Xerome Emiliani: Diferenzas entre revisións
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}; cambios estética |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro: SanGirolamo.gif|350px|miniatura|dereita]] |
[[Ficheiro: SanGirolamo.gif|350px|miniatura|dereita]] |
||
'''Xerome Emiliani''', nado en [[Venecia]] en [[1486]] e finado en Somasca o 8 de febreiro de [[1537]], fundador dos Cregos Regulares de Somasca adicada á atención dos marxinados e enfermos e particularmente á infancia e á xuventude desamparada. |
'''Xerome Emiliani''', nado en [[Venecia]] en [[1486]] e finado en [[Somasca]] o [[8 de febreiro]] de [[1537]], fundador dos Cregos Regulares de Somasca adicada á atención dos marxinados e enfermos e particularmente á infancia e á xuventude desamparada. |
||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Fillo de Anxo Emiliani, senador da República veneciana. Orfo de pai aos dez anos, seguiu a carreira militar guerreando contra o Papa e a Liga de Cambrai en defensa do seu Estado. Foi alcaide e rexente de Caltelnuovo di Quero sul Piave, caendo prisioneiro cando os franceses, aliados do Papa e unidos a el na Liga de Cambrai, tomaron a praza. Conseguiu escapar, e máis tarde, en [[1516]], retomou o cargo e se fixo cargo da viuva do seu irmán falecido e dos seus catro fillos. |
Fillo de Anxo Emiliani, senador da República veneciana. Orfo de pai aos dez anos, seguiu a carreira militar guerreando contra o Papa e a Liga de Cambrai en defensa do seu Estado. Foi alcaide e rexente de Caltelnuovo di Quero sul Piave, caendo prisioneiro cando os franceses, aliados do Papa e unidos a el na Liga de Cambrai, tomaron a praza. Conseguiu escapar, e máis tarde, en [[1516]], retomou o cargo e se fixo cargo da viuva do seu irmán falecido e dos seus catro fillos. |
||
Coñeceu a [[Gaetano da Thiene|Caetano de Thiene]] en [[1527]], o que |
Coñeceu a [[Gaetano da Thiene|Caetano de Thiene]] en [[1527]], o que influíu en que se implicase ao servizo do hospital de enfermos incurables de Venecia. Asemade, abriu un obradoiro para formar a nenos e xente nova marxinada. Entregado á cura de enfermos durante as epidemias, en [[1531]], el mesmo se contaxia. Recuperado, entrega todos os seus bens aos pobres e parte a [[Bérgamo]] para fundar con varios laicos obras de atención a orfos, prostitutas e enfermos. Espallou a súa acción a varias cidades italianas como [[Milán]], [[Pavía]] ou [[Brescia]]. En [[1534]], funda a Congregación de servos dos Pobres, máis tarde denominada Somasca, aínda que el non entra na mesma. |
||
En febreiro de 1534, desatada unha epidemia de peste e adicado á atención dos apestados, el mesmo se contaxia mortalmente. |
En febreiro de 1534, desatada unha epidemia de peste e adicado á atención dos apestados, el mesmo se contaxia mortalmente. |
||
Liña 13: | Liña 14: | ||
É patrón de [[Treviso]] e Venecia. |
É patrón de [[Treviso]] e Venecia. |
||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
{{ORDENAR: Emiliani, Xerome}} |
|||
[[Categoría:Santos (Catolicismo)]] |
[[Categoría:Santos (Catolicismo)]] |
Revisión como estaba o 2 de xuño de 2016 ás 20:55
Xerome Emiliani, nado en Venecia en 1486 e finado en Somasca o 8 de febreiro de 1537, fundador dos Cregos Regulares de Somasca adicada á atención dos marxinados e enfermos e particularmente á infancia e á xuventude desamparada.
Traxectoria
Fillo de Anxo Emiliani, senador da República veneciana. Orfo de pai aos dez anos, seguiu a carreira militar guerreando contra o Papa e a Liga de Cambrai en defensa do seu Estado. Foi alcaide e rexente de Caltelnuovo di Quero sul Piave, caendo prisioneiro cando os franceses, aliados do Papa e unidos a el na Liga de Cambrai, tomaron a praza. Conseguiu escapar, e máis tarde, en 1516, retomou o cargo e se fixo cargo da viuva do seu irmán falecido e dos seus catro fillos.
Coñeceu a Caetano de Thiene en 1527, o que influíu en que se implicase ao servizo do hospital de enfermos incurables de Venecia. Asemade, abriu un obradoiro para formar a nenos e xente nova marxinada. Entregado á cura de enfermos durante as epidemias, en 1531, el mesmo se contaxia. Recuperado, entrega todos os seus bens aos pobres e parte a Bérgamo para fundar con varios laicos obras de atención a orfos, prostitutas e enfermos. Espallou a súa acción a varias cidades italianas como Milán, Pavía ou Brescia. En 1534, funda a Congregación de servos dos Pobres, máis tarde denominada Somasca, aínda que el non entra na mesma.
En febreiro de 1534, desatada unha epidemia de peste e adicado á atención dos apestados, el mesmo se contaxia mortalmente.
Significación
Foi beatificado o 23 de abril de 1747 por Bieito XIV e canonizado o 12 de outubro 1767 por Clemente XIII. A súa festa celébrase o 8 de febreiro.
É patrón de Treviso e Venecia.