Confederación muisca: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 2: | Liña 2: | ||
A Confederación xurdiu cara o [[1450]] e subsistiu até aproximadamente o [[1541]], ó consolidarse a [[conquista española das nacións chibchas]] no territorio central colombiano. Abranguía dende o [[río Chicamocha]], polo norte, até o [[páramo de Sumapaz]], polo sur, e dende [[Vélez, Santander|Vélez]], [[Facatativá]] e [[Zipacón]], polo oeste, até a Cordilleira Oriental, veciña coas chairas de [[Meta, Colombia|Meta]] e o [[Casanare]], polo leste.<ref>Uricoechea, Ezequiel. ''Gramática de la lengua muisca''. Introducción. París, 1871.</ref> |
A Confederación xurdiu cara o [[1450]] e subsistiu até aproximadamente o [[1541]], ó consolidarse a [[conquista española das nacións chibchas]] no territorio central colombiano. Abranguía dende o [[río Chicamocha]], polo norte, até o [[páramo de Sumapaz]], polo sur, e dende [[Vélez, Santander|Vélez]], [[Facatativá]] e [[Zipacón]], polo oeste, até a Cordilleira Oriental, veciña coas chairas de [[Meta, Colombia|Meta]] e o [[Casanare]], polo leste.<ref>Uricoechea, Ezequiel. ''Gramática de la lengua muisca''. Introducción. París, 1871.</ref> |
||
== Xerarquía social == |
|||
Os [[pobo muisca|muiscas]] estimaban moito a pureza do sangue, polo que as familias nobres procuraban non mesturarse xamais cos plebeos, e menos aínda cos pobos das terras quentes, ós que consideraban bárbaros e inferiores.<ref name="Restrepo">Restrepo, Vicente. ''Los chibchas antes de la conquista española''. (Bogotá, Imprenta de la Luz, 1895) Capítulo VIII</ref> No seo de todas as familias muiscas se aplicaba o sistema de sucesión matrilineal, e o [[zipa]] só nomeaba novos uzaques cando non había ningún herdeiro natural, en cuxo caso nomeaba a un xeneral dos [[güecha]]s.<ref name="Uricoechea">Uricoechea, Ezequiel. ''Gramática, vocabulario, catecismo y devocionario de la lengua chibcha''. (París, Maison Neuve, 1871) Introducción, p. XXVIII</ref> |
|||
No [[Lingua muisca|muysccubun]] hai un amplo vocabulario para designar os rangos de xerarquía, organizada, en termos xerais, da seguinte maneira: |
|||
[[Ficheiro:BOG 04 2012 Museo de Oro 1212.JPG|miniatura|280x280px|Algúns ornamentos dun [[Gobernantes muiscas|gobernante muisca]] en el [[Museo do Ouro de Bogotá]].]] |
|||
# '''Zipa''' ou '''Zaque''': Gobernante absoluto do [[Zipa|Zipazgo]] ou do [[Zaque|Zacazgo]]. |
|||
# '''Psihipqua''': Príncipe de sangue (herdeiro do trono). |
|||
# '''Uzaque''': Nobre de sangue pura con poder feudatario e poder militar. |
|||
# '''Zibyntyba''': Capitán maior, gobernante dunha parcialidade territorial intermedia coñecida como Zybyn. |
|||
# '''Tybarague''': Capitán menor, gobernante dunha parcialidade territorial menor coñecida como Uta. |
|||
# '''Chyquy''': Sacerdote muisca. |
|||
# '''Pabahue''': Amo e señor. |
|||
# '''Uaia''': Ama e señora. |
|||
# '''Paba''': Literalmente: "pai", pero tamén designaba a alguén con autoridade sobre outras persoas. |
|||
# '''Hue''': Señor, ou xefe. |
|||
# '''Güecha''': Guerreiro. |
|||
# '''Cupqua''': Vasalo. |
|||
# '''Ubata''': Servo comisionado para algunha misión especial. |
|||
# '''Tyuquyne''': Mensaxeiro. |
|||
# '''Chuta:''' Criado. |
|||
# '''Bospquaoa''': Criado do servizo doméstico. |
|||
== Notas == |
== Notas == |
Revisión como estaba o 17 de xuño de 2016 ás 09:22
A Confederación muisca foi o tipo de organización político-administrativa que agrupou ós muiscas no territorio central da actual República de Colombia antes da invasión española. As catro unidades político-territoriais confederadas foron: o Zipazgo de Bacatá, o Zacazgo de Hunza, o territorio sagrado de Iraca e o territorio sagrado de Tundama, ademais dun grupo de territorios autónomos.
