Gran Premio do Xapón de 1991

Gran Premio de Xapón de 1991

Detalles da carreira
Carreira 15 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991.
Trazado do circuíto de Suzuka.
Data	20 de outubro 1991
Nome oficial	XVII Fuji Television Japanese Grand Prix
Localización	Circuíto de Suzuka, Suzuka, Xapón
Percorrido	Percorrido permanente de carreira 5´864 km
Distancia	53 voltas, 310´792 km
Clima	Seco, cálido, nubrado
Pole position
Piloto	Gerhard Berger	McLaren-Honda
Tempo	1:34.700
Volta rápida
Piloto	Ayrton Senna	McLaren-Honda
Tempo	1:41.532 na volta 39
Podio
Primeiro	Gerhard Berger	McLaren-Honda
Segundo	Ayrton Senna	McLaren-Honda
Terceiro	Riccardo Patrese	Williams-Renault

O Gran Premio do Xapón de 1991 (oficialmente o XVII Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula Un disputada en Suzuka o 20 de outubro de 1991. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1991 da Fórmula Un, o 18º Gran Premio do Xapón, o quinto en Suzuka e o sétimo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros.

O 'Gran Premio de Xapón de 1991' '(formalmente o' 'XVII Gran Premio de Xapón de Televisión Fuji' ) foi unha carreira de motor de Fórmula Uno celebrada no Suzuka o 20 de outubro 1991. Foi a decimoquinta rolda da 1991 tempada de Fórmula Uno. A carreira de 53 voltas foi gañada polo piloto McLaren Gerhard Berger despois de que comezou desde a posición de pole. O seu compañeiro de equipo Ayrton Senna terminou en segundo lugar e Riccardo Patrese foi terceiro para o equipo de Williams.

Informe

A Fórmula Uno mudouse a Xapón coa loita polo título aínda aberta; leste foi o quinto ano consecutivo en que o título decidirase no circuíto de Suzuka. Os organizadores esperaban que os eventos do Gran Premio de Xapón 1990 non se repetisen. Ambos contendentes ao campionato Ayrton Senna e Nigel Mansell sabían exactamente o que tiñan que facer, Mansell tiña que gañar con axuda e Senna necesitaba vencer a Mansell. Houbo varios cambios na alineación de pilotos, sendo o máis notable o de Leyton House, onde Ivan Capelli foi reemplazado polo mozo austríaco Karl Wendlinger. Noutra parte, AGS quedouse sen diñeiro e non fixo a viaxe a Xapón, mentres que outros atrasados Coloni contrataran ao condutor local Naoki Hattori, pero non puido precalificarse. Johnny Herbert estaba detrás do volante do Lotus logo de haberse perdido unhas carreiras na segunda metade da tempada debido aos compromisos de Formula 3000 xaponesa.

A cualificación viu moitos accidentes grandes, incluída a sensación nova Michael Schumacher e o piloto de Ferrari Jean Alesi. O maior destes accidentes foi o que lle sucedeu a Eric [Éric Bernard]] quen se rompeu o tobillo e non tomou parte na carreira. Ao final das sesións de cualificación, foi unha primeira fila de McLaren con Gerhard Berger, por diante de Ayrton Senna. Mansell foi terceiro seguido polo infeliz Alain Prost, Riccardo Patrese, Jean Alesi, Pierluigi Martini, Gianni Morbidelli, Michael Schumacher, e Nelson Piquet . Senna estaba xusto onde quería estar, mentres Mansell sabía que tiña o seu traballo feito para el.

Ao comezo da carreira, Berger escapouse ben e Senna bloqueou a Mansell como lle fixo Mansell no [Gran Premio de Portugal de 1991 | Portugal]]. Noutra parte, o día de Jean Alesi terminou na primeira volta nunha nube de fume, o seu motor Ferrari voara. Ao final da volta 1, a orde era Berger, Senna, Mansell, Patrese e Prost. Houbo un gran accidente na segunda volta cando Andrea de Cesaris virou a súa Jordan mentres lideraba outros autos, e o accidente resultante levou a Wendlinger, Pirro, e Lehto con el. Na fronte, Berger púxose na cabeza mentres Mansell acosaba a Senna. Todo terminou na volta 10 cando Mansell cometeu un erro na primeira curva e saír. O seu Williams estaba atrapado na grava e Mansell estaba fóra da contención do campionato.

