Revolución Francesa de 1848: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Xoacas (conversa | contribucións)
m engado a Categoría:1848 mediante HotCat
Isili0n (conversa | contribucións)
(Sen diferenzas.)

Revisión como estaba o 18 de xullo de 2017 ás 08:50

Barricada en París

A Revolución de 1848 puxo fin á monarquía xurdida da Revolución de 1830, a cal foi substituída pola Segunda República Francesa (1848-1852) coñecida como a república social e democrática que estableceu o sufraxio universal masculino e aboliu a escravitude.

A revolución de 1848 é diferente as de 1820 e 1830 debido a que nesta irrompe o movemento obreiro, deixando de lado a ideoloxía burguesa que desencadeara as anteriores.

Causas

Como os liberais carecían de sentido social, non promulgaron ningún tipo de lexislación a favor dos obreiros, xurdindo desde modo as Internacionais, é dicir, xa hai socialismo con algún compoñente de marxismo.

A revolución en Francia

As orixes da Revolución de 1848 teñen as súas orixes en Francia onde reinaba Luís Filipe de Orleans. Alí mantíñase o sufraxio censatario e os burgueses querían ampliar a participación. Os opositores ao rei comezaron a manifestarse de xeito ordenado, organizando banquetes e protestas en contra do goberno. Acudiron aos movementos obreiros e en moi poucos días París quedou cheo de barricadas coma en tempos da Revolución Francesa. Coas rúas ocupadas, os obreiros chegaron incluso a asaltar o palacio das Tullerías, no que residía o rei, quen tivo que exiliarse en Inglaterra para non regresar xamais a Francia. Deste xeito proclamouse a Segunda República Francesa.

Por primeira vez na historia de Francia, os socialistas entraron no goberno do país, destacando a Louis Blanc, ademais disto, algún membro do movemento obreiro chegou a ministro.

Porén, con todos estes cambios, as masas obreiras non regresaban aos seus barrios. Os socialistas convocan unha manifestación para o 20 de abril nos Campos Elíseos na que exixiron ao goberno a creación duns talleres para dar traballo aos obreiros en paro. Nestes talleres empregáronse 120.000 obreiros, pero debido as perdas que supoñían para o estado acabaron por desaparecer.

Nese mes de abril celebráronse eleccións co seguinte resultado:

  • Monárquicos (400)
  • Republicanos (300)
  • Socialistas (100)

Os resultados das eleccións deixan ver de novo, que a revolución de París non é a mesma que se vive no resto de Francia. Formase un goberno moderado no que estaban presentes todas as forzas. Os obreiros non o aceptan, convocando de novo manifestacións, eleccións e asaltando o Parlamento. O goberno tivo que acudir ao exército para que restablecese a orde, e baixo as ordes do xeral Cavaignac devolvera aos obreiros aos seus barrios.

Coa actuación do exército finalizaron as manifestacións e a revolución retrocedeu. O goberno comezou a redactar a nova constitución republicana e presidencialista. No mes de decembro, volvéronse a celebrarse eleccións saíndo destas un resultado totalmente inesperado.

Napoleón chegou á presidencia da República e firmaou os seus documentos como o "Príncipe Presidente". Un ano máis tarde consultou aos franceses se querían que o país se volvera a converter nun imperio, gañando o si. Deste xeito naceu o Segundo Imperio Francés, e Luís Napoleón pasou a ser Napoleón III de Francia.

A revolución no resto de Europa

Artigo principal: Revolucións de 1848.

No Imperio Austro-Húngaro desatouse tamén a revolución de 1848. Fernando I de Austria tivo que escapar de Viena pola violencia que había na capital. Producironse varios enfrontamentos nacioanlistas contra o imperio en Hungría, Bohemia e o norte de Italia. O emperador Fernando vese obrigado a abdicar e en 1849 sobe ao trono Francisco Xosé quen logra frenar as revoltas.

No reino de Baviera tamén producironse intentos revolución así coma en Roma, capital por aquel entón dos Estados Pontificios, onde proclámase a República Romana. O papa Pío IX ten que escapar da cidade ata Gaeta onde recibíu a axuda dun exército español que restaurao na sé papal coa axuda de Austria. En España, o xeral Ramón María Narváez frena os avances da revolución.