Choiva ácida: Diferenzas entre revisións
corrixo *receben e moitos outros erros |
|||
Liña 2: | Liña 2: | ||
[[Ficheiro:Beech tanzawa.JPG|miniatura|250px|Efectos da chuvia ácida]] |
[[Ficheiro:Beech tanzawa.JPG|miniatura|250px|Efectos da chuvia ácida]] |
||
A '''choiva ácida''' caracterízase por un [[pH]] |
A '''choiva ácida''' caracterízase por un [[pH]] inferior a 4,5, causado polo [[xofre]] proveniente das impurezas da queima dos [[Combustible fósil|combustíbeis fósiles]] e polo [[nitróxeno]] do aire, que se combinan co [[Osíxeno molecular|osíxeno]] para formar [[dióxido de xofre]] e [[dióxido de nitróxeno]]. Estes difúndense pola [[atmosfera terrestre|atmosfera]] e reaxe coa [[auga]] para formar [[ácido sulfúrico]] e [[ácido nítrico]], que son solúbeis en auga. Tamén se forma algo de [[ácido clorhídrico]]. |
||
As [[choiva]]s normais teñen un pH de aproximadamente 5,6, que é levemente [[ácido]]. Esa acidez natural é causada pola disociación do [[dióxido de carbono]] na auga, formando o [[ácido carbónico]], segundo a reacción: |
As [[choiva]]s normais teñen un pH de aproximadamente 5,6, que é levemente [[ácido]]. Esa acidez natural é causada pola disociación do [[dióxido de carbono]] na auga, formando o [[ácido carbónico]], segundo a reacción: |
||
Liña 9: | Liña 9: | ||
== Orixe == |
== Orixe == |
||
Os principais fenómenos naturais que contribúen á produción de gases ácidos lanzados á atmosfera son as emisións dos [[volcán]]s e procesos [[bioloxía|biolóxicos]] que ocorren nos solos, |
Os principais fenómenos naturais que contribúen á produción de gases ácidos lanzados á atmosfera son as emisións dos [[volcán]]s e procesos [[bioloxía|biolóxicos]] que ocorren nos solos, pantanos e océanos. Os efectos da deposición ácida foron detectados nos [[glaciar]]es hai milleiros de anos en partes remotas da [[Terra]]. |
||
As principais fontes humanas deses gases son as industrias, as centrais termoelétricas e os vehículos de transporte. Os gases poden ser |
As principais fontes humanas deses gases son as industrias, as centrais termoelétricas e os vehículos de transporte. Os gases poden ser transportados milleiros de quilómetros na atmosfera antes de seren convertidos en ácidos e entón precipitados. |
||
A choiva ácida industrial é un problema substancial na [[China]], [[Europa Occidental]], [[Rusia]] e en áreas baixo a influencia de correntes de aire provenientes deses países. Esas áreas queiman carbón con xofre na súa composición para xerar calor e electricidade. |
A choiva ácida industrial é un problema substancial na [[China]], [[Europa Occidental]], [[Rusia]] e en áreas baixo a influencia de correntes de aire provenientes deses países. Esas áreas queiman carbón con xofre na súa composición para xerar calor e electricidade. |
||
== Formación == |
== Formación == |
||
Unha posible reacción de formación da choiva ácida é a que |
Unha posible reacción de formación da choiva ácida é a que segue: |
||
:<math>\begin{matrix} |
:<math>\begin{matrix} |
||
Liña 24: | Liña 24: | ||
\end{matrix}</math> |
\end{matrix}</math> |
||
Evidencias dun crecente aumento nos niveis de choiva ácida |
Evidencias dun crecente aumento nos niveis de choiva ácida veñen da análise das capas de xeo procedentes de glaciares. Estas análises mostran unha repentina diminución do pH a partir da [[Revolución Industrial]], de 6 a 4,5 ou 4. Outras informacións foron colectadas a través dos estudos de [[diatomeas]] que habitaban os [[lago]]s. Co trascurso dos anos, foron morrendo e resultaron depositadas en capas de [[sedimento]]s no fondo dos lagos. As diatomeas soportan certas variacións de pH, logo o número deses organismos atopados en capas de maior profundidade serve como indicador das mudanzas de pH ao longo dos anos. |
||
Desde a [[Revolución Industrial]] as emisións de óxidos de xofre e nitróxeno na atmosfera aumentaron. As [[industria]]s e [[central termoelétrica|centrais termoelétricas]] que queiman combustibles |
Desde a [[Revolución Industrial]] as emisións de óxidos de xofre e nitróxeno na atmosfera aumentaron. As [[industria]]s e [[central termoelétrica|centrais termoelétricas]] que queiman combustibles fósiles, principalmente o carbón, son a principal fonte deses gases. Xa chegaron a rexistrarse variacións de pH de 2,4 en áreas industriais. Eses contaminantes, máis o sector de [[transporte]]s, son os grandes responsábeis do aumento dos óxidos de nitróxeno. |
||
O problema da choiva ácida non só aumentou co [[poboación|crecimento poboacional]] e industrial, senón que se espallou. O uso de grandes |