Coa noticia do retiro de Mansell, Senna e Berger perdéronse na distancia, con Berger saudando ao seu compañeiro de equipo campión do mundo repasado. Os dous correron en formación durante o resto da carreira con Senna deixando pasar a Berger na última volta para gañar a súa primeira carreira para McLaren.

Patrese terminou en terceiro lugar seguido de Prost, Martin Brundle anotando os últimos puntos na historia do equipo de Brabham, e Stefano Modena no Tyrrell. Senna gañara o seu terceiro campionato mundial, pero o brasileiro freou as celebracións na entrevista posterior á carreira facendo comentarios mordaces sobre o presidente FISA saliente] [Jean-Marie Balestre]] e admitindo que intencionalmente sacou a Alain Prost da pista o ano anterior en Suzuka, o que provocou moito resentimento e críticas de Senna da comunidade de F1.

Clasificación

Cualificación Previa

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo	Diferenza
1	7	Modelo:GBrb Martin Brundle	Brabham-Yamaha	1:41.289	—
2	10	Alex Caffi	Footwork-Ford	1:42.382	+1.093
3	9	Michele Alboreto	Footwork-Ford	1:42.479	+1.190
4	14	Gabriele Tarquini	Fondmetal-Ford	1:43.025	+1.736
5	8	Mark Blundell	Brabham-Yamaha	1:44.025	+2.736
6	31	Naoki Hattori	Coloni-Ford	2:00.035	+18.746

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	diferenza
1	2	Gerhard Berger	McLaren-Honda	1:36.458	1:34.700	—
2	1	Ayrton Senna	McLaren-Honda	1:36.490	1:34.898	+0.198
3	5	Nigel Mansell	Williams-Renault	1:36.529	1:34.922	+0.222
4	27	Alain Prost	Ferrari	1:37.565	1:36.670	+1.970
5	6	Riccardo Patrese	Williams-Renault	1:37.874	1:36.882	+2.182
6	28	Jean Alesi	Ferrari	1:37.718	1:37.140	+2.740
7	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ferrari	1:40.176	1:38.154	+3.454
8	24	Gianni Morbidelli	Minardi-Ferrari	1:41.088	1:38.248	+3.548
9	19	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:39.742	1:38.363	+3.663
10	20	Nelson Piquet	Benetton-Ford	1:40.557	1:38.614	+3.914
11	33	Andrea de Cesaris	Jordan-Ford	1:40.407	1:38.842	+4.142
12	22	JJ Lehto	Dallara-Judd	1:40.191	1:38.911	+4.211
13	32	Alessandro Zanardi	Jordan-Ford	1:39.051	1:38.923	+4.223
14	4	Stefano Modena	Tyrrell-Honda	1:39.245	1:38.926	+4.226
15	3	Satoru Nakajima	Tyrrell-Honda	1:40.100	1:39.118	+4.418
16	21	Emanuele Pirro	Dallara-Judd	1:41.246	1:39.238	+4.538
17	25	Thierry Boutsen	Ligier-Lamborghini	1:39.946	1:39.499	+4.799
18	15	Maurício Gugelmin	Leyton House-Ilmor	1:40.714	1:39.518	+4.818
19	7	Martin Brundle	Brabham-Yamaha	1:40.867	1:39.697	+4.997
20	26	Érik Comas	Ligier-Lamborghini	1:41.251	1:39.820	+5.120
21	11	Mika Häkkinen	Lotus-Judd	1:41.485	1:40.024	+5.324
22	16	Karl Wendlinger	Leyton House-Ilmor	1:41.639	1:40.092	+5.392
23	12	Johnny Herbert	Lotus-Judd	1:40.512	1:40.170	+5.470
24	14	Gabriele Tarquini	Fondmetal-Ford	1:42.835	1:40.184	+5.484
25	30	Aguri Suzuki	Lola-Ford	1:41.528	1:40.255	+5.555
26	10	Alex Caffi	Footwork-Ford	1:40.517	1:40.402	+5.702
27	9	Michele Alboreto	Footwork-Ford	1:41.536	1:40.844	+6.144
28	34	Nicola Larini	Lambo-Lamborghini	1:43.057	1:42.492	+7.792
29	35	Eric van de Poele	Lambo-Lamborghini	1:46.641	1:42.724	+8.024
30	29	Éric Bernard	Lola-Ford	—	—	NTS*

