Benigno Andrade García: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
HacheDous=0 (conversa | contribucións)
Xas (conversa | contribucións)
m lig int
Liña 25: Liña 25:


[[Ficheiro:Fusil de Foucellas no Museo Militar da Coruña.jpg|thumb|Fusil de Foucellas de 1952, no Museo Militar da Coruña.]]
[[Ficheiro:Fusil de Foucellas no Museo Militar da Coruña.jpg|thumb|Fusil de Foucellas de 1952, no Museo Militar da Coruña.]]
Nos anos [[1950]] e [[1951|51]], xa moi minguados os destacamentos [[guerrilleiro]]s, trasládase á zona de [[Betanzos]], en compañía de Manuel Villar, ''Manolito'', que lle servía de único enlace. O [[9 de marzo]] de [[1952]] é detido no lugar de Costa, en [[Oza dos Ríos]], resultando mortos ''Manolito'' e outro guerrilleiro, e o Garda Civil Cesáreo Díez; e ferido nunha perna Benigno.
Nos anos [[1950]] e [[1951|51]], xa moi minguados os destacamentos [[guerrilleiro]]s, trasládase á zona de [[Betanzos]], en compañía de [[Manuel Vilar Arnoso]], ''Manolito'', que lle servía de único enlace. O [[9 de marzo]] de [[1952]] é detido no lugar de Costa, en [[Oza dos Ríos]], resultando mortos ''Manolito'' e outro guerrilleiro, e o Garda Civil Cesáreo Díez; e ferido nunha perna Benigno.


Terribelmente torturado pola Garda Civil, confesou a axuda que lle prestaran moitos alcaldes dereitistas da zona. Foi xulgado en [[consello de guerra]] o [[26 de xuño]] de [[1952]] e condenado a morte, sentenza executada o [[7 de agosto]] do mesmo ano, na prisión da [[A Coruña|Coruña]], mediante [[garrote vil]] e sendo soterrado nunha fosa común do cemiterio de San Amaro.
Terribelmente torturado pola Garda Civil, confesou a axuda que lle prestaran moitos alcaldes dereitistas da zona. Foi xulgado en [[consello de guerra]] o [[26 de xuño]] de [[1952]] e condenado a morte, sentenza executada o [[7 de agosto]] do mesmo ano, na prisión da [[A Coruña|Coruña]], mediante [[garrote vil]] e sendo soterrado nunha fosa común do cemiterio de San Amaro.
Liña 61: Liña 61:
{{Guerrilleiros antifranquistas galegos}}
{{Guerrilleiros antifranquistas galegos}}


<!--Categorías ocultas-->
{{Control de autoridades}}
{{Control de autoridades}}


Liña 69: Liña 68:
[[Categoría:Guerrilleiros antifranquistas de Galicia]]
[[Categoría:Guerrilleiros antifranquistas de Galicia]]
[[Categoría:Nados en Mesía]]
[[Categoría:Nados en Mesía]]
[[Categoría:Nados en 1908]]
[[Categoría:Finados en 1952]]
[[Categoría:Finados en 1952]]
[[Categoría:Personalidades de Galicia sen imaxes]]
[[Categoría:Personalidades de Galicia sen imaxes]]
[[Categoría:Nados en 1908]]

Revisión como estaba o 9 de abril de 2017 ás 19:15

Benigno Andrade García
Nacemento22 de outubro de 1908
Lugar de nacementoAs Foucellas, Mesía
Galicia Galicia
Falecemento7 de agosto de 1952 (43 anos)
Lugar de falecementoA Coruña, Galicia Galicia
Causagarrote
NacionalidadeGalicia Galego
OcupaciónMineiro
CónxuxeMaría Pérez
editar datos en Wikidata ]

Benigno Andrade García, alcumado o Foucellas, nado o 22 de outubro do 1908 no lugar das Foucellas, no concello de Mesía, e agarrotado o 7 de agosto de 1952, na Prisión Provincial da Coruña, foi un militante da CNT e guerilleiro anti-franquista. Benigno Andrade é un dos nomes míticos do antifranquismo armado en Galicia[1].

