Antonio Goicoechea: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Liña 27: Liña 27:
[[Categoría:Políticos do Partido Conservador (España)]]
[[Categoría:Políticos do Partido Conservador (España)]]
[[Categoría:Gobernadores do Banco de España]]
[[Categoría:Gobernadores do Banco de España]]
[[Categoría:Políticos de Unión Patriótica]]

Revisión como estaba o 2 de agosto de 2017 ás 19:45

Antonio Goicoechea.

Antonio Goicoechea Cosculluela, nado en Barcelona o 21 de xaneiro de 1876 e finado en Madrid o 1 de febreiro de 1953, foi un avogado e político español.

Traxectoria

Membro do Partido Conservador, en 1899 foi nomeado letrado do Consello de Estado e en 1919 foi ministro de Gobernación no goberno de Antonio Maura, pero dimitiu ao pouco tempo pola oposición tanto dos liberais como dos partidarios de Eduardo Dato. Foi elixido deputado polo distrito de Becerreá nas eleccións xerais de 1907 e 1910, por Madrid nas eleccións de 1918 e por Monforte nas de 1919. Elixido senador pola provincia de Murcia en 1922, colaborou coa ditadura de Primo de Rivera e en 1927 afiliouse á Unión Patriótica.

Coa proclamación da Segunda República Española afiliouse a Acción Nacional e máis tarde foi membro fundador de Renovación Española, partido polo que foi elixido deputado nas eleccións de 1933. Participou activamente na sublevación do 18 de xullo de 1936. Viaxou a Italia para conseguir axuda económica para os partidarios de Franco. Cando se aprobou o Decreto de Unificación de 1937, Goicoechea disolveu formalmente Renovación Española.

Abandonou a política, e entre 1938 e 1950 foi presidente do Banco de España, do Banco Exterior de España, do Banco Hipotecario e do Banco de Crédito Industrial. En 1943, xunto con outros procuradores en Cortes, firmou un escrito dirixido a Francisco Franco no que solicitaba a restauración da monarquía, "continuadora de nuestra tradición histórica".

Véxase tamén

Ligazóns externas