Henrique VIII de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
m →‎Descendencia e casamentos: Arranxos varios using AWB
Elisardojm (conversa | contribucións)
102.523 edicións
Tamese
Liña 10: Liña 10:
Durante o ano de 1513, [[Thomas Howard]], terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de [[James IV de Escocia]] en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co rei [[Francisco I de Francia]] tornouse aínda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tíñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.
Durante o ano de 1513, [[Thomas Howard]], terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de [[James IV de Escocia]] en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co rei [[Francisco I de Francia]] tornouse aínda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tíñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.


Henrique VIII incrementou moito o poderío marítimo inglés, estabelecendo portos en Woolwich e Deptford no Río Támesis no sueste de Londres, e instituíndo unha mariña eficiente. O seu barco capitán (flagship), [[Mary Rose]], afundiuse no Solent (no canal inglés) durante a batalla e a súa recuperación nos anos 80 do século XX, foi un marco na investigación arqueolóxica desta época. O navío encóntrase hoxe en exposición no [[molle]] de [[Portsmouth]].
Henrique VIII incrementou moito o poderío marítimo inglés, estabelecendo portos en Woolwich e Deptford no [[río Támese]] no sueste de Londres, e instituíndo unha mariña eficiente. O seu barco capitán (flagship), [[Mary Rose]], afundiuse no Solent (no canal inglés) durante a batalla e a súa recuperación nos anos 80 do século XX, foi un marco na investigación arqueolóxica desta época. O navío encóntrase hoxe en exposición no [[molle]] de [[Portsmouth]].


=== Descendencia e casamentos ===
=== Descendencia e casamentos ===

Revisión como estaba o 11 de xuño de 2016 ás 22:54

Henrique VIII
Rei de Inglaterra e Irlanda
por Hans Holbein o Novo

Henrique VIII Tudor, nado o 28 de xuño de 1491 e finado o 28 de xaneiro de 1547, foi Rei de Inglaterra a partir do 21 de Abril (coroado a 24 de xuño) de 1509, até a súa morte. Foille concedido o título de rei de Irlanda polo Parlamento Irlandés en 1541, tendo obtido anteriormente o título de Lord da Irlanda.

Traxectoria

Henrique naceu no Palacio Real en Greenwich, Londres, segundo fillo do rei Henrique VII e Isabel de York, séndolle concedido o título de Duque de York. Foi designado Príncipe de Gales e herdeiro do trono despois da morte do seu irmán máis vello Artur en 1502.

Unha dispensa do Papa Xulio II era necesaria para autorizalo a casar coa viúva do seu irmán, Catarina de Aragón, e isto foi obtido coa base da non-consumación. O casamento foi celebrado a 11 de xuño de 1509 e resultou apenas nunha filla, a futura María I de Inglaterra. Henrique VIII chegou a escribir un pequeno libro titulado "Defensa dos Sete Sacramentos" que fixo para que León X lle outorgase o título de "Defensor da Fe"; no entanto, o desexo de lograr un herdeiro home, ben como a súa relación amorosa con Ana Bolena, levarano a procurar a disolución do casamento con Catarina xunto do Vaticano. As súas tentativas non terán éxito porque o Papa Clemente VII estaba baixo presión do sobriño de Catarina, o emperador Carlos V.

Frustrado coa ruptura das negociacións, Henrique VIII ignorou a lei canónica que lle impedía unirse a outra muller por estar xa casado, e casou con Ana Bolena a 25 de xaneiro de 1533. Esta actitude de afronta sen precedentes á Igrexa Católica valeulle a excomuñón, declarada por Clemente VII o 11 de xullo de 1533. No seguimento da excomuñón, Henrique decidiu a ruptura coa Igrexa Católica, declarou a disolución dos mosteiros, tomando así moitas das pertenzas da Igrexa, e formou a Igrexa de Inglaterra, da cal se declarou líder. Esta decisión fíxose oficial co decreto da supremacía (Act of Supremacy) de 1534. A recusa en xurar obediencia a este decreto levouno a condenar ao humanista Thomas More, o seu antigo Lord Chanceler, a morte.

Durante o ano de 1513, Thomas Howard, terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de James IV de Escocia en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co rei Francisco I de Francia tornouse aínda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tíñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.

Henrique VIII incrementou moito o poderío marítimo inglés, estabelecendo portos en Woolwich e Deptford no río Támese no sueste de Londres, e instituíndo unha mariña eficiente. O seu barco capitán (flagship), Mary Rose, afundiuse no Solent (no canal inglés) durante a batalla e a súa recuperación nos anos 80 do século XX, foi un marco na investigación arqueolóxica desta época. O navío encóntrase hoxe en exposición no molle de Portsmouth.

Descendencia e casamentos

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henrique_VIII_de_Inglaterra&oldid=3954660»