Permeabilidade magnética: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Agremon (conversa | contribucións)
ligazóns
m →‎top: Arranxos varios
Liña 6: Liña 6:
Ven dada pola relación entre a [[indución magnética]] existente e a [[intensidade do campo magnético]] que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de [[1885]] por [[Oliver Heaviside]]. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a ''reluctancia magnética''.
Ven dada pola relación entre a [[indución magnética]] existente e a [[intensidade do campo magnético]] que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de [[1885]] por [[Oliver Heaviside]]. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a ''reluctancia magnética''.


En unidades do [[SI]], a permeabilidade mídese en [[Henrio|Henrios]] por metro (H/m ou H·m<sup>−1</sup>), ou [[Newton (unidade)|Newtons]] por [[Amperio|Amperios]] ó cadrado (N·A<sup>−2</sup>).
En unidades do [[SI]], a permeabilidade mídese en [[Henrio]]s por metro (H/m ou H·m<sup>−1</sup>), ou [[Newton (unidade)|Newtons]] por [[Amperio]]s ó cadrado (N·A<sup>−2</sup>).


A [[magnitude física|magnitude]] así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) [[Mi_(letra)|μ]]:
A [[magnitude física|magnitude]] así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) [[Mi (letra)|μ]]:


:<math>\mu = \frac {B} {H},</math>
:<math>\mu = \frac {B} {H},</math>

Revisión como estaba o 15 de agosto de 2016 ás 14:36


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.

Comparación sinxela de permeabilidades para: ferromagnetos (μf), paramagnetos (μp), diamagnetos (μd) e o baleiro (μ0).

En física chámaselle permeabilidade magnética á capacidade dunha substancia ou medio para atraer e facer pasar ó seu través campos magnéticos. Así pois, permeabilidade magnética mide a habilidade dun material para soportar a formación dun campo magnético no seu interior. Polo tanto, é o grao de magnetización que un material consegue en resposta dun campo magnético aplicado.

Ven dada pola relación entre a indución magnética existente e a intensidade do campo magnético que aparece no interior do material. O termo foi usado en setembro de 1885 por Oliver Heaviside. A magnitude recíproca da permeabilidade magnética é a reluctancia magnética.

En unidades do SI, a permeabilidade mídese en Henrios por metro (H/m ou H·m−1), ou Newtons por Amperios ó cadrado (N·A−2).

A magnitude así definida, o grao de magnetización dun material en resposta a un campo magnético, é a permeabilidade absoluta e represéntase polo símbolo (letra grega) μ:

onde B é a indución magnética (densidade de fluxo magnético) no material, e H a intensidade do campo magnético.

Curva de magnetización para ferromagnetos (e ferrimagnetos) e a correspondente permeabilidade