Gran Premio do Xapón de 1991: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Fendetestas (conversa | contribucións)
30.698 edicións
Sen resumo de edición
m Arranxos varios, replaced: {{cite book → {{Cita libro, {{cite web → {{Cita web (2)
Liña 37: Liña 37:
}}
}}


O '''Gran Premio do Xapón de 1991''' (oficialmente o ''XVII Fuji Television Japanese Grand Prix'') foi unha carreira de [[Fórmula Un]] disputada en [[circuíto de Suzuka|Suzuka]] o 20 de outubro de 1991. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1991 da Fórmula Un, o 18º [[Gran Premio do Xapón]], o quinto en Suzuka e o sétimo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Foi gañada polo piloto de [[McLaren]] [[Gerhard Berger]] despois de comezar desde a [[pole position]]. O seu compañeiro de equipo [[Ayrton Senna]] terminou en segundo lugar e [[Riccardo Patrese]] foi terceiro para o equipo [[Williams Grand Prix Engineering | Williams]].
O '''Gran Premio do Xapón de 1991''' (oficialmente o ''XVII Fuji Television Japanese Grand Prix'') foi unha carreira de [[Fórmula Un]] disputada en [[circuíto de Suzuka|Suzuka]] o 20 de outubro de 1991. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1991 da Fórmula Un, o 18º [[Gran Premio do Xapón]], o quinto en Suzuka e o sétimo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Foi gañada polo piloto de [[McLaren]] [[Gerhard Berger]] despois de comezar desde a [[pole position]]. O seu compañeiro de equipo [[Ayrton Senna]] terminou en segundo lugar e [[Riccardo Patrese]] foi terceiro para o equipo [[Williams Grand Prix Engineering|Williams]].


== Informe ==
== Informe ==
A Fórmula Un chegou a Xapón coa loita polo título aínda aberta, foi o quinto ano consecutivo en que o título decidirase no circuíto de Suzuka. Os organizadores esperaban que os eventos do [[Gran Premio de Xapón de 1990]] non se repetisen. Ambos contendentes ao campionato [[Ayrton Senna]] e [[Nigel Mansell]] sabían exactamente o que tiñan que facer, Mansell tiña que gañar con axuda e Senna necesitaba vencer a Mansell. Houbo varios cambios na aliñación de pilotos, sendo o máis notable o de Leyton House, onde Ivan Capelli foi substituído polo mozo austríaco Karl Wendlinger. Por outra parte, AGS quedouse sen diñeiro e non fixo a viaxe a Xapón, mentres que outros rezagados como Coloni contrataron ao condutor local Naoki Hattori, pero non puido precualificarse. [[Johnny Herbert]] estaba detrás do volante do [[Team Lotus | Lotus]] logo de perderse unhas carreiras na segunda metade da tempada debido aos compromisos de [[Formula Nippon | Formula 3000 xaponesa]].
A Fórmula Un chegou a Xapón coa loita polo título aínda aberta, foi o quinto ano consecutivo en que o título decidirase no circuíto de Suzuka. Os organizadores esperaban que os eventos do [[Gran Premio de Xapón de 1990]] non se repetisen. Ambos contendentes ao campionato [[Ayrton Senna]] e [[Nigel Mansell]] sabían exactamente o que tiñan que facer, Mansell tiña que gañar con axuda e Senna necesitaba vencer a Mansell. Houbo varios cambios na aliñación de pilotos, sendo o máis notable o de Leyton House, onde Ivan Capelli foi substituído polo mozo austríaco Karl Wendlinger. Por outra parte, AGS quedouse sen diñeiro e non fixo a viaxe a Xapón, mentres que outros rezagados como Coloni contrataron ao condutor local Naoki Hattori, pero non puido precualificarse. [[Johnny Herbert]] estaba detrás do volante do [[Team Lotus|Lotus]] logo de perderse unhas carreiras na segunda metade da tempada debido aos compromisos de [[Formula Nippon|Formula 3000 xaponesa]].


