José Antonio Paz Martínez: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
Xas (conversa | contribucións)
m refago artigo
Liña 1: Liña 1:
{{Biografía}}
{{copyvio|http://anuariobrigantino.betanzos.net/Ab2004PDF/2004%20265-312%20PEREIRA.pdf}}
'''José Antonio Paz Martínez''', nado na [[A Coruña|Coruña]] en [[1904]], e finado en Salamanca en 1999. Foi un militar e político galego.
'''José Antonio Paz Martínez''', nado na [[A Coruña|Coruña]] en [[1904]], e finado en [[Salamanca]] en [[1999]], foi un militar e político galego.


==Traxectoria==
==Traxectoria==
Foi Segundo condestable da Armada. Durante a [[folga xeral revolucionaria de 1934]] estivo preso en Ferrol, interesándose por el [[Diego Martínez Barrio]]. Durante a [[Guerra Civil Española|Guerra Civil]] loitou a favor do Goberno lexítimo como dependente do Ministerio de Mariña. Coa derrota da República fuxiu a [[Francia]] e foi internado no campo de refuxiados de Argelès sur Mer 8 bis. Durante a [[Segunda Guerra Mundial]] incorporouse aos maquis no sur de Francia, acadou o grao de coronel e perdendo un ollo en combate. Foi delegado da Agrupación de Guerrilleros Españoles na [[Unión Nacional Española (1942)|Unión Nacional]] (UNE). En decembro de 1945 participou na fundación do [[Bloque Repubricán Nazonal Galego]] (BRNG), en [[Tolosa, Francia|Tolosa]], como representante do [[PCE]].
Foi Segundo condestable da Armada. Iniciouse na masonería en 1929 na loxa «Helenes nº 7», pertenceu tamén ao «Triángulo Solón» (Marín, Pontevedra) en 1930; «Lucus nº 5» (Lugo) en 1931; «Triángulo Atlántida nº 1» (Ferrol) en 1932; «Breogán nº 16» (Ferrol) en 1933, da que foi Venerable Mestre, e ao Soberano Capítulo Rosa Cruz «Alberto de Lera» (Gijón).


Iniciouse na masonería en 1929 na loxa Helenes nº 7 de Pontevedra, pertenceu tamén ao Triángulo Solón de Marín e a outras de Lugo e Ferrol. O Tribunal de Represión da Masonería e o Comunismo instruíulle sumario en 1944, sendo condenado a 16 anos de reclusión menor e accesorias.
Durante a [[folga xeral revolucionaria de 1934]] estivo preso en Ferrol, interesándose por el [[Diego Martínez Barrio]]. Durante a [[Guerra Civil Española|Guerra Civil]] aparece mencionado nunha circular da Grande Loxa Rexional do Centro de España como un dos masóns que prestaban servizo e loitaban a favor do Goberno lexítimo, como dependente do Ministerio de Mariña, “destino Sánchez Bercaiztegui”.

En agosto de 1939 atopábase no campo de refuxiados de Argelès sur Mer 8 bis en [[Francia]]. Durante a [[Segunda Guerra Mundial]] incorporouse aos maquis no sur de Francia, acadando o grao de coronel e perdendo un ollo en combate. Foi delegado da Agrupación de Guerrilleros Españoles na [[Unión Nacional Española (1942)|Unión Nacional]] (UNE). En decembro de 1945 participou na fundación do [[Bloque Repubricán Nazonal Galego]] (BRNG), en [[Tolosa, Francia|Tolosa]], como representante do [[PCE]]. O Tribunal de Represión da Masonería e o Comunismo instruíulle sumario en 1944, sendo condenado anos despois a 16 de reclusión menor e accesorias, pero estaba exiliado en Londres e Casablanca. Moito despois presentou unha solicitude relacionada cos seus haberes pasivos.


Foi condecorado Cabaleiro da Lexión de Honra polo goberno francés.
Foi condecorado Cabaleiro da Lexión de Honra polo goberno francés.
Liña 24: Liña 22:
[[Categoría:Nados na Coruña]]
[[Categoría:Nados na Coruña]]
[[Categoría:Nados en 1904]]
[[Categoría:Nados en 1904]]
[[Categoría:Finados en 1999]]
[[Categoría:Personalidades de Galicia sen imaxes]]
[[Categoría:Personalidades de Galicia sen imaxes]]

Revisión como estaba o 1 de xaneiro de 2018 ás 15:31

José Antonio Paz Martínez
Nacemento1904
Lugar de nacementoA Coruña
Falecemento1999
Lugar de falecementoSalamanca
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpolítico e militar
editar datos en Wikidata ]

José Antonio Paz Martínez, nado na Coruña en 1904, e finado en Salamanca en 1999, foi un militar e político galego.

Traxectoria

Foi Segundo condestable da Armada. Durante a folga xeral revolucionaria de 1934 estivo preso en Ferrol, interesándose por el Diego Martínez Barrio. Durante a Guerra Civil loitou a favor do Goberno lexítimo como dependente do Ministerio de Mariña. Coa derrota da República fuxiu a Francia e foi internado no campo de refuxiados de Argelès sur Mer 8 bis. Durante a Segunda Guerra Mundial incorporouse aos maquis no sur de Francia, acadou o grao de coronel e perdendo un ollo en combate. Foi delegado da Agrupación de Guerrilleros Españoles na Unión Nacional (UNE). En decembro de 1945 participou na fundación do Bloque Repubricán Nazonal Galego (BRNG), en Tolosa, como representante do PCE.

Iniciouse na masonería en 1929 na loxa Helenes nº 7 de Pontevedra, pertenceu tamén ao Triángulo Solón de Marín e a outras de Lugo e Ferrol. O Tribunal de Represión da Masonería e o Comunismo instruíulle sumario en 1944, sendo condenado a 16 anos de reclusión menor e accesorias.

Foi condecorado Cabaleiro da Lexión de Honra polo goberno francés.

Véxase tamén

Bibliografía