* Precualificado pero lesionado durante a práctica (perna rota)

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	2	Gerhard Berger	McLaren-Honda	53	1:32:10.695	1	10
2	1	Ayrton Senna	McLaren-Honda	53	+ 0.344	2	6
3	6	Riccardo Patrese	Williams-Renault	53	+ 56.731	5	4
4	27	Alain Prost	Ferrari	53	+ 1:20.761	4	3
5	7	Martin Brundle	Brabham-Yamaha	52	+ 1 volta	19	2
6	4	Stefano Modena	Tyrrell-Honda	52	+ 1 volta	14	1
7	20	Nelson Piquet	Benetton-Ford	52	+ 1 volta	10
8	15	Maurício Gugelmin	Leyton House-Ilmor	52	+ 1 volta	18
9	25	Thierry Boutsen	Ligier-Lamborghini	52	+ 1 volta	17
10	10	Alex Caffi	Footwork-Ford	51	+ 2 voltas	26
11	14	Gabriele Tarquini	Fondmetal-Ford	50	+ 3 voltas	24
Ret	26	Érik Comas	Ligier-Lamborghini	41	Alternador	20
Ret	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ferrari	39	Eléctrico	7
Ret	19	Michael Schumacher	Benetton-Ford	34	Motor	9
Ret	12	Johnny Herbert	Lotus-Judd	31	Motor	23
Ret	3	Satoru Nakajima	Tyrrell-Honda	30	Trompo	15
Ret	30	Aguri Suzuki	Lola-Ford	26	Motor	25
Ret	24	Gianni Morbidelli	Minardi-Ferrari	15	Roda	8
Ret	5	Nigel Mansell	Williams-Renault	9	Trompo	3
Ret	32	Alessandro Zanardi	Jordan-Ford	7	Caixa de cambios	13
Ret	11	Mika Häkkinen	Lotus-Judd	4	Motor	21
Ret	33	Andrea de Cesaris	Jordan-Ford	1	Colisión	11
Ret	22	JJ Lehto	Dallara-Judd	1	Colisión	12
Ret	21	Emanuele Pirro	Dallara-Judd	1	Colisión	16
Ret	16	Karl Wendlinger	Leyton House-Ilmor	1	Colisión	22
Ret	28	Jean Alesi	Ferrari	0	Motor	6
NSC	9	Michele Alboreto	Footwork-Ford
NSC	34	Nicola Larini	Lambo-Lamborghini
NSC	35	Eric van de Poele	Lambo-Lamborghini
NSC	29	Éric Bernard	Lola-Ford
NSCP	8	Mark Blundell	Brabham-Yamaha
NSCP	31	Naoki Hattori	Coloni-Ford
Fonte:

Posicións logo da carreira

• Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Ayrton Senna	91
2	Nigel Mansell	69
3	Riccardo Patrese	52
4	Gerhard Berger	41
5	Alain Prost	34

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-Honda	132
2	Williams-Renault	121
3	Ferrari	55
4	Benetton-Ford	37
5	Jordan-Ford	13

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

• Henry, Alan (1991). AUTOCOURSE 1991-92. Hazleton Publishing. pp. 232–233. ISBN 0-905138-87-2. 
• "The GEL Motorsports Information page". 

Ligazóns externas

Carreira anterior: Gran Premio de España de 1991	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1991	Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1991
Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1990	Gran Premio do Xapón	Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1992