Ecgfrith de Northumbria: Diferenzas entre revisións
m →Véxase tamén: {{Control de autoridades}} |
m Arranxos varios |
||
| Liña 7: | Liña 7: | ||
Ecgfrith foi nomeado Rei de [[Deira (reino)|Deira]], un subreino de Northumbria, en [[664]], e converteuse en rei de Northumbria despois da morte do seu pai o [[15 de febreiro]] de 670. casou con Eteldreda de Ely, filla de [[Anna de Anglia Oriental|Ana de Anglia Oriental]], en [[660]]; con todo, ela elixiu o hábito pouco despois de que Ecgfrith ascendese ao trono, algo que posiblemente ocasionou o longo conflito con Wilfrido, o Arcebispo de York. Ecgfrith casou por segunda vez con Eormenburga, antes de [[678]], o ano no que expulsou a Wilfrido do seu reino. |
Ecgfrith foi nomeado Rei de [[Deira (reino)|Deira]], un subreino de Northumbria, en [[664]], e converteuse en rei de Northumbria despois da morte do seu pai o [[15 de febreiro]] de 670. casou con Eteldreda de Ely, filla de [[Anna de Anglia Oriental|Ana de Anglia Oriental]], en [[660]]; con todo, ela elixiu o hábito pouco despois de que Ecgfrith ascendese ao trono, algo que posiblemente ocasionou o longo conflito con Wilfrido, o Arcebispo de York. Ecgfrith casou por segunda vez con Eormenburga, antes de [[678]], o ano no que expulsou a Wilfrido do seu reino. |
||
A principios do seu reino derrotou aos [[Pictos]], os cales se alzaron en armas, e crearan o subreino de Lothian. En [[674]], Ecgfrith derrotou a [[Wulfhere de Mercia]] e capturou o [[Reino de Lindsey |
A principios do seu reino derrotou aos [[Pictos]], os cales se alzaron en armas, e crearan o subreino de Lothian. En [[674]], Ecgfrith derrotou a [[Wulfhere de Mercia]] e capturou o [[Reino de Lindsey]]. En [[679]], loitou contra [[Mercia]] que estaba baixo liderado de [[Aethelred de Mercia|Etelredo]] (o cal se casou con Osthryth, a irmá de Ecgfrith) no [[río Trent]]. Elfwine, o irmán de Ecgfrith, morreu en combate, e a provincia de Lindsey foi cedida cando a paz foi restaurada por intercesión de Teodoro de Tarsus. |
||
En [[684]], Ecgfrith mandou unha expedición a Irlanda a cargo do xeneral Berht, a cal parece que non foi exitosa, xa que ningún terreo [[Irlanda|irlandés]] foi conquistado polos [[ |
En [[684]], Ecgfrith mandou unha expedición a Irlanda a cargo do xeneral Berht, a cal parece que non foi exitosa, xa que ningún terreo [[Irlanda|irlandés]] foi conquistado polos [[anglosaxóns]]. Pero a expedición foi exitosa no sentido de que os homes de Ecgfrith puideron saquear aldeas levando escravos e tesouros de regreso a casa. En [[685]], en contra das advertencias de Cutberto de Lindisfarne, dirixiu un escuadrón en contra dos [[pictos]], os cales eran dirixidos polo seu primo Bruide mac Bili, e foi enganado nunha retirada falsa a cal os levou até unha trampa onde o seu réxime foi sorprendido, e na cal morreu. Esta confrontación, coñecida como Batalla de Nechtansmere, debilitou o control de Northumbria no norte, e Beda marca este punto como o principio do declive de Northumbria. Foi remplazado polo seu irmán ilexítimo, Aldfrido. |
||
Ecgfrith parece ser o primeiro rei de Northumbria, e así mesmo, o primeiro rei [[Anglosaxóns|anglosaxón]], en haber instituido o penique de prata, o cal se convertería na moeda basee de [[Inglaterra]] por varios séculos. Existiron moedas anglosaxoas antes, pero estas foron raras de atopar, a máis común foi o chelín de ouro, ou "thrymsas", copiadas de modelos romanos. Os peniques, ou "sceattas", foron grosos, feitos en moldes, posiblemente copiados de moedas [[Dinastía Merovinxia|merovinxias]], e foron repartidas a gran escala. |
Ecgfrith parece ser o primeiro rei de Northumbria, e así mesmo, o primeiro rei [[Anglosaxóns|anglosaxón]], en haber instituido o penique de prata, o cal se convertería na moeda basee de [[Inglaterra]] por varios séculos. Existiron moedas anglosaxoas antes, pero estas foron raras de atopar, a máis común foi o chelín de ouro, ou "thrymsas", copiadas de modelos romanos. Os peniques, ou "sceattas", foron grosos, feitos en moldes, posiblemente copiados de moedas [[Dinastía Merovinxia|merovinxias]], e foron repartidas a gran escala. |
||
| Liña 22: | Liña 22: | ||
* [[Mercia]] |
* [[Mercia]] |
||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
[[Categoría:Reis de Northumbria]] |
[[Categoría:Reis de Northumbria]] |
||
[[Categoría:Finados en 685]] |
[[Categoría:Finados en 685]] |
||
Revisión como estaba o 27 de setembro de 2016 ás 18:51
 | Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario BanjoBot 2.0 (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 7 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Ecgfrith, nado c. 645 e finado o 20 de maio de 685, foi Rei de Northumbria desde o ano 670 até a súa morte. Gobernou Northumbria cando estivo no seu apoxeo, pero o seu reino terminou cunha desastrosa derrota na cal perdeu a vida.