Traxectoria

As Foucellas, Mesía.

Nacido no lugar das Foucellas, do que tomou o alcume, na parroquia de Cabrui, Mesía. Estudou na escola primaria da localidade e desde moi novo traballou nos labores do campo, de xornaleiro, e tamén traballou nunha leitería[2]. Máis tarde trasladouse a León para traballar nas minas de carbón de Fabero, Ponferrada.

Casado con María Pérez, tivo dous fillos, Josefa e Sergio. A súa muller traballaba na casa do médico da localidade, Manuel Calvelo, quen xunto coa súa muller Isabel Ríos, dirixían a célula comunista de Curtis, chamada Sociedade Republicana Radio Comunista en Curtis, coa que simpatizaba Foucellas.

Posteriormente afiliado á CNT, ao estalar a Guerra Civil enrolouse nunha columna que se dirixía á Coruña, para atoparse coa cidade xa tomada polos grupos golpistas, polo que retornou a Curtis. Interveu nunha requisa de armas en Fisteus e noutra de dinamita na estación de Teixeiro e, temendo represalias dos sectores fascistas, botouse ao monte. Durante a guerra estivo enfermo de difteria e pasouna convalecente e escondido en diversos lugares do concello. Durante ese tempo foi chamado a filas e declarado prófugo.

Xa recuperado e aínda non buscado activamente pola Garda Civil, púxose á fronte, sobre o ano 1941, dunha partida guerrilleira que actuaba sobre todo na zona de Sobrado dos Monxes e Arzúa, formada principalmente por prisioneiros republicanos fuxidos dos batallóns de castigo disciplinario que existían naquela época en Galicia. Coa súa propia arma, é ferido en 1945. Os amigos lévano ao sanatorio de San Nicolás, na Coruña, onde é operado e resgardado. É por esta altura cando se conta que ía a Riazor ver o Deportivo vestido de crego para evitar sospeitas. Benigno Andrade participa do Exército Guerrilleiro de Galicia. En 1947 parte para Pontevedra, onde é o principal combatente da V Agrupación. En outubro de 1949 escapa a unha emboscada da Garda Civil tendida a Riqueche, xefe do destacamento Cortizas.

Fusil de Foucellas de 1952, no Museo Militar da Coruña.

Nos anos 1950 e 51, xa moi minguados os destacamentos guerrilleiros, trasládase á zona de Betanzos, en compañía de Manuel Vilar Arnoso, Manolito, que lle servía de único enlace. O 9 de marzo de 1952 é detido no lugar de Costa, en Oza dos Ríos, resultando mortos Manolito e outro guerrilleiro, e o Garda Civil Cesáreo Díez; e ferido nunha perna Benigno.

Terribelmente torturado pola Garda Civil, confesou a axuda que lle prestaran moitos alcaldes dereitistas da zona. Foi xulgado en consello de guerra o 26 de xuño de 1952 e condenado a morte, sentenza executada o 7 de agosto do mesmo ano, na prisión da Coruña, mediante garrote vil e sendo soterrado nunha fosa común do cemiterio de San Amaro.

As últimas palabras aos seus fillos antes de morrer foron:

Morro polas miñas ideas e por defender a liberdade e un goberno lexitimamente elixido.
O Foucellas[3]

A vida de Benigno Andrade está escurecida pola lenda forxada polo pobo, que lle atribuíu toda clase de actos, até o extremo de que os guerrilleiros galegos foron chamados "Foucellas" en xeral. Atribuíronselle multitude de actuacións, aínda que é certo que moitos bandoleiros e delincuentes comúns culpaban a Foucellas dos seus propios crimes, debido á súa gran fama.

Notas

  1. Botarse ao monte, Francisco Xavier Redondo Abal, Edicios do Castro, serie : Documentos. ISBN 84-8485-231-8 /
  2. http://www.vieiros.com/nova/24049/o-foucellas-guerrilleiro-e-mito-popular
  3. Rivera Rey, Alberto. "Foucellas, o mito que se apagou hai 60 anos". Consultado o 29 de xullo de 2013. 

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

Ligazóns externas