo de Ramón Tenreiro Fernández e de Matilde Rodríguez Pastor, irmán do escritor e político Ramón Tenreiro Rodríguez.
Cando contaba con 8 anos faleceu o seu pai, ficando baixo a tutela do seu tío materno, Ricardo Rodríguez Pastor. Ricardo era unha persoa destacable dentro da sociedade intelectual e empresarial da época, ocupando cargos como presidente do Banco Pastor ou conselleiro do Banco de España. Antonio iniciou en 1913 os seus estudos na Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid en Madrid, finalizándoos en 1919. Nesta etapa coñeceu ao que foi o seu socio durante toda a súa carreira, o valenciano Peregrín Estellés.
Comezos
Aínda que nun principio estabeleceu o seu estudio na rúa Benito Gutiérrez de Madrid, con encargos modestos. Ao gañar o concurso de proxectos para a Casa de Correos-Telégrafos de Lugo, e encargárenlle seu tío Ricardo e seu curmán Pedro Barrié de la Maza o proxecto da sede do Banco Pastor en 1920, trasladouse, con Peregrín Estellés, definitivamente á Coruña. Foi nese mesmo ano cando tamén casou con Mathilde Brochón Reinmann, coa que tivo catro fillos: Rosa (1921), Antonio (1923, arquitecto e pinto), Magdalena (1925) e Ramón (1928).
Na década de 1920 e nos anos da Segunda República Española proxectou algunhas das súas obras máis coñecidas, como o edificio do Banco Pastor, que ao finalizar a súa construción era o máis alto do Estado español, influído pola Escola de Chicago, que destaca polas formas clásicas e neobarrocas do estilo Beaux Arts, que o propio Tenreiro definiría como “Barroco modernizado”, e a aparición de elementos e detalles propios da art déco. Tamén desta época é a casa Barrié, finalizada en 1926, na que Tenreiro optou por unha obra máis europea, un estilo francés, e cunha frescura nova no deseño dos detalles lonxe da ortodoxia Beaux Arts. Tamén construíu a casa Bailly, no Graxal (Cambre),[1] a carón da N-VI, actualmente en estado de ruína ante o abandono das administracións locais e autonómicas. En 1928 recibiu a Lexión de Honra francesa.
En 1930 foi nomeado arquitecto municipal da Coruña, e nesta década realizou, entre outros, os proxectos do Cine Savoy, mercado de Santo Agostiño, da Casilla-Biblioteca “Menéndez Pidal”, nos xardíns de Méndez Núñez, e a estación de servizo en Catro Camiños (demolida en 1997),[2] nas que se pode contemplar unha transición do déco á Modernidade.
O 9 de outubro de 1931 fundou canda outros 9 arquitectos a delegación na Coruña do Colexio Oficial de Arquitectos de León. A acta da sesión comeza así:
Convocados por D. Antonio Tenreiro para celebrar Xunta Xeral, os Arquitectos da provincia da Coruña, con obxecto de constituír a delegación nesta provincia do Colexio Oficial de Arquitectos de León...
A partir da guerra civil
No 1936 estalou a guerra civil española. Pola nacionalidade francesa da súa muller e a súa distinción coa lexión de honor, o cónsul francés dispuxo os requisitos necesarios para a súa evacuación, mais Antonio decidiu permanecer na Coruña. O seu cuñado foi fusilado en Paracuellos. En 1937 Antonio Tenreiro Rodríguez foi suspendido do seu cargo como arquitecto municipal e expedientado pola súa militancia republicana. A representatividade das familias Pastor-Barrié de la Maza e Tenreiro Arias impediu a suspensión total do exercicio, pero non evitaron a súa retirada dos cargos públicos, a confiscación da fábrica de curtidos familiar, a expropiación de numerosas propiedades e a mingua substancial do seu patrimonio. Finalmente, a Xunta Superior de Depuración condenouno, en 1942, a seis anos de inhabilitación para cargos públicos, directivos e de confianza. A partir dese momento viuse frecuentemente obstaculizado nos primeiros anos da ditadura, tendo incluso que firmar o seu socio Estellés algunhas das súas obras, como o Gran Cine de Ortigueira.
Mais todo isto non evitou que proxectase, en 1940 a cidade cultural “Generalísimo Franco”, hoxe campus universitario de Riazor da Universidade da Coruña e cidade escolar, do que realizou edificios como a Escola de Náutica, a Escola de Comercio ou o Conservatorio de Música, o mercado da Praza do Conde en Pontedeume e un curioso proxecto alternativo da igrexa de san Pedro de Mezonzo, de maior calidade arquitectónica que o finalmente realizado. Ao finalizar a década, foi rehabilitado polo alcalde Alfonso Molina como arquitecto municipal da Coruña.
O seu último gran proxecto foi o actual Arquivo do Reino de Galicia no Xardín de San Carlos, en 1952. En 1963 abandonou o cargo de arquitecto municipal e finalmente morreu o 31 de maio de 1972.
Premio Coruña de Arquitectura
En outubro de 2006 o Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia outorgoulle, na súa primeira edición, o premio Coruña de Arquitectura á súa familia, que fora creado en conmemoración do 75º aniversario da delegación coruñesa, onde o alcalde da cidade, Javier Losada, prometeu que lle ía poñer á praza que está en fronte do colexio de Labaca o nome do arquitecto,[3] o que se fixo en 2012.[4]
Galería
-
Mercado Municipal de Santo Agostiño (1932-1938) -
Casa Balas, na rúa de Ferrol da Coruña (1933) -
Casa de Santiago López, na rúa do Orzán da Coruña (1934) -
Casa d’Ortega, na praza de Lugo da Coruña (1934) -
Mercado de Pontedeume (1941, construído en 1954) -
Fronte do Arquivo do Reino de Galicia dende o Xardín de San Carlos (1952)
Notas
- O COAG editou un libro chamado "Antonio Tenreiro 1893-1972", de onde se sacou gran parte da información deste artigo.
- ↑ Vázquez, Sara (23 de agosto de 2015). "Las casas Bailly, desprotegidas". La Opinión de A Coruña (en castelán). Consultado o 6 de decembro de 2015.
- ↑ Homenaje a una estación de servicio con mucha solera
- ↑ Antonio Tenreiro dará nombre a una plaza tres años después de lo anunciado
- ↑ Una plaza en honor al arquitecto Antonio Tenreiro