A cualificación viu moitos grandes accidentes, incluída a nova sensación [[Michael Schumacher]] e o piloto de Ferrari [[Jean Alesi]]. O maior destes accidentes foi o que lle sucedeu a [Éric Bernard]] que rompeu o nocello e non tomou parte na carreira. Ao final das sesións de cualificación, quedou unha primeira fila de McLaren con Gerhard Berger, por diante de Ayrton Senna. Mansell foi terceiro seguido polo infeliz [[Alain Prost]], [[Riccardo Patrese]], [[Jean Alesi]], [[Pierluigi Martini]], [[Gianni Morbidelli]], Michael Schumacher, e [[Nelson Piquet]].
A cualificación viu moitos grandes accidentes, incluída a nova sensación [[Michael Schumacher]] e o piloto de Ferrari [[Jean Alesi]]. O maior destes accidentes foi o que lle sucedeu a [[Éric Bernard]] que rompeu o nocello e non tomou parte na carreira. Ao final das sesións de cualificación, quedou unha primeira fila de McLaren con Gerhard Berger, por diante de Ayrton Senna. Mansell foi terceiro seguido polo infeliz [[Alain Prost]], [[Riccardo Patrese]], [[Jean Alesi]], [[Pierluigi Martini]], [[Gianni Morbidelli]], Michael Schumacher, e [[Nelson Piquet]].


No comezo da carreira, Berger saíu ben e Senna bloqueou a Mansell como lle fixo Mansell en [[Gran Premio de Portugal de 1991 | Portugal]]. Por outra parte, o día de Jean Alesi terminou na primeira volta en mdio dunha nube de fume, o seu motor Ferrari explotara. Ao final da 1ª volta, a orde era Berger, Senna, Mansell, Patrese e Prost. Houbo un gran accidente na segunda volta cando [[Andrea de Cesaris]] trompeou co seu Jordan mentres lideraba a outros autos, e o accidente resultante levou a Wendlinger, [[Emanuele Pirro | Pirro]], e [[JJ Lehto | Lehto]] con el. diante, Berger púxose na cabeza mentres Mansell acosaba a Senna. Todo terminou na volta 10 cando Mansell cometeu un erro na primeira curva e saíuse. O seu Williams quedou atrapado na grava e Mansell estaba fóra da loita polo campionato.
No comezo da carreira, Berger saíu ben e Senna bloqueou a Mansell como lle fixo Mansell en [[Gran Premio de Portugal de 1991|Portugal]]. Por outra parte, o día de Jean Alesi terminou na primeira volta en mdio dunha nube de fume, o seu motor Ferrari explotara. Ao final da 1ª volta, a orde era Berger, Senna, Mansell, Patrese e Prost. Houbo un gran accidente na segunda volta cando [[Andrea de Cesaris]] trompeou co seu Jordan mentres lideraba a outros autos, e o accidente resultante levou a Wendlinger, [[Emanuele Pirro|Pirro]], e [[JJ Lehto|Lehto]] con el. diante, Berger púxose na cabeza mentres Mansell acosaba a Senna. Todo terminou na volta 10 cando Mansell cometeu un erro na primeira curva e saíuse. O seu Williams quedou atrapado na grava e Mansell estaba fóra da loita polo campionato.


Coa noticia da retirada de Mansell, Senna e Berger perdéronse na distancia, con Berger saudando ao seu compañeiro de equipo campión do mundo cando o pasou. Os dous correron en formación durante o resto da carreira con Senna deixando pasar a Berger na última volta para gañar a súa primeira carreira para McLaren.
Coa noticia da retirada de Mansell, Senna e Berger perdéronse na distancia, con Berger saudando ao seu compañeiro de equipo campión do mundo cando o pasou. Os dous correron en formación durante o resto da carreira con Senna deixando pasar a Berger na última volta para gañar a súa primeira carreira para McLaren.


