Mario Bunge

Mario Bunge

Biografía
Nacemento	(es) Mario Augusto Bunge 21 de setembro de 1919 Florida Oeste, Arxentina (en)
Morte	25 de febreiro de 2020 (100 anos) Montreal, Canadá
Datos persoais
País de nacionalidade	Arxentina Canadá
Relixión	Ateísmo
Educación	Universidad Nacional de La Plata
Actividade
Campo de traballo	Filosofía da ciencia, filosofia da física (pt) , Física teórica, epistemoloxía e translation from English (en)
Ocupación	físico , sociólogo , profesor universitario , ensaísta , filósofo , escritor
Empregador	Universidade McGill (pt) (1966–) Universidad Nacional de La Plata Universidade Nacional Autónoma de México Universidade de Buenos Aires
Alumnos	Mabel Molinelli Wells (en)
Lingua	Lingua castelá e lingua inglesa
Familia
Cónxuxe	Marta Bunge (pt)
Pai	Augusto Bunge (en)
Premios (2003)  doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca (1982)  Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades  Bolsa de estudos Guggenheim  honorary doctorate of the National University of San Marcos (en)  Fellow of the Committee for Skeptical Inquiry (en)
Páxina web	mcgill.ca…

Mario Bunge (Buenos Aires, Arxentina 1919) é un físico e filósofo arxentino, ademais dun humanista.

Biografía

Naceu na cidade arxentina de Buenos Aires o 21 de setembro de 1919. Interesado na filosofía da física, Bunge comezou os seus estudos na Universidade Nacional de La Plata, graduándose cun doutoramento en ciencias físico-matemáticas no ano 1952. Na mesma universidade foi profesor de física teórica e filosofía desde 1956 ata 1966 cando, insatisfeito perante o clima político do seu país, tomou a decisión de emigrar. Pasou entón a ensinar nas universidades de México, Estados Unidos e Alemaña, acabando por radicar no 1966 en Montreal, Canadá, como profesor da Universidade McGill desde aquela.

Os seus principais intereses son a epistemoloxía, a filosofía da mente e filosofía das ciencias sociais. O seu libro La ciencia, su método y su filosofía (1960), no que introduce as bases do método científico e a súa aplicación no campo do saber, chegou a se converter nun clásico do xénero.

É coñecido tamén por expresar publicamente a súa posición contraria as pseudociencias, entre as que inclúe a psicanálise e a homeopatía; mais tamén elaborou fortes críticas contra correntes filosóficas como o existencialismo, incluíndo filósofos como Martin Heidegger e Edmund Husserl; o postmodernismo; a hermenéutica e o feminismo filosófico. Talvez a súa obra máis importante estea formada polos oito volumes do seu Tratado de filosofía básica (Treatise on Basic Philosophy).

En 1982 foi galardoado co Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades.

Obras seleccionadas

• 1960. La ciencia, su método y su filosofía. Buenos Aires: Eudeba.
• 1962. Intuition and Science. Prentice-Hall.
• 1967. Foundations of Physics. Springer
• 1969. La Investigación Científica. Su estrategia y su filosofía. Barcelona: Ediciones Ariel.
• 1973. Philosophy of Physics. Dordrecht: Reidel.
• 1980. The Mind-Body Problem. Oxford: Pergamon.
• 1980. Epistemología. Ariel
• 1984. "What is Pseudoscience", The Skeptical Inquirer, Vol.9, No.1, (Fall 1984), pp. 36–46.
• 1974-89. Treatise on basic philosophy, en 8 vols. Dordrecht: Reidel.
• 1996. Finding Philosophy in Social Science. Yale University Press.
• 1998. Dictionary of Philosophy. Amherst, N.Y.: Prometheus Books ( trad. esp. 2001: Siglo XXI: México).
• 1999. Las ciencias sociales en discusión. Buenos Aires: Sudamericana
• 2001. Philosophy in Crisis. Amherst, N.Y.: Prometheus Books.
• 2000. La relación entre la sociología y la filosofía. Madrid: Edaf.
• 2003. Emergence and Convergence: Qualitative Novelty and the Unity of Knowledge. Toronto: University of Toronto Press.
• 2003. Dictionary of Philosophy. Amherst, N.Y.: Prometheus Book (edición ampliada, ten trad. en español e portugués)
• 2004. Mitos, hechos y razones. Buenos Aires: Sudamericana
• 2006. Chasing Reality. Strife over Realism. Toronto: University of Toronto Press.