Percy Williams Bridgman

Percy Williams Bridgman

Nome orixinal	(en) Percy Williams Bridgman
Biografía
Nacemento	21 de abril de 1881 Cambridge, Estados Unidos de América
Morte	20 de agosto de 1961 Randolph, Nova Hampshire
Causa da morte	Suicidio
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Relixión	Ateísmo
Educación	Universidade Harvard Newton North High School (en)
Director de tese	Wallace Clement Sabine (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico , profesor universitario
Empregador	Universidade Harvard
Membro de	Royal Society Sociedade Filosófica Estadounidense Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos American Physical Society (pt)
Alumnos	Robert Oppenheimer
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Edwin C. Kemble (pt) e John Clarke Slater (pt)
Familia
Cónxuxe	Olive Ware (en)
Premios
Premio Nobel de Física en 1946
Lista (1951)  Medalha Bingham (pt) (1950)  Bakerian Lecture (pt) (12 de maio de 1949)  Membro estranxeiro da Royal Society (1946)  Premio Nobel de Física (1933)  Prêmio Comstock de Física (pt) (1932)  Medalla Elliott Cresson (1931)  Gibbs Lecture (pt) (1929)  Guthrie Lecture (en) (1917)  Prêmio Rumford (pt)  Royal Society Bakerian Medal (en)

Percy Williams Bridgman, nado en Cambridge, Massachusets, o 21 de abril de 1881 e falecido en Randolph, Nova Hampshire, o 20 de agosto de 1961, foi un físico e profesor universitario norteamericano, galardoado en 1946 co Premio Nobel de Física.

Traxectoria

Estudou física na Universidade Harvard, exercendo en 1919 como profesor nesta universidade. Foi membro da delegación estranxeira da Royal Society británica.

Suicidouse logo de serlle diagnosticado un cancro.

Investigacións científicas

En 1905 iniciou as súas investigacións de certos fenómenos atmosféricos baixo a influencia da presión. Por mor dun mal funcionamento da maquinaria modificou a súa máquina de presión, e o resultado foi que inventara un novo enxeño, o cal lle permitiría crear presións por encima de 100.000 kg/cm². Isto supuxo unha mellora enorme respecto á instrumentación anterior, na cal as presións podían chegar soamente ata os 3000 kg/cm².

Con este novo aparello investigou o efecto da presión sobre a resistencia eléctrica, e as condicións sólidas e fluídas baixo presión. Así mesmo tamén estudou a condución eléctrica en metais, as características de certos cristais e desenvolveu unha gran tarefa divulgativa.

En 1946 foi galardoado co Premio Nobel de Física polo seu traballo sobre a física de altas presións.

Foi un dos 11 signatarios do manifesto Russell-Einstein realizado no ano 1955. Aquel mesmo ano sometendo grafito a presións de 20.000 a 30.000 atm a temperaturas de 3.000 ºC obtivo diamantes sintéticos, a produción industrial dos cales foi empresa pouco despois.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1946 (en inglés)