Patrese terminou en terceiro lugar seguido de Prost, [[Martin Brundle]] anotou os últimos puntos na historia do equipo de Brabham, e [[Stefano Modena]] no Tyrrell. Senna gañara o seu terceiro campionato mundial, pero o brasileiro freou as celebracións na entrevista posterior á carreira facendo comentarios mordaces sobre o presidente sainte da [[Fédération Internationale du Sport Automobile | FISA]] [[Jean-Marie Balestre]] e admitindo que sacou intencionadamente a [[Alain Prost]] da pista o ano anterior en Suzuka, o que provocou moito resentimento e críticas a Senna da comunidade da F1.
Patrese terminou en terceiro lugar seguido de Prost, [[Martin Brundle]] anotou os últimos puntos na historia do equipo de Brabham, e [[Stefano Modena]] no Tyrrell. Senna gañara o seu terceiro campionato mundial, pero o brasileiro freou as celebracións na entrevista posterior á carreira facendo comentarios mordaces sobre o presidente sainte da [[Fédération Internationale du Sport Automobile|FISA]] [[Jean-Marie Balestre]] e admitindo que sacou intencionadamente a [[Alain Prost]] da pista o ano anterior en Suzuka, o que provocou moito resentimento e críticas a Senna da comunidade da F1.


== Clasificación ==
== Clasificación ==
Liña 641: Liña 641:
|
|
|-
|-
!colspan="8"|{{center|Fonte:<ref name="formula1.com">{{cite web |url=http://www.formula1.com/results/season/1991/213/ |title=1991 Japanese Grand Prix |publisher=formula1.com |accessdate=23 de decembro de 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141103035530/http://www.formula1.com/results/season/1991/213/ |archivedate=3 de novembro de 2014}}</ref>}}
!colspan="8"|{{center|Fonte:<ref name="formula1.com">{{Cita web |url=http://www.formula1.com/results/season/1991/213/ |title=1991 Japanese Grand Prix |publisher=formula1.com |accessdate=23 de decembro de 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141103035530/http://www.formula1.com/results/season/1991/213/ |archivedate=3 de novembro de 2014}}</ref>}}
|}
|}


Liña 712: Liña 712:
== Referencias ==
== Referencias ==
{{Listaref}}
{{Listaref}}
* {{cite book|last=Henry |first=Alan |authorlink=Alan Henry |title=[[AUTOCOURSE]] 1991-92 |publisher=Hazleton Publishing |year=1991 |pages=232–233 |isbn=0-905138-87-2}}
* {{Cita libro|last=Henry |first=Alan |authorlink=Alan Henry |title=[[AUTOCOURSE]] 1991-92 |publisher=Hazleton Publishing |year=1991 |pages=232–233 |isbn=0-905138-87-2}}
* {{cite web |title=The GEL Motorsports Information page |url=http://www.teamdan.com/archive/1991/octobe91.html}}
* {{Cita web |title=The GEL Motorsports Information page |url=http://www.teamdan.com/archive/1991/octobe91.html}}


== Ligazóns externas ==
== Ligazóns externas ==

Revisión como estaba o 17 de decembro de 2017 ás 13:41

Gran Premio de Xapón de 1991
Detalles da carreira
Carreira 15 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991.
Trazado do circuíto de Suzuka.
Trazado do circuíto de Suzuka.
Data 20 de outubro 1991
Nome oficial XVII Fuji Television Japanese Grand Prix
Localización Circuíto de Suzuka, Suzuka, Xapón
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´864 km
Distancia 53 voltas, 310´792 km
ClimaSeco, cálido, nubrado
Pole position
Piloto Austria Gerhard Berger McLaren-Honda
Tempo 1:34.700
Volta rápida
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:41.532 na volta 39
Podio
Primeiro Austria Gerhard Berger McLaren-Honda
Segundo Ayrton Senna McLaren-Honda
Terceiro Italia Riccardo Patrese Williams-Renault

O Gran Premio do Xapón de 1991 (oficialmente o XVII Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula Un disputada en Suzuka o 20 de outubro de 1991. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1991 da Fórmula Un, o 18º Gran Premio do Xapón, o quinto en Suzuka e o sétimo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Foi gañada polo piloto de McLaren Gerhard Berger despois de comezar desde a pole position. O seu compañeiro de equipo Ayrton Senna terminou en segundo lugar e Riccardo Patrese foi terceiro para o equipo Williams.

