Papo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios + cda |
m →top: Arranxos varios, replaced: |thumb| → |miniatura| |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
:''Este artigo trata sobre un termo botánico, para o médico franco galego, véxase: '''[[Papus]].'' |
:''Este artigo trata sobre un termo botánico, para o médico franco galego, véxase: '''[[Papus]].'' |
||
[[Ficheiro:Cirsium arvense - pappus (aka).jpg| |
[[Ficheiro:Cirsium arvense - pappus (aka).jpg|miniatura|right|Papus de ''[[Cirsium arvense]]'']] |
||
'''Papus''' (plural ''papi'') é un apéndice de pelos simples ou filamentos plumosos que coroa o [[froito]] de moitas plantas compostas e que lle serve para ser transportado <ref>Tradución da definición atopada na [[Real Academia Española]] da lingua castelá, baixo a voz ''vilano''. Ningún dicionario galego atopado recolle un nome para este concepto, polo que se emprega o termo ''papus'', que ven do latino ''pappus'' e tamén se usa en lingua portuguesa. Xosé Ramón García, na ''Guía das plantas con flores de Galicia'' (Xerais, 1991) utiliza ''vilano'', mentres que [http://www.estraviz.org/papilho Estraviz] propón ''papilho'', forma que coincide cunha das variantes portuguesas.</ref>. É unha estrutura que se atopa nas [[flor]]es e froitos de moitas especies da familia [[Asteraceae]], coma o tarrelo ou [[mexacán]]. Trátase dunha modificación do [[Cáliz (botánica)|cáliz]], onde os [[sépalo]]s se presentan extremadamente ramificados en filamentos, ás veces pinnados. Eses filamentos teñen un papel moi importante na dispersión dos froitos, podendo asumir diferentes papeis, dependendo da especie: poden tornarse leves, facendo que os froitos flutúen ao [[vento]], poden tamén se tornar ríxidos e curvos para prendérense aos [[pelo]]s dalgún [[animal]], entre outras variacións máis ou menos específicas. |
'''Papus''' (plural ''papi'') é un apéndice de pelos simples ou filamentos plumosos que coroa o [[froito]] de moitas plantas compostas e que lle serve para ser transportado <ref>Tradución da definición atopada na [[Real Academia Española]] da lingua castelá, baixo a voz ''vilano''. Ningún dicionario galego atopado recolle un nome para este concepto, polo que se emprega o termo ''papus'', que ven do latino ''pappus'' e tamén se usa en lingua portuguesa. Xosé Ramón García, na ''Guía das plantas con flores de Galicia'' (Xerais, 1991) utiliza ''vilano'', mentres que [http://www.estraviz.org/papilho Estraviz] propón ''papilho'', forma que coincide cunha das variantes portuguesas.</ref>. É unha estrutura que se atopa nas [[flor]]es e froitos de moitas especies da familia [[Asteraceae]], coma o tarrelo ou [[mexacán]]. Trátase dunha modificación do [[Cáliz (botánica)|cáliz]], onde os [[sépalo]]s se presentan extremadamente ramificados en filamentos, ás veces pinnados. Eses filamentos teñen un papel moi importante na dispersión dos froitos, podendo asumir diferentes papeis, dependendo da especie: poden tornarse leves, facendo que os froitos flutúen ao [[vento]], poden tamén se tornar ríxidos e curvos para prendérense aos [[pelo]]s dalgún [[animal]], entre outras variacións máis ou menos específicas. |
||
Revisión como estaba o 28 de xaneiro de 2018 ás 20:21
- Este artigo trata sobre un termo botánico, para o médico franco galego, véxase: Papus.
.jpg)
Papus (plural papi) é un apéndice de pelos simples ou filamentos plumosos que coroa o froito de moitas plantas compostas e que lle serve para ser transportado [1]. É unha estrutura que se atopa nas flores e froitos de moitas especies da familia Asteraceae, coma o tarrelo ou mexacán. Trátase dunha modificación do cáliz, onde os sépalos se presentan extremadamente ramificados en filamentos, ás veces pinnados. Eses filamentos teñen un papel moi importante na dispersión dos froitos, podendo asumir diferentes papeis, dependendo da especie: poden tornarse leves, facendo que os froitos flutúen ao vento, poden tamén se tornar ríxidos e curvos para prendérense aos pelos dalgún animal, entre outras variacións máis ou menos específicas.
Notas
- ↑ Tradución da definición atopada na Real Academia Española da lingua castelá, baixo a voz vilano. Ningún dicionario galego atopado recolle un nome para este concepto, polo que se emprega o termo papus, que ven do latino pappus e tamén se usa en lingua portuguesa. Xosé Ramón García, na Guía das plantas con flores de Galicia (Xerais, 1991) utiliza vilano, mentres que Estraviz propón papilho, forma que coincide cunha das variantes portuguesas.
