Anxo Rei Ballesteros

Anxo A. Rei Ballesteros, nado en Codeso, Boqueixón o 24 de xaneiro de 1952 e finado na Coruña o 29 de outubro de 2008, foi un escritor galego.

Traxectoria

Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela, a súa traxectoria literaria comeza nos anos mozos colaborando coa revista Bonaval. A súa primeira novela Dos anxos e dos mortos foi publicada pola editorial Castrelos en 1977, e nese mesmo ano recibe o Pedrón de Ouro polo seu relato "Querido Brais". Coa súa segunda novela Loaira acadou o Premio Losada Diéguez en 1993.

Tamén autor de teatro, a súa obra Xogos de damas estreouse en 1987 polo grupo Malbarate, e en 1991 dirixiu a versión de A voz humana de Jean Cocteau. Preocupado pola filosofía, publicou ensaios en revistas e catálogos de artistas, e en 2003 apareceu o seu libro Tempo e vinganza sobre o Hamlet de Shakespeare e o problema do tempo.

Durante os últimos anos da súa vida viviu na Pobra.

En novembro de 2009 aparece unha obra póstuma, a novela A noite do moucho, publicada por Galaxia.

Obras

Narrativa

• Dos anxos e dos mortos, 1977 (reeditada en 1991 en Galaxia).
• Loaira, 1992, Galaxia.
• A sombra dos teus soños, 1998, Galaxia.
• Non sei cando nos veremos, 2005, Galaxia.
• A noite do moucho, 2009, Galaxia.

Teatro

• Xogos de damas, 1988, Xerais.

Ensaio

• Tempo e vinganza, 2003, Galaxia (premio Ramón Piñeiro de ensaio).
• Presenza dunha Ausencia (Sobre Maurice Blanchot), 2013, Axóuxere.

Traducións

• Molloy, de Samuel Beckett, 2006, Galaxia.

Obras colectivas

• Poetas e Narradores nas súas voces. II, 2006, Consello da Cultura Galega.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Ficha na bvg
• Ficha na Editorial Galaxia