Informe

A Fórmula Un chegou a Xapón coa loita polo título aínda aberta, foi o quinto ano consecutivo en que o título decidirase no circuíto de Suzuka. Os organizadores esperaban que os eventos do Gran Premio de Xapón de 1990 non se repetisen. Ambos contendentes ao campionato Ayrton Senna e Nigel Mansell sabían exactamente o que tiñan que facer, Mansell tiña que gañar con axuda e Senna necesitaba vencer a Mansell. Houbo varios cambios na aliñación de pilotos, sendo o máis notable o de Leyton House, onde Ivan Capelli foi substituído polo mozo austríaco Karl Wendlinger. Por outra parte, AGS quedouse sen diñeiro e non fixo a viaxe a Xapón, mentres que outros rezagados como Coloni contrataron ao condutor local Naoki Hattori, pero non puido precualificarse. Johnny Herbert estaba detrás do volante do Lotus logo de perderse unhas carreiras na segunda metade da tempada debido aos compromisos de Formula 3000 xaponesa.

A cualificación viu moitos grandes accidentes, incluída a nova sensación Michael Schumacher e o piloto de Ferrari Jean Alesi. O maior destes accidentes foi o que lle sucedeu a Éric Bernard que rompeu o nocello e non tomou parte na carreira. Ao final das sesións de cualificación, quedou unha primeira fila de McLaren con Gerhard Berger, por diante de Ayrton Senna. Mansell foi terceiro seguido polo infeliz Alain Prost, Riccardo Patrese, Jean Alesi, Pierluigi Martini, Gianni Morbidelli, Michael Schumacher, e Nelson Piquet.

No comezo da carreira, Berger saíu ben e Senna bloqueou a Mansell como lle fixo Mansell en Portugal. Por outra parte, o día de Jean Alesi terminou na primeira volta en mdio dunha nube de fume, o seu motor Ferrari explotara. Ao final da 1ª volta, a orde era Berger, Senna, Mansell, Patrese e Prost. Houbo un gran accidente na segunda volta cando Andrea de Cesaris trompeou co seu Jordan mentres lideraba a outros autos, e o accidente resultante levou a Wendlinger, Pirro, e Lehto con el. diante, Berger púxose na cabeza mentres Mansell acosaba a Senna. Todo terminou na volta 10 cando Mansell cometeu un erro na primeira curva e saíuse. O seu Williams quedou atrapado na grava e Mansell estaba fóra da loita polo campionato.

Coa noticia da retirada de Mansell, Senna e Berger perdéronse na distancia, con Berger saudando ao seu compañeiro de equipo campión do mundo cando o pasou. Os dous correron en formación durante o resto da carreira con Senna deixando pasar a Berger na última volta para gañar a súa primeira carreira para McLaren.

Patrese terminou en terceiro lugar seguido de Prost, Martin Brundle anotou os últimos puntos na historia do equipo de Brabham, e Stefano Modena no Tyrrell. Senna gañara o seu terceiro campionato mundial, pero o brasileiro freou as celebracións na entrevista posterior á carreira facendo comentarios mordaces sobre o presidente sainte da FISA Jean-Marie Balestre e admitindo que sacou intencionadamente a Alain Prost da pista o ano anterior en Suzuka, o que provocou moito resentimento e críticas a Senna da comunidade da F1.

