Aecio: Diferenzas entre revisións

Aecio
	;
Nome orixinal	(la) Flavius Aetius; (la) Flavius Aëtius
Biografía
Nacemento	década de 390 ; Silistra
Morte	21 de setembro de 454 (Gregoriano) (54/64 anos); Rávena
Causa da morte	Homicidio
Cónsul romano
Senador romano
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Romano de Occidente ; Roma Antiga
Actividade
Ocupación	político , militar
Período de tempo	Baixo Imperio Romano e Antigüidade tardía
Carreira militar
Lealdade	Imperio Romano de Occidente
Rama militar	Exército romano tardío
Rango militar	Magister militum
Conflito	Batalha de Ravena (pt) e Batalla dos Campos Cataláunicos
Familia
Cónxuxe	valor descoñecido ; Pelagia (en)
Fillos	Carpilio (en) ; () ; Aetia (en) ; () valor descoñecido; Gaudentius (en) ; () Pelagia (en)
Pai	Flavio Gaudencio

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 15 de novembro de 2017 ás 15:04

Flavio Aecio, xeneral romano, morto no 454. Orixinario da provincia de Moesia, era fillo do magister equitum Gaudencio e da dama Aurelia. Os primeiros anos de aprendizaxe pasounos como refén de Alarico I, o que lle permitiu coñecer o modo de pensar e loitar dos godos. Serve á súa vez como magister equitum nas Galias durante a xefatura militar de Félix, ata que no 433 alcanza el mesmo a dita maxistratura de magister militum.

Precedido por mediocres e efémeros predecesores, Aecio destaca no seu cargo por ser quen de poñer orde nun caótico Imperio de Occidente que está en proceso de derrube. Protexe Italia e detén a expansión dos bárbaros: frea aos visigodos na Galia e reduce aos burgundios en Savoia. Outras decisións son mal recibidas, pero inevitábeis, como o recoñecemento do asentamento vándalo no norte de África.

Pero a súa campaña máis notábel, a que lle ha valer para a historia o sobrenome de "o derradeiro romano", será a que dirixirá contra os hunos. Sentíndose insultado o seu caudillo Atila polo emperador Valentiniano III ante o rexeitamento da petición de man da súa irmá Honoria, lánzase a destruír Roma. Para isto convoca unha gran confederación de tribos escitas, sármatas, xépidas, ostrogodas, alanas, que se unen aos hunos na súa marcha. Pero Aecio dirixindo maxistralmente, a francos, vándalos, visigodos e as tropas romanas que quedan acada unha gran vitoria nos Campos Cataláunicos no ano 451: é a última gran batalla do Imperio de Occidente.

Para a súa desgraza, esta gran vitoria halle valer a envexa do emperador, que, abrigando sospeitas dunha hipotética pretensión ao trono, ordena matalo no 454. Posteriormente a intriga vólvese contra o propio Valentiniano, que é asasinado un ano despois por seguidores de Aecio.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
+{{Biografía}}
-'''Flavio Aecio''', Xeneral [[Roma Antiga|romano]], morto no [[454]]. Orixinario da provincia de [[Moesia]], era fillo do ''[[magister equitum]]'' [[Gaudencio]] e da dama [[Aurelia]]. Os primeiros anos de aprendizaxe pasounos como refén de [[Alarico I]], o que lle permitiu coñecer o modo de pensar e loitar dos [[godos]]. Serve á súa vez como ''[[magister equitum]]'' nas [[Galias]] durante a xefatura militar de [[Félix]], ata que no [[433]] alcanza el mesmo a dita maxistratura de ''[[magister militum]]''.
+'''Flavio Aecio''', xeneral [[Roma Antiga|romano]], morto no [[454]]. Orixinario da provincia de [[Moesia]], era fillo do ''[[magister equitum]]'' [[Gaudencio]] e da dama [[Aurelia]]. Os primeiros anos de aprendizaxe pasounos como refén de [[Alarico I]], o que lle permitiu coñecer o modo de pensar e loitar dos [[godos]]. Serve á súa vez como ''[[magister equitum]]'' nas [[Galias]] durante a xefatura militar de [[Félix]], ata que no [[433]] alcanza el mesmo a dita maxistratura de ''[[magister militum]]''.
 Precedido por mediocres e efémeros predecesores, Aecio destaca no seu cargo por ser quen de poñer orde nun caótico [[Imperio Romano de Occidente|Imperio de Occidente]] que está en proceso de derrube. Protexe [[Italia]] e detén a expansión dos [[bárbaro]]s: frea aos [[visigodos]] na [[Galia]] e reduce aos [[burgundios]] en [[Savoia (rexión)|Savoia]]. Outras decisións son mal recibidas, pero inevitábeis, como o recoñecemento do asentamento [[vándalo]] no norte de [[África]].