Símaco, papa: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m →Traxectoria: Arranxos varios |
||
| Liña 5: | Liña 5: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Fillo dun tal Fortunato, foi [[arquidiácono]] durante o pontificado de [[Anastasio II, papa|Anastasio II]], ao que sucedeu no pontificado ao ser elixido por unha parte do clero romano. |
Fillo dun tal Fortunato, foi [[arquidiácono]] durante o pontificado de [[Anastasio II, papa|Anastasio II]], ao que sucedeu no pontificado ao ser elixido por unha parte do clero romano. |
||
O mesmo día da súa elección, o 22 de novembro de 498, unha facción disidente do clero romano apoiada polo emperador bizantino [[Anastasio I, Emperador|Anastasio I]], encabezada polo senador Festo, procedeu á elección do arcipreste de [[Basílica de Santa Práxedes|Santa Práxedes]], [[Lourenzo, antipapa|Lourenzo]], como [[antipapa]]. |
O mesmo día da súa elección, o 22 de novembro de 498, unha facción disidente do clero romano apoiada polo emperador bizantino [[Anastasio I, Emperador|Anastasio I]], encabezada polo senador Festo, procedeu á elección do arcipreste de [[Basílica de Santa Práxedes|Santa Práxedes]], [[Lourenzo, antipapa|Lourenzo]], como [[antipapa]]. |
||
Revisión como estaba o 10 de setembro de 2017 ás 07:22
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Símaco, nado en Sardeña cara ó ano 450 e falecido en Roma o 19 de xullo de 514, foi o 51º papa da Igrexa Católica entre 498 e 514.
Traxectoria
Fillo dun tal Fortunato, foi arquidiácono durante o pontificado de Anastasio II, ao que sucedeu no pontificado ao ser elixido por unha parte do clero romano.
O mesmo día da súa elección, o 22 de novembro de 498, unha facción disidente do clero romano apoiada polo emperador bizantino Anastasio I, encabezada polo senador Festo, procedeu á elección do arcipreste de Santa Práxedes, Lourenzo, como antipapa.
Ante a existencia de dous pontífices, o rei ostrogodo Teodorico o Grande, intentou acabar co nacente cisma apoiando a Símaco. Finalmente, este convocou un concilio o 1 de marzo de 499, no que Lourenzo, tras aceptar a lexitimidade do seu rival como pontífice, foi nomeado bispo de Nocera. Neste sínodo decretouse que todo clérigo que, durante o pontificado dun papa, intrigase para elixir o seu futuro sucesor, sería excomungado.
Porén, o cisma reiniciouse en 501, cando o senador Festo acusou a Símaco de diversos crimes e convenceu a Lourenzo para que regresase a Roma. O Papa negouse a comparecer perante o rei para responder as acusacións alegando que ningún poder temporal tiña xurisdición sobre el.
O 23 de outubro de 502 convocouse un novo sínodo, coñecido como Synodus Palmaris, que decretou que ningunha corte humana podía axuizar a un papa xa que este só podía ser xulgado por Deus.
Ante isto, Teodorico instalou a Lourenzo no Palacio de Letrán como papa, co que o cisma se mantivo aberto durante catro anos ata que, en 506, o rei retirou o seu apoio a Lourenzo pola súa excesiva conivencia coa corte bizantina e, tras expulsar a todos os probizantinos, apoiou definitivamente a Símaco.
Durante o seu pontificado, Símaco apoiou economicamente os bispos de África que se encontraban desterrados en Sardeña tralas persecucións ás que os vándalos, de doutrina ariana, someteran á Igrexa do norte de África. Tamén concedeu a liberdade aos escravos que mantiña a Igrexa, e atribúeselle a construción inicial do Palacio Vaticano.
Véxase tamén
Ligazóns externas
| Predecesor: Anastasio II |
 498-514 |
Sucesor: Hormisdas |
|
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |