Luis Martín-Santos: Diferenzas entre revisións

Luis Martín-Santos
	;
Nome orixinal	(es) Luis Martin-Santos Ribera
Biografía
Nacemento	(es) Luis Martin Ribera ; 11 de novembro de 1924 ; Larache (España)
Morte	21 de xaneiro de 1964 (39 anos); Vitoria
Causa da morte	Morte accidental (Accidente de tráfico )
Datos persoais
Residencia	Donostia
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Salamanca
Actividade
Ocupación	psiquiatra , poeta , médico escritor , xornalista , escritor , novelista , médico
Xénero artístico	Novela
Pseudónimo literario	Luis
Lingua	Lingua castelá
Obra
	Obras destacables Tiempo de silencio ;
Familia
Pai	Leandro Martín Santos
Irmáns	Leandro Martín-Santos Ribera

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 26 de xaneiro de 2018 ás 08:16

Luis Martín-Santos, nado en Larache (Marrocos) o 11 de novembro de 1924 e finado en Gasteiz o 21 de febreiro de 1964, foi un médico psiquiátrico e escritor en lingua castelá. A súa novela máis coñecida é Tiempo de silencio (1961), obra de denuncia social cunha valente renovación estilística. A trama transcorre en Madrid no outono de 1949 e o autor amosa, con fina ironía, o panorama das clases sociais da cidade.

Traxectoria

Aos cinco anos trasladouse a Donostia, onde o seu pai (médico militar), fora destinado. Cursou Medicina en Salamanca e doutorouse en Madrid no 1947. Especializouse en Psiquiatría, tanto en Madrid coma na Alemaña. Á súa volta consegue o posto de director do Centro Psiquiátrico de Donostia, sendo frecuentes as súas estancias en Madrid, onde conta con amigos coma Rafael Sánchez Ferlosio ou Juan Benet.

Tamén tivo unha salientable actividade política, chegando a ser membro do Comité Executivo do daquela clandestino Partido Socialista Obrero Español, circunstancia pola cal foi detido en varias ocasións.

Finou nun accidente de automóbil en 1964.

Obras de Psiquiatría

Dithey, Jaspers y la comprensión del enfermo mental (1955)
Libertad, temporalidad y transferencia en el psicoanálisis existencial (1964).

Obras literarias

Tiempo de silencio (1961)
Apólogos (1970), póstuma
Tiempo de destrución (1975), póstuma e inacabada.

Véxase tamén

Bibliografía

Lázaro, F. e Tusón, V. (1982). Literatura Española. Ed. Anaya

Ligazóns externas

Biografía de Luis Martín-Santos

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
+{{Biografía}}
-'''Luis Martín-Santos''', nado en [[Larache]] ([[Marrocos]]) o [[11 de novembro]] de [[1924]] e finado en [[Gasteiz]] o [[21 de febreiro]] de [[1964]], foi un médico psiquiátrico e escritor en lingua castelá.
-A súa novela máis coñecida é ''[[Tiempo de silencio]]'' (1961), obra de denuncia social cunha valente renovación estilística. A trama trancorre en [[Madrid]] no outono de [[1949]] e o autor amosa, con fina ironía, o panorama das clases sociais da cidade.
+'''Luis Martín-Santos''', nado en [[Larache]] ([[Marrocos]]) o [[11 de novembro]] de [[1924]] e finado en [[Gasteiz]] o [[21 de febreiro]] de [[1964]], foi un médico psiquiátrico e escritor en lingua castelá. A súa novela máis coñecida é ''[[Tiempo de silencio]]'' (1961), obra de denuncia social cunha valente renovación estilística. A trama transcorre en [[Madrid]] no outono de [[1949]] e o autor amosa, con fina ironía, o panorama das clases sociais da cidade.
-== Biografía ==
+==Traxectoria==
-Aos cinco anos trasladouse a [[Donostia]], onde o seu pai (médico militar), fora destinado. Cursou Medicina en [[Salamanca]] e doutorouse en [[Madrid]] no [[1947]]. Especializouse en [[Psiquiatría]], tanto en [[Madrid]] coma na [[Alemaña]]. Á súa volta consegue o posto de director do Centro Psiquiátrico de Donostia, sendo frecuentes as súas estancias en Madrid, onde conta con amigos coma [[Sánchez Ferlosio]] ou [[Juan Benet]].
+Aos cinco anos trasladouse a [[Donostia]], onde o seu pai (médico militar), fora destinado. Cursou Medicina en [[Salamanca]] e doutorouse en [[Madrid]] no [[1947]]. Especializouse en [[Psiquiatría]], tanto en [[Madrid]] coma na [[Alemaña]]. Á súa volta consegue o posto de director do Centro Psiquiátrico de Donostia, sendo frecuentes as súas estancias en Madrid, onde conta con amigos coma [[Rafael Sánchez Ferlosio]] ou [[Juan Benet]].
 Tamén tivo unha salientable actividade política, chegando a ser membro do Comité Executivo do daquela clandestino [[Partido Socialista Obrero Español]], circunstancia pola cal foi detido en varias ocasións.