Antonio Meucci: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Image:300px-Antonio Meucci.jpg|thumb|right|200px|Antonio Meucci]] |
[[Image:300px-Antonio Meucci.jpg|thumb|right|200px|Antonio Meucci]] |
||
'''Antonio Santi Giuseppe Meucci''' ([[ |
'''Antonio Santi Giuseppe Meucci''' ([[Florencia]], [[13 de abril]] de [[1808]] — [[Nova York]], [[18 de outubro]] de [[1889]]) foi un inventor [[Italia|italiano]], coñecido como o creador do [[teléfono]]. Estudou na [[Academia de Belas Artes]] da capital de [[Toscana]], traballando posteriormente como empregado da alfándega e como técnico de escenarios no [[Teatro da Pergola]], onde coñeceu á súa futura esposa, Ester Mochi. |
||
Estudou [[enxeñería química]] e [[enxeñería industrial]]. Foi preso entre [[1833]]-[[1834]] por participar no movemento de liberación italiano. Casou no día [[7 de agosto]] de 1834 con Ester Mochi. Despois foi acusado de participar na conspiración do Movemento de Unificación Italiana e foi preso novamente, durante tres meses. |
Estudou [[enxeñería química]] e [[enxeñería industrial]]. Foi preso entre [[1833]]-[[1834]] por participar no movemento de liberación italiano. Casou no día [[7 de agosto]] de 1834 con Ester Mochi. Despois foi acusado de participar na conspiración do Movemento de Unificación Italiana e foi preso novamente, durante tres meses. |
||
| Liña 8: | Liña 8: | ||
En 1856 Meucci construíu un teléfono eletromagnético para conectar o seu escritorio co seu cuarto localizado no segundo andar, por causa do [[reumatismo]] da súa esposa. |
En 1856 Meucci construíu un teléfono eletromagnético para conectar o seu escritorio co seu cuarto localizado no segundo andar, por causa do [[reumatismo]] da súa esposa. |
||
Pero , debido a dificuldades financeiras, Meucci apenas conseguiu pagar a patente da súa invención. Acabou vendendo o prototipo do teléfono a [[Alexander Graham Bell]], que en 1876 o patentou como invención súa. Meucci denunciouno, mais acabou falecendo durante o xuizo e o caso foi encerrado. |
Pero , debido a dificuldades financeiras, Meucci apenas conseguiu pagar a patente da súa invención. Acabou vendendo o prototipo do teléfono a [[Alexander Graham Bell]], que en [[1876]] o patentou como invención súa. Meucci denunciouno, mais acabou falecendo durante o xuizo e o caso foi encerrado. |
||
Así, Bell foi considerado durante moitos anos como inventor do teléfono, mais o traballo de Meucci foi recoñecido postumamente o [[11 de xuño]] de [[2002]] cando o [[Congreso dos Estados Unidos]] aprobou a resolución Nº. 269 na cal se recoñeceu que o inventor do telefono foi, na realidade, Meucci e non Alexander Graham Bell. |
Así, Bell foi considerado durante moitos anos como inventor do teléfono, mais o traballo de Meucci foi recoñecido postumamente o [[11 de xuño]] de [[2002]] cando o [[Congreso dos Estados Unidos]] aprobou a resolución Nº. 269 na cal se recoñeceu que o inventor do telefono foi, na realidade, Meucci e non Alexander Graham Bell. |
||
Revisión como estaba o 31 de agosto de 2007 ás 18:51
Antonio Santi Giuseppe Meucci (Florencia, 13 de abril de 1808 — Nova York, 18 de outubro de 1889) foi un inventor italiano, coñecido como o creador do teléfono. Estudou na Academia de Belas Artes da capital de Toscana, traballando posteriormente como empregado da alfándega e como técnico de escenarios no Teatro da Pergola, onde coñeceu á súa futura esposa, Ester Mochi.
Estudou enxeñería química e enxeñería industrial. Foi preso entre 1833-1834 por participar no movemento de liberación italiano. Casou no día 7 de agosto de 1834 con Ester Mochi. Despois foi acusado de participar na conspiración do Movemento de Unificación Italiana e foi preso novamente, durante tres meses.
En Outubro de 1835 Meucci e a súa muller deixaron Florencia para nunca máis voltar. Emigraron para o continente americano, parando primeiro en Cuba onde Meucci aceptou un emprego no Gran Teatro de Tacon na Habana. En 1850, Meucci e a súa muller emigraron para os Estados Unidos, e chegaron a Clifton (en Staten Island, perto da cidade de Nova Iorque) onde Meucci viveu o resto da súa vida.
En 1856 Meucci construíu un teléfono eletromagnético para conectar o seu escritorio co seu cuarto localizado no segundo andar, por causa do reumatismo da súa esposa.
Pero , debido a dificuldades financeiras, Meucci apenas conseguiu pagar a patente da súa invención. Acabou vendendo o prototipo do teléfono a Alexander Graham Bell, que en 1876 o patentou como invención súa. Meucci denunciouno, mais acabou falecendo durante o xuizo e o caso foi encerrado.
Así, Bell foi considerado durante moitos anos como inventor do teléfono, mais o traballo de Meucci foi recoñecido postumamente o 11 de xuño de 2002 cando o Congreso dos Estados Unidos aprobou a resolución Nº. 269 na cal se recoñeceu que o inventor do telefono foi, na realidade, Meucci e non Alexander Graham Bell.