Canzorro: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
|||
| Liña 4: | Liña 4: | ||
Orixinariamente, o canzorro era usado para economizar medios como elemento construtivo para soportar a [[cornixa]] aproveitando a propia [[viga]] que sustenta o tellado. Pero a súa forma evolucionou para ser empregado como elemento soamente decorativo ata o punto de perder a súa utilidade primitiva, pasando a ser unha peza exenta non portante. Iso derivou en numerosas formas escultóricas, servindo para auxiliar o soporte ou simplemente para embelecer as cubertas exteriores e interiores, ou os linteis dos vans. |
Orixinariamente, o canzorro era usado para economizar medios como elemento construtivo para soportar a [[cornixa]] aproveitando a propia [[viga]] que sustenta o tellado. Pero a súa forma evolucionou para ser empregado como elemento soamente decorativo ata o punto de perder a súa utilidade primitiva, pasando a ser unha peza exenta non portante. Iso derivou en numerosas formas escultóricas, servindo para auxiliar o soporte ou simplemente para embelecer as cubertas exteriores e interiores, ou os linteis dos vans. |
||
Tamén pode recibir o nome de '''modillón''', ou o máis xenérico de '''ménsula'''. |
Tamén pode recibir o nome de '''modillón''', ou o máis xenérico de '''ménsula''' cando non coincide co extremo dunha trabe. |
||
En [[Galicia]], na [[arquitectura románica]] foi moi utilizado sendo un dos principais elementos decorativos exteriores das igrexas. |
En [[Galicia]], na [[arquitectura románica]] foi moi utilizado sendo un dos principais elementos decorativos exteriores das igrexas. |
||
Revisión como estaba o 12 de maio de 2016 ás 10:49
En arquitectura, denomínase canzorro á cabeza da viga que asoma ao exterior e soporta a cornixa ou beirado. Como evolución desta acepción, o termo tamén pode ser usado para designar a peza voladiza -de calquera material- que soporta os extremos dunha cuberta ou un lintel.
Orixinariamente, o canzorro era usado para economizar medios como elemento construtivo para soportar a cornixa aproveitando a propia viga que sustenta o tellado. Pero a súa forma evolucionou para ser empregado como elemento soamente decorativo ata o punto de perder a súa utilidade primitiva, pasando a ser unha peza exenta non portante. Iso derivou en numerosas formas escultóricas, servindo para auxiliar o soporte ou simplemente para embelecer as cubertas exteriores e interiores, ou os linteis dos vans.
Tamén pode recibir o nome de modillón, ou o máis xenérico de ménsula cando non coincide co extremo dunha trabe.
En Galicia, na arquitectura románica foi moi utilizado sendo un dos principais elementos decorativos exteriores das igrexas.