Traxectoria
Ecgfrith foi fillo do seu predecesor como rei, Oswiu de Northumbria. Beda cóntanos na súa Historia Eclesiástica da Xente Inglesa, que Ecgfrith foi tomado como refén "na corte da raíña Cynwise na provincia dos mercios" nos tempos da invasión de Northumbria por Penda de Mercia no ano 654 ou 655. Penda, con todo, foi derrotado e morreu na Batalla de Winwaed, a mans dos northumbreses ao comando de Oswiu, unha vitoria que expandiu considerablemente o poder e territorio de Northumbria.
Ecgfrith foi nomeado Rei de Deira, un subreino de Northumbria, en 664, e converteuse en rei de Northumbria despois da morte do seu pai o 15 de febreiro de 670. casou con Eteldreda de Ely, filla de Ana de Anglia Oriental, en 660; con todo, ela elixiu o hábito pouco despois de que Ecgfrith ascendese ao trono, algo que posiblemente ocasionou o longo conflito con Wilfrido, o Arcebispo de York. Ecgfrith casou por segunda vez con Eormenburga, antes de 678, o ano no que expulsou a Wilfrido do seu reino.
A principios do seu reino derrotou aos Pictos, os cales se alzaron en armas, e crearan o subreino de Lothian. En 674, Ecgfrith derrotou a Wulfhere de Mercia e capturou o Reino de Lindsey. En 679, loitou contra Mercia que estaba baixo liderado de Etelredo (o cal se casou con Osthryth, a irmá de Ecgfrith) no río Trent. Elfwine, o irmán de Ecgfrith, morreu en combate, e a provincia de Lindsey foi cedida cando a paz foi restaurada por intercesión de Teodoro de Tarsus.
En 684, Ecgfrith mandou unha expedición a Irlanda a cargo do xeneral Berht, a cal parece que non foi exitosa, xa que ningún terreo irlandés foi conquistado polos anglosaxóns. Pero a expedición foi exitosa no sentido de que os homes de Ecgfrith puideron saquear aldeas levando escravos e tesouros de regreso a casa. En 685, en contra das advertencias de Cutberto de Lindisfarne, dirixiu un escuadrón en contra dos pictos, os cales eran dirixidos polo seu primo Bruide mac Bili, e foi enganado nunha retirada falsa a cal os levou até unha trampa onde o seu réxime foi sorprendido, e na cal morreu. Esta confrontación, coñecida como Batalla de Nechtansmere, debilitou o control de Northumbria no norte, e Beda marca este punto como o principio do declive de Northumbria. Foi remplazado polo seu irmán ilexítimo, Aldfrido.
Ecgfrith parece ser o primeiro rei de Northumbria, e así mesmo, o primeiro rei anglosaxón, en haber instituido o penique de prata, o cal se convertería na moeda basee de Inglaterra por varios séculos. Existiron moedas anglosaxoas antes, pero estas foron raras de atopar, a máis común foi o chelín de ouro, ou "thrymsas", copiadas de modelos romanos. Os peniques, ou "sceattas", foron grosos, feitos en moldes, posiblemente copiados de moedas merovinxias, e foron repartidas a gran escala.
