Saturno devorando un fillo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m →top: Arranxos varios |
||
| Liña 17: | Liña 17: | ||
Xunto co resto delas, foi trasladada de revoco a [[lenzo]] a partir de [[1874]] por [[Salvador Martínez Cubells]], como encargara o barón [[Émile d’Erlanger]],<ref>''[[Cónfer|Cfr.]]'' Valeriano Bozal (2005), vol. 2, páx. 247:{{Cita|Salvador Martínez Cubells (1842 - 1914), restaurador del Museo del Prado y académico de número de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, trasladó las pinturas a lienzo por encargo del que en aquel momento, 1873, era propietario de la quinta, el barón Fréderic Emile d'Erlanger (1832 - 1911) Martínez Cubells realizó este trabajo ayudado por sus hermanos Enrique y Francisco (...)|V. Bozal: ''Francisco Goya, vida y obra'', (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005, vol. 2, pág. 247, ISBN 84-96209-39-3.}}</ref> un banqueiro [[Francia|francés]], de orixe alemán, que tiña intención de vendelas na [[Exposición Universal de París de 1878]]. En 1881, d’Erlanger cedeullas ó Estado español, que as destinou ó [[Museo do Prado]], onde se expuxeron dende 1889. |
Xunto co resto delas, foi trasladada de revoco a [[lenzo]] a partir de [[1874]] por [[Salvador Martínez Cubells]], como encargara o barón [[Émile d’Erlanger]],<ref>''[[Cónfer|Cfr.]]'' Valeriano Bozal (2005), vol. 2, páx. 247:{{Cita|Salvador Martínez Cubells (1842 - 1914), restaurador del Museo del Prado y académico de número de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, trasladó las pinturas a lienzo por encargo del que en aquel momento, 1873, era propietario de la quinta, el barón Fréderic Emile d'Erlanger (1832 - 1911) Martínez Cubells realizó este trabajo ayudado por sus hermanos Enrique y Francisco (...)|V. Bozal: ''Francisco Goya, vida y obra'', (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005, vol. 2, pág. 247, ISBN 84-96209-39-3.}}</ref> un banqueiro [[Francia|francés]], de orixe alemán, que tiña intención de vendelas na [[Exposición Universal de París de 1878]]. En 1881, d’Erlanger cedeullas ó Estado español, que as destinou ó [[Museo do Prado]], onde se expuxeron dende 1889. |
||
Saturno ocupaba un lugar á esquerda da fiestra, no muro do lado leste, oposto á entrada do comedor do piso baixo da Quinta del Sordo. |
Saturno ocupaba un lugar á esquerda da fiestra, no muro do lado leste, oposto á entrada do comedor do piso baixo da Quinta del Sordo. |
||
Representa ó deus [[Cronos]], como é habitual indiferenciado do [[Saturno (deus)|Saturno]] na [[mitoloxía romana]], no acto de devorar un dos seus fillos. A figura era [[emblema]] [[alegoría|alegórico]] do paso do tempo, pois Cronos comía os fillos acabados de nacer de [[Rea (deusa)|Rea]], a súa muller, por medo a ser destronado por un deles. |
Representa ó deus [[Cronos]], como é habitual indiferenciado do [[Saturno (deus)|Saturno]] na [[mitoloxía romana]], no acto de devorar un dos seus fillos. A figura era [[emblema]] [[alegoría|alegórico]] do paso do tempo, pois Cronos comía os fillos acabados de nacer de [[Rea (deusa)|Rea]], a súa muller, por medo a ser destronado por un deles. |
||
Revisión como estaba o 21 de novembro de 2016 ás 21:06
| Saturno devorando un fillo | |
|---|---|
.jpg) | |
| Artista | Francisco de Goya |
| Data | 1819 - 1823 |
| Técnica | óleo sobre lenzo |
| Dimensións | 146 cm cm × 83 cm cm |
| Localización | Museo do Prado (Madrid) |
Saturno devorando un fillo é unha das pinturas ó óleo sobre revoco que formaron parte da decoración dos muros da casa que Francisco de Goya adquiriu en 1819, chamada a Quinta del Sordo. Polo tanto, a obra pertence á serie das Pinturas negras.
Xunto co resto delas, foi trasladada de revoco a lenzo a partir de 1874 por Salvador Martínez Cubells, como encargara o barón Émile d’Erlanger,[1] un banqueiro francés, de orixe alemán, que tiña intención de vendelas na Exposición Universal de París de 1878. En 1881, d’Erlanger cedeullas ó Estado español, que as destinou ó Museo do Prado, onde se expuxeron dende 1889.
Saturno ocupaba un lugar á esquerda da fiestra, no muro do lado leste, oposto á entrada do comedor do piso baixo da Quinta del Sordo.
Representa ó deus Cronos, como é habitual indiferenciado do Saturno na mitoloxía romana, no acto de devorar un dos seus fillos. A figura era emblema alegórico do paso do tempo, pois Cronos comía os fillos acabados de nacer de Rea, a súa muller, por medo a ser destronado por un deles.
Notas
- ↑ Cfr. Valeriano Bozal (2005), vol. 2, páx. 247:
Salvador Martínez Cubells (1842 - 1914), restaurador del Museo del Prado y académico de número de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, trasladó las pinturas a lienzo por encargo del que en aquel momento, 1873, era propietario de la quinta, el barón Fréderic Emile d'Erlanger (1832 - 1911) Martínez Cubells realizó este trabajo ayudado por sus hermanos Enrique y Francisco (...)V. Bozal: Francisco Goya, vida y obra, (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005, vol. 2, pág. 247, ISBN 84-96209-39-3.
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Saturno devorando un fillo  |
Bibliografía
- BOZAL, Valeriano, Francisco Goya, vida y obra, (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005. ISBN 84-96209-39-3.
- D'ORS FÜHRER, Carlos, y MORALES MARÍN, Carlos, Los genios de la pintura: Francisco de Goya, Madrid, Sarpe, 1990, páx. 93. Sección «Estudio de la obra seleccionada», por Carlos D'Orf Führer, páxs. 83-93. ISBN 84-7700-100-2
- GLENDINNING, Nigel, Francisco de Goya, Madrid, Cuadernos de Historia 16 (col. «El arte y sus creadores», nº 30), 1993, páxs. 116-122.
- HAGEN, Rose-Marie y HAGEN, Rainer, Francisco de Goya, Colonia, Taschen, 2003, páx. 76. ISBN 3-8228-2296-5
