Dedución: Diferenzas entre revisións
m robot Añadido: is:Afleiðsla, mk:Дедукција |
m robot Añadido: uz:Deduksiya |
||
Liña 43: | Liña 43: | ||
[[tr:Tümdengelim]] |
[[tr:Tümdengelim]] |
||
[[uk:Дедукція]] |
[[uk:Дедукція]] |
||
[[uz:Deduksiya]] |
|||
[[vi:Suy diễn logic]] |
[[vi:Suy diễn logic]] |
||
[[zh:演绎推理]] |
[[zh:演绎推理]] |
Revisión como estaba o 29 de agosto de 2007 ás 07:36
O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por filósofos da Antiga Grecia, en especial Aristóteles.
Opostamente ao razoamento indutivo no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.
En lóxica, a dedución é unha modalidade de razoamento no cal a verdade das premisas non converte en verdadeira a conclusión, senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.
Un exemplo:
- Tódolos homes son libres.
- Aristóteles é un home.
Disto dedúcese que Aristóteles é libre. Observemos que inda que as premisas son razoamentos xerais substentables, a conclusión é doada de refugar por ter un campo de perspectiva reducido.