Clasificación

Cualificación Previa

Pos Nº Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:41.289 —
2 10 Italia Alex Caffi Footwork-Ford 1:42.382 +1.093
3 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 1:42.479 +1.190
4 14 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 1:43.025 +1.736
5 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:44.025 +2.736
6 31 Naoki Hattori Coloni-Ford 2:00.035 +18.746

Cualificación

Pos Nº Piloto Construtor Q1 Q2 diferenza
1 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:36.458 1:34.700 —
2 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:36.490 1:34.898 +0.198
3 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:36.529 1:34.922 +0.222
4 27 Francia Alain Prost Ferrari 1:37.565 1:36.670 +1.970
5 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:37.874 1:36.882 +2.182
6 28 Francia Jean Alesi Ferrari 1:37.718 1:37.140 +2.740
7 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:40.176 1:38.154 +3.454
8 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:41.088 1:38.248 +3.548
9 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 1:39.742 1:38.363 +3.663
10 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:40.557 1:38.614 +3.914
11 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:40.407 1:38.842 +4.142
12 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:40.191 1:38.911 +4.211
13 32 Italia Alessandro Zanardi Jordan-Ford 1:39.051 1:38.923 +4.223
14 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:39.245 1:38.926 +4.226
15 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:40.100 1:39.118 +4.418
16 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:41.246 1:39.238 +4.538
17 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:39.946 1:39.499 +4.799
18 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:40.714 1:39.518 +4.818
19 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:40.867 1:39.697 +4.997
20 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:41.251 1:39.820 +5.120
21 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:41.485 1:40.024 +5.324
22 16 Austria Karl Wendlinger Leyton House-Ilmor 1:41.639 1:40.092 +5.392
23 12 Johnny Herbert Lotus-Judd 1:40.512 1:40.170 +5.470
24 14 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 1:42.835 1:40.184 +5.484
25 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 1:41.528 1:40.255 +5.555
26 10 Italia Alex Caffi Footwork-Ford 1:40.517 1:40.402 +5.702
27 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 1:41.536 1:40.844 +6.144
28 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:43.057 1:42.492 +7.792
29 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:46.641 1:42.724 +8.024
30 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford — — NTS*

* Precualificado pero lesionado durante a práctica (perna rota)

Carreira

Pos Nº Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 53 1:32:10.695 1 10
2 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 53 + 0.344 2 6
3 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 53 + 56.731 5 4
4 27 Francia Alain Prost Ferrari 53 + 1:20.761 4 3
5 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 52 + 1 volta 19 2
6 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 52 + 1 volta 14 1
7 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 52 + 1 volta 10
8 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 52 + 1 volta 18
9 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 52 + 1 volta 17
10 10 Italia Alex Caffi Footwork-Ford 51 + 2 voltas 26
11 14 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 50 + 3 voltas 24
Ret 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 41 Alternador 20
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 39 Eléctrico 7
Ret 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 34 Motor 9
Ret 12 Johnny Herbert Lotus-Judd 31 Motor 23
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 30 Trompo 15
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 26 Motor 25
Ret 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 15 Roda 8
Ret 5 Nigel Mansell Williams-Renault 9 Trompo 3
Ret 32 Italia Alessandro Zanardi Jordan-Ford 7 Caixa de cambios 13
Ret 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 4 Motor 21
Ret 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1 Colisión 11
Ret 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1 Colisión 12
Ret 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1 Colisión 16
Ret 16 Austria Karl Wendlinger Leyton House-Ilmor 1 Colisión 22
Ret 28 Francia Jean Alesi Ferrari 0 Motor 6
NSC 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford
NSC 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini
NSC 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSC 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford
NSCP 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha
NSCP 31 Naoki Hattori Coloni-Ford
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira

  • Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Footnotes

Referencias

  1. ↑ "1991 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Ligazóns externas

Carreira anterior:
Gran Premio de España de 1991 		Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991 		Carreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio do Xapón de 1990 		Gran Premio do Xapón Carreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 1992
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gran_Premio_do_Xapón_de_1991&oldid=4588381»