World Wide Web

Placa conmemorativa no despacho do CERN onde Tim Berners-Lee ideou a WWW.

World Wide Web (Grande Arañeira Mundial), a Web ou WWW, é unha rede de páxinas escritas en hipertexto, coa linguaxe de etiquetado HTML, e conectadas entre si, de xeito que forman un só corpo de coñecemento facilmente navegable. Para acceder á web, a única ferramenta indispensable é un navegador web.

A web basease en tres estándares para funcionar:

• Uniform Resource Location (URL), que se encarga de dar unha dirección única a cada páxina para que poida ser claramente localizada;
• Hyper Text Transfer Protocol (HTTP), que especifica a maneira na que se enviará e se recibirá esta información entre o navegador e o servidor;
• Hyper Text Markup Language (HTML), un método para especificar ó navegador como visualizar esta información.

Actualmente, o organismo encargado de manter estes tres estándares é o W3C, dirixido por Tim Berners-Lee, o creador da Web.

Historia

Ordenador NeXTcube utilizado por Berners-Lee como primeiro servidor web.

O 13 de marzo de 1989, Tim Berners-Lee, que traballaba no CERN de Xenebra desde 1984 en temas de adquisición e tratamento de datos, propuxo un sistema de hipertexto organizado en web para mellorar o intercambio de información entre os seus investigadores (Information Management: A Proposal) baseado nun proxecto chamado ENQUIRE que fixera en 1980. Coa axuda de Robert Cailliau, o 12 de novembro de 1990 publicou unha proposta máis formal para construír un sistema hipertexto chamado WorldWideWeb como unha web de documentos de hipertexto para ser visualizados a través dun navegador web utilizando unha arquitectura cliente-servidor. Esta proposta consideraba unha rede de só lectura que se desenvolvería nuns tres meses e que se necesitarían seis meses para conseguir "a creación de novos vínculos e novos materiais polos lectores, [de forma que] a autoría sería universal", así como "a notificación automática aos lectores cando haxa dispoñible novo material do seu interese".

O modelo da proposta fora construído utilizando DynaText, un lector de documentos SGML creado por Electronic Book Technology, unha spin-off do Institute for Research in Information and Scholarship da Universidade de Brown (Providence, Rhode Island). O sistema DynaText, do que o CERN adquirira licenzas, era tecnicamente avanzado e xogou un papel chave na ampliación do SGML ISO 8879:1986 a Hypermedia dentro de HyTime (ISO 10744:1992), pero foi considerado demasiado caro e tiña unha política de licenzas inadecuada para o seu uso pola comunidade dos físicos de partículas de altas enerxías, cunha taxa por cada documento e cada modificación.

Un computador NeXTcube foi utilizado en 1990 por Berners-Lee como o primeiro servidor web e tamén para escribir o primeiro navegador web, o WorldWideWeb (máis tarde rebautizado como Nexus para evitar confusións). No Nadal de 1990, Berners-Lee creara todas as ferramentas necesarias para un sistema web funcional: a navegador web (que tamén era un editor web), o primeiro servidor web e as primeiras páxinas web, que describían o mesmo proxecto. O 6 de agosto de 1991 publicou un breve resumo do proxecto World Wide Web no grupo de discusión (newsgroup) alto.hypertext de Usenet. Esta data tamén marcou o debut da Web como un servizo a disposición do público en Internet, a pesar de que os primeiros usuarios realmente conectáronse uns días máis tarde, a partir do 23 de agosto (día que agora se coñece como o día do internauta).

O concepto fundamental subxacente do hipertexto orixinouse en proxectos máis antigos da década do 1960, por exemplo o **Hypertext **Editing **System (**HES) ou Sistema de edición de hipertexto da Universidade de *Brown, o Proxecto **Xanadu de *Ted *Nelson ou o sistema **NLS (en liña **System) de Douglas **Engelbart. Antes de todo isto, o 1945, **Vannevar Bush describira ao ensaio "*As **We **May **Think" un dispositivo chamado "**Memex", que imaxinou en forma de *Microfilme persoal para almacenar libros, enciclopedias, etc. Douglas **Engelbart inspirouse neste escrito para crear o concepto de **hipervincle.

O avance de Berners-Lee consistiu a incorporar o hipertexto en Internet. No seu libro **Weaving **The Web (Tecendo a web), explica que el suxerira repetidamente que a unión entre as dúas tecnoloxías era posible para os técnicos de ambas, pero dado que ninguén aceptou a súa invitación finalmente decidiuse a desenvolver o seu propio proxecto. Durante o proceso desenvolveu un sistema de identificadores globais únicos para os recursos no sistema web e noutros lugares: o Universal Documento **Identifier (**UDI) ou Identificador Universal de Documentos, que máis tarde sería coñecido como **Uniform **Resource **Locator (URL) ou **localitzador uniforme de recursos e o **Uniform **Resource **Identifier (*URI) ou identificador uniforme de recursos; a linguaxe de edición e publicación a **Hyper Texto **Markup **Language (HTML) ou linguaxe de marcado de hipertexto, e o protocolo de transferencia de hipertexto (*HTTP do inglés **HyperText **Transfer Protocolo).

