Permeabilidade magnética: Diferenzas entre revisións
ligazóns |
m →top: Arranxos varios |
||
Liña 6: | Liña 6: | ||
Ven dada pola relación entre a [[indución magnética]] existente e a [[intensidade do campo magnético]] que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de [[1885]] por [[Oliver Heaviside]]. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a ''reluctancia magnética''. |
Ven dada pola relación entre a [[indución magnética]] existente e a [[intensidade do campo magnético]] que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de [[1885]] por [[Oliver Heaviside]]. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a ''reluctancia magnética''. |
||
En unidades do [[SI]], a permeabilidade mídese en [[Henrio |
En unidades do [[SI]], a permeabilidade mídese en [[Henrio]]s por metro (H/m ou H·m<sup>−1</sup>), ou [[Newton (unidade)|Newtons]] por [[Amperio]]s ó cadrado (N·A<sup>−2</sup>). |
||
A [[magnitude física|magnitude]] así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) [[ |
A [[magnitude física|magnitude]] así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) [[Mi (letra)|μ]]: |
||
:<math>\mu = \frac {B} {H},</math> |
:<math>\mu = \frac {B} {H},</math> |
Revisión como estaba o 15 de agosto de 2016 ás 14:36
Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
|
En física chámaselle permeabilidade magnética á capacidade dunha substancia ou medio para atraer e facer pasar ó seu través campos magnéticos. Así pois, permeabilidade magnética mide a habilidade dun material para soportar a formación dun campo magnético no seu interior. Polo tanto, é o grao de magnetización que un material consegue en resposta dun campo magnético aplicado.
Ven dada pola relación entre a indución magnética existente e a intensidade do campo magnético que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de 1885 por Oliver Heaviside. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a reluctancia magnética.
En unidades do SI, a permeabilidade mídese en Henrios por metro (H/m ou H·m−1), ou Newtons por Amperios ó cadrado (N·A−2).
A magnitude así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) μ:
onde B é a indución magnética (densidade de fluxo magnético) no material, e H a intensidade do campo magnético.