O problema da choiva ácida non só aumentou co [[poboación|crecimento poboacional]] e industrial, senón que se espallou. O uso de grandes chemineas para reducir a [[contaminación]] contribuiu á diseminación da choiva ácida, liberando gases na atmosfera da rexión. Algunhas veces, a precipitación ocorre a unha distancia considerable, e as rexións montañosas reciben a maior parte (debido ás chamadas [[choivas de montaña]]). Un exemplo deste efecto é o baixo pH das choivas da [[Escandinavia]] comparado cos niveis de óxidos que libera esta zona. |
||
Hai unha forte relación entre baixos niveis de pH e a perda de poboacións de [[peixe]]s en lagos. |
Hai unha forte relación entre baixos niveis de pH e a perda de poboacións de [[peixe]]s en lagos. Cun pH menor de 4,5, practicamente ningún peixe sobrevive, mentres que os niveis iguais a 6 ou superiores promoven poboacións saudables. Os ácidos na auga inhiben a produción das [[encima]]s que permiten que as [[larva]]s de [[troita]] escapen das súas ovas. O baixo pH tamén fai circular metais pesados como o [[aluminio]] nos lagos. O aluminio fai que algúns peixes produzan [[moco]] en exceso ao redor das súas [[guerla]]s, prexudicando a respiración. O crecemento de [[fitoplancto]] é inhibido polos grandes niveis de acidez e perxudícanse os animais que se alimentan deles. |
||
Moitos lagos son afectados ao recibiren e concentraren o ácido proveniente de solos ácidos. Este fenómeno pode ser desencadeado por un |
Moitos lagos son afectados ao recibiren e concentraren o ácido proveniente de solos ácidos. Este fenómeno pode ser desencadeado por un patrón de choiva que concentre o ácido. Un lago de augas ácidas, con peixes mortos recentemente, pode non ser proba de contaminación extrema do ar. |
||
A choiva ácida prexudica as |
A choiva ácida prexudica as árbores de varios modos. A superficie cerosa das súas follas é rompida e pérdense nutrientes, tornando as árbores máis susceptibles ao xeo, fungos e insectos. O crecemento das raíces tórnase máis lento e, en consecuencia, absorben menos nutrientes. Os ións tóxicos acumúlanse no solo e os minerais valiosos son dispersados ou (no caso dos [[fosfato]]s) tórnanse próximos á [[arxila]]. |
||
Os ións tóxicos liberados debido á choiva ácida constitúen a maior ameaza para os seres humanos. O [[cobre]] mobilizado foi implicado nas epidemias de [[diarrea]] nas meniñas e meniños, e considerase que existen ligazóns entre o abastecimento de auga |
Os ións tóxicos liberados debido á choiva ácida constitúen a maior ameaza para os seres humanos. O [[cobre]] mobilizado foi implicado nas epidemias de [[diarrea]] nas meniñas e meniños {{cómpre referencia}}, e considerase que existen ligazóns entre o abastecimento de auga contaminada con aluminio e a ocorrencia de casos da doenza de [[alzhéimer]] {{cómpre referencia}}. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
A ocorrencia de choiva ácida foi primeiro relatada en [[Manchester]], |
A ocorrencia de choiva ácida foi primeiro relatada en [[Manchester]], en [[Inglaterra]], un importante centro durante a [[Revolución Industrial]]. En [[1852]], [[Robert Angus Smith]] identificou a correlación entre a choiva ácida e a contaminación atmosférica. A expresión ''choiva ácida'' foi empregada por el en [[1872]], e observou que esa choiva ácida podía levar á destrución da natureza. Aínda que a choiva ácida xa se descubriu no 1852, non foi ata a [[década de 1970]] cando os científicos comezaron a observala. |
||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
Liña 48: | Liña 48: | ||
=== Ligazóns externas === |
=== Ligazóns externas === |
||
* [http://vello.vieiros.com/nova.php?Ed=1&id=56368 Sobre a central térmica de Meirama, por Ramón Varela (artigo de febreiro de 2007)] |
* [http://vello.vieiros.com/nova.php?Ed=1&id=56368 Sobre a central térmica de Meirama, por Ramón Varela (artigo de febreiro de 2007)] |
||
* [http://revista.consumer.es/web/ga/20061101/medioambiente/70926.php Artigo de divulgación sobre a chuvia ácida] |
* [http://revista.consumer.es/web/ga/20061101/medioambiente/70926.php Artigo de divulgación sobre a chuvia ácida] {{es}} |
||
[[Categoría:Contaminación]] |
[[Categoría:Contaminación]] |
Revisión como estaba o 18 de outubro de 2016 ás 21:58
A choiva ácida caracterízase por un pH inferior a 4,5, causado polo xofre proveniente das impurezas da queima dos combustíbeis fósiles e polo nitróxeno do aire, que se combinan co osíxeno para formar dióxido de xofre e dióxido de nitróxeno. Estes difúndense pola atmosfera e reaxe coa auga para formar ácido sulfúrico e ácido nítrico, que son solúbeis en auga. Tamén se forma algo de ácido clorhídrico.
