41.652
edicións
(→1998-2003: Inicio na música profesional: arranxos) |
|||
Cando tiña 16, un amigo íntimo, o cantante de soul Tyler James, coñecido seu dende a Escola de Teatro Sylvia Young, após de asistir a un dos seus concertos propúxolle gravar unha [[Demo (música)|demo]]<ref name="reverso" />. A gravación desa sesión axudoulle a progresar na súa carreira profesional. Tyler James presentouse coa cinta diante de Nick Shymansky, da axencia de relacións públicas Brilliant!, con quen Tyler James acababa de asinar un contrato<ref name="voz">{{cita web |url=http://musica.uol.com.br/noticias/redacao/2012/07/23/leia-trecho-da-biografia-sobre-amy-winehouse-escrita-pelo-pai-da-cantora.htm |título=Leia trecho da biografia sobre Amy Winehouse, escrita pelo pai da cantora |data=23-7-2012 |páxina-web=UOL |lugar=São Paulo |dataacceso=9-4-2016 |lingua=portugués}}</ref>. Impresionado, Nick Shymansky mostroulle a cinta ó seu xefe en Brilliant!, Nick Godwyn, a canción chamábase ''Estrogenius'', un poema de 6 minutos mal interpretado coa guitarra mais a súa voz destacaba. Convocou a Amy Winehouse para facer unha audición e ficou sorprendido ó escoitala cantar. Andaban na procura dunha cantante de jazz e asinou con ela un contrato de representación artística<ref name="Island">{{cita web |título=Nick Godwyn Talks About Amy Winehouse |url=http://amywinehouseforever.org/425/news/nick-godwyn-talks-about-amy-winehouse/ |páxina-web=Amy Winehouse Forever |dataacceso=18-10-2015 |lingua=inglés}}</ref><ref>{{cita web |url=http://blitz.sapo.pt/principal/update/amy-winehouse-vida-tragica-grande-musica-talento-desperdicado=f97227 |título=Amy Winehouse: vida trágica, grande música, talento desperdiçado |data=23-7-2015 |páxina-web=Blitz |dataacceso=9-4-2016 |lingua=portugués}}</ref>. As influencias de Winehouse nesa época eran Dinah Washington, [[Billie Holiday]], Frank Sinatra, o álbum ''[[Tapestry]]'' de [[Carole King]], [[James Taylor]], non era o que unha adolescente adoitaba escoitar<ref name="Island" />.
Porén, Brilliant!, foi adquirida ó pouco por 19 Entertainment de [[Simon Fuller]]. A cantante asinou entón un contrato de representación con Simon Fuller, que a remunerou con 250 [[Libra esterlina|libras]] semanais (cifra que sería descontada de futuros beneficios) para que que se concentrase en desenvolver as súas calidades musicais e non precisase traballar durante este período<ref name="voz" />. Con todo,
Darcus Beese, representante de [[Island Records|Island]] en Londres, soubo de Winehouse por azar. Nunha reunión cuns produtores no seu despacho, para oír algunhas cancións que estaban producindo, escoitou casualmente unha gravación da súa voz, quedou impresionado e quixo contratala decontado. Cando Beese preguntou quen estaba cantando, o director dixo que non estaba autorizado a responder. A Beeze levoulle preto de seis meses atopala cantante. Neste momento Winehouse apenas gravara material, pois estaba aínda en fase de desenvolvemento, e Beese organizou unha audición nas oficinas da [[Universal Music Group|Universal]] en Londres. O xefe de Beese en Island, Nick Gatfield, alcanzou con ela un trato e con 19 anos Winehouse asinou pola discográfica Island<ref name="vez" />, que sería a responsable dos seus lanzamentos no Reino Unido<ref>{{cita publicación periódica |autor=Calkin, Jessamy |url=http://s.telegraph.co.uk/graphics/projects/amy-winehouse/index.html |título=Amy Winehouse: behind the controversial documentary |ano=2015 |xornal=The Daily Telegraph |url-arquivo=http://archive.is/ShWug |data-arquivo=29-3-2016 |dataacceso=9-4-2016 |lingua=inglés}}</ref>, corría o ano 2002.
|