O **World **Wide Web tiña algunhas diferenzas respecto doutros sistemas de hipertexto que existían á época. A Web só require ligazóns *unidireccionales no canto dos *bidireccionales e isto facía posible enlazar outro recurso sen necesidade de ningunha acción por parte do propietario deste recurso. En comparación cos sistemas anteriores tamén se reduciu significativamente a dificultade de implementar servidores web e navegadores, pero á súa vez presentaba o problema crónico do *link *eructo ou ligazón rota (Ligazóns que apuntan en páxinas que xa non existen). A diferenza de predecesores como o **HyperCard, o **World **Wide Web non era un software privativo, o que permitía o desenvolvemento de servidores e clientes de maneira independente ademais de engadir extensións sen restricións de licencia.

O 30 de abril do 1993, o **CERN anunciou que o **World **Wide Web sería de dominio público, libre para todo o mundo sen necesidade de pagar ningún tipo de dereito. Dous meses antes a Universidade de *Minnesota anunciou que o protocolo **Gopher deixaba de ser libre e había que pagar pola súa utilización, isto provocou un movemento de cambio verso a web en detrimento do **Gopher. Un dos primeiros navegadores que logrou gran popularidade foi o **ViolaWWW, que se baseaba no **HyperCard.

Os estudiosos están de acordo que houbo un punto de inflexión na historia do **World **Wide Web o 1993 coa aparición dun navegador web chamado Mosaico, un navegador gráfico desenvolvido por un equipo do **National **Center **for **Supercomputing **Applications (Centre Nacional para Aplicacións de **Supercomputació) da Universidade de *Illinois (**NCSA-**UIUC) dirixido por Marc **Andreessen. O financiamento para o mosaico chegou da **High-**Performance **Computing **and **Communications **Initiative, un programa de financiamento iniciado grazas á lei dos Estados Unidos coñecida como **High **Performance **Computing **and **Communication **Act *of 1991, promovida polo entón senador A *Gore. Antes do lanzamento do Mosaico, non era habitual mesturar os gráficos co texto nas páxinas web e a popularidade da web era menor que a outros protocolos utilizados a Internet naquela época, por exemplo o **Gopher ou o **WAIS (**Wide **area **information *server ou servidor de información de área extensa). A interface gráfica de usuario do Mosaico permitiu na Web chegar a ser, con moita diferenza, o protocolo de Internet máis popular.

O **World **Wide Web **Consortium (W3C) foi fundado por Tim Berners-Lee o outubro do 1994 despois de abandonar o Organización Europea para a Procura Nuclear (**CERN). Este organismo e o seu lugar web foron fundados ao Laboratorio de Ciencias da Computación do *Massachusetts **Institute *of **Technology (Instituto Tecnolóxico de *Massachusetts) (*MIT/**LCS) co apoio do Axencia de Investigacións de Proxectos Avanzados de Defensa (**DARPA do inglés Defendo **Advanced **Research **Projects **Agency), que foi pioneira a Internet; un ano máis tarde fundouse *l<**nowiki>'</**nowiki>Instituto **national de **recherche en **informatique che **automatique ou **INRIA (un laboratorio francés de investigación informática) co apoio da Dirección xeral da Sociedade da Información e os Medios de comunicación da Comisión Europea; e o 1996 creouse un terceiro organismo ao Xapón, na Universidade de **Keio. A finais do 1994, a pesar de que o número total de lugares web seguía sendo ínfimo en comparación coas cifras actuais, xa había un bo número de webs notables en funcionamento, moitos dos cales son os precursores ou serviron de inspiración para os servizos máis populares da actualidade.

En todo o mundo fóronse creando outros lugares web conectados a través de internet, engadindo as normas internacionais para os nomees dos dominios e a linguaxe HTML. Desde entón Berners-Lee xogou un papel activo na orientación do desenvolvemento de estándares web (como o linguaxe de marcas en que se escriben as páxinas web), e nos últimos anos promoveu a súa visión de web semántico. A **World **Wide Web permitiu a difusión de información a través de Internet a través dun formato flexible e fácil de utilizar, xogando un papel importante na *popularización da utilización de Internet. A pesar de que na linguaxe popular as dúas termas confúndense, o **World **Wide Web non é un sinónimo d<**nowiki>'</**nowiki>Internet, senón que a web é un software, un servizo, construído sobre Internet.

Véxase tamén

Outros artigos

• Web Semántica
• Hipertexto
• Internet
• W3C
• Web 2.0

---

Este artigo sobre informática é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---