A Confederación xurdiu cara o 1450 e subsistiu até aproximadamente o 1541, ó consolidarse a conquista española das nacións chibchas no territorio central colombiano. Abranguía dende o río Chicamocha, polo norte, até o páramo de Sumapaz, polo sur, e dende Vélez, Facatativá e Zipacón, polo oeste, até a Cordilleira Oriental, veciña coas chairas de Meta e o Casanare, polo leste.[1]
Xerarquía social
Os muiscas estimaban moito a pureza do sangue, polo que as familias nobres procuraban non mesturarse xamais cos plebeos, e menos aínda cos pobos das terras quentes, ós que consideraban bárbaros e inferiores.[2] No seo de todas as familias muiscas se aplicaba o sistema de sucesión matrilineal, e o zipa só nomeaba novos uzaques cando non había ningún herdeiro natural, en cuxo caso nomeaba a un xeneral dos güechas.[3]
No muysccubun hai un amplo vocabulario para designar os rangos de xerarquía, organizada, en termos xerais, da seguinte maneira:
- Zipa ou Zaque: Gobernante absoluto do Zipazgo ou do Zacazgo.
- Psihipqua: Príncipe de sangue (herdeiro do trono).
- Uzaque: Nobre de sangue pura con poder feudatario e poder militar.
- Zibyntyba: Capitán maior, gobernante dunha parcialidade territorial intermedia coñecida como Zybyn.
- Tybarague: Capitán menor, gobernante dunha parcialidade territorial menor coñecida como Uta.
- Chyquy: Sacerdote muisca.
- Pabahue: Amo e señor.
- Uaia: Ama e señora.
- Paba: Literalmente: "pai", pero tamén designaba a alguén con autoridade sobre outras persoas.
- Hue: Señor, ou xefe.
- Güecha: Guerreiro.
- Cupqua: Vasalo.
- Ubata: Servo comisionado para algunha misión especial.
- Tyuquyne: Mensaxeiro.
- Chuta: Criado.
- Bospquaoa: Criado do servizo doméstico.
Notas
- ↑ Uricoechea, Ezequiel. Gramática de la lengua muisca. Introducción. París, 1871.
- ↑ Restrepo, Vicente. Los chibchas antes de la conquista española. (Bogotá, Imprenta de la Luz, 1895) Capítulo VIII
- ↑ Uricoechea, Ezequiel. Gramática, vocabulario, catecismo y devocionario de la lengua chibcha. (París, Maison Neuve, 1871) Introducción, p. XXVIII
Véxase tamén
Bibliografía
- Enciclopedia de Colombia. (Editorial Océano. Tomo 2. Barcelona, España 2002).
- Enciclopedia Colombia a su Alcance. (Espasa Siglo XXI. Tomo 1 Bogotá, Colombia 2003).
- Historia de Colombia. Tomo 1 (Zamora Editores, Bogotá, Colombia 2003).
- Gran Enciclopedia de Colombia Temática. (Tomos 1 y 11 Círculo de Lectores, Bogotá, Colombia 1994).
- Fundación Misión Colombia: HISTORIA DE BOGOTÁ, Conquista y Colonia. (Tomo 1 Salvat-Villegas editores, Bogotá, Colombia 1989).