Permeabilidade magnética: Diferenzas entre revisións
m →top: Arranxos varios |
m →top: Arranxos varios |
||
Liña 15: | Liña 15: | ||
[[Imaxe:Permeability of ferromagnet by Zureks.svg|thumb|Curva de magnetización para ferromagnetos (e ferrimagnetos) e a correspondente permeabilidade]] |
[[Imaxe:Permeability of ferromagnet by Zureks.svg|thumb|Curva de magnetización para ferromagnetos (e ferrimagnetos) e a correspondente permeabilidade]] |
||
{{Control de autoridades}} |
|||
[[Categoría:Electromagnetismo]] |
[[Categoría:Electromagnetismo]] |
Revisión como estaba o 26 de xaneiro de 2017 ás 21:59
Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
|
En física chámaselle permeabilidade magnética á capacidade dunha substancia ou medio para atraer e facer pasar ó seu través campos magnéticos. Así pois, permeabilidade magnética mide a habilidade dun material para soportar a formación dun campo magnético no seu interior. Polo tanto, é o grao de magnetización que un material consegue en resposta dun campo magnético aplicado.
Ven dada pola relación entre a indución magnética existente e a intensidade do campo magnético que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de 1885 por Oliver Heaviside. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a reluctancia magnética.
En unidades do SI, a permeabilidade mídese en Henrios por metro (H/m ou H·m−1), ou Newtons por Amperios ó cadrado (N·A−2).
A magnitude así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) μ:
onde B é a indución magnética (densidade de fluxo magnético) no material, e H a intensidade do campo magnético.