As choivas normais teñen un pH de aproximadamente 5,6, que é levemente ácido. Esa acidez natural é causada pola disociación do dióxido de carbono na auga, formando o ácido carbónico, segundo a reacción:
Orixe
Os principais fenómenos naturais que contribúen á produción de gases ácidos lanzados á atmosfera son as emisións dos volcáns e procesos biolóxicos que ocorren nos solos, pantanos e océanos. Os efectos da deposición ácida foron detectados nos glaciares hai milleiros de anos en partes remotas da Terra.
As principais fontes humanas deses gases son as industrias, as centrais termoelétricas e os vehículos de transporte. Os gases poden ser transportados milleiros de quilómetros na atmosfera antes de seren convertidos en ácidos e entón precipitados.
A choiva ácida industrial é un problema substancial na China, Europa Occidental, Rusia e en áreas baixo a influencia de correntes de aire provenientes deses países. Esas áreas queiman carbón con xofre na súa composición para xerar calor e electricidade.
Formación
Unha posible reacción de formación da choiva ácida é a que segue:
Evidencias dun crecente aumento nos niveis de choiva ácida veñen da análise das capas de xeo procedentes de glaciares. Estas análises mostran unha repentina diminución do pH a partir da Revolución Industrial, de 6 a 4,5 ou 4. Outras informacións foron colectadas a través dos estudos de diatomeas que habitaban os lagos. Co trascurso dos anos, foron morrendo e resultaron depositadas en capas de sedimentos no fondo dos lagos. As diatomeas soportan certas variacións de pH, logo o número deses organismos atopados en capas de maior profundidade serve como indicador das mudanzas de pH ao longo dos anos.
Desde a Revolución Industrial as emisións de óxidos de xofre e nitróxeno na atmosfera aumentaron. As industrias e centrais termoelétricas que queiman combustibles fósiles, principalmente o carbón, son a principal fonte deses gases. Xa chegaron a rexistrarse variacións de pH de 2,4 en áreas industriais. Eses contaminantes, máis o sector de transportes, son os grandes responsábeis do aumento dos óxidos de nitróxeno.
O problema da choiva ácida non só aumentou co crecimento poboacional e industrial, senón que se espallou. O uso de grandes chemineas para reducir a contaminación contribuiu á diseminación da choiva ácida, liberando gases na atmosfera da rexión. Algunhas veces, a precipitación ocorre a unha distancia considerable, e as rexións montañosas reciben a maior parte (debido ás chamadas choivas de montaña). Un exemplo deste efecto é o baixo pH das choivas da Escandinavia comparado cos niveis de óxidos que libera esta zona.
Hai unha forte relación entre baixos niveis de pH e a perda de poboacións de peixes en lagos. Cun pH menor de 4,5, practicamente ningún peixe sobrevive, mentres que os niveis iguais a 6 ou superiores promoven poboacións saudables. Os ácidos na auga inhiben a produción das encimas que permiten que as larvas de troita escapen das súas ovas. O baixo pH tamén fai circular metais pesados como o aluminio nos lagos. O aluminio fai que algúns peixes produzan moco en exceso ao redor das súas guerlas, prexudicando a respiración. O crecemento de fitoplancto é inhibido polos grandes niveis de acidez e perxudícanse os animais que se alimentan deles.
Moitos lagos son afectados ao recibiren e concentraren o ácido proveniente de solos ácidos. Este fenómeno pode ser desencadeado por un patrón de choiva que concentre o ácido. Un lago de augas ácidas, con peixes mortos recentemente, pode non ser proba de contaminación extrema do ar.
A choiva ácida prexudica as árbores de varios modos. A superficie cerosa das súas follas é rompida e pérdense nutrientes, tornando as árbores máis susceptibles ao xeo, fungos e insectos. O crecemento das raíces tórnase máis lento e, en consecuencia, absorben menos nutrientes. Os ións tóxicos acumúlanse no solo e os minerais valiosos son dispersados ou (no caso dos fosfatos) tórnanse próximos á arxila.
Os ións tóxicos liberados debido á choiva ácida constitúen a maior ameaza para os seres humanos. O cobre mobilizado foi implicado nas epidemias de diarrea nas meniñas e meniños [Cómpre referencia], e considerase que existen ligazóns entre o abastecimento de auga contaminada con aluminio e a ocorrencia de casos da doenza de alzhéimer [Cómpre referencia].
Historia
A ocorrencia de choiva ácida foi primeiro relatada en Manchester, en Inglaterra, un importante centro durante a Revolución Industrial. En 1852, Robert Angus Smith identificou a correlación entre a choiva ácida e a contaminación atmosférica. A expresión choiva ácida foi empregada por el en 1872, e observou que esa choiva ácida podía levar á destrución da natureza. Aínda que a choiva ácida xa se descubriu no 1852, non foi ata a década de 1970 cando os científicos comezaron a observala.
Véxase tamén
Bibliografía
- Varela Díaz, Ramón (1997). O abc da choiva ácida. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 978-84-87674-18-1.