Medo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
traducido do castelan por Martín
 
Liña 6: Liña 6:


[[Image:Saturno devorando a sus hijos.jpg|thumb|right|200px|O paso do [[tempo]] produce medo. ''[[Saturno devorando a un dos seus fillos]]'', pintura de [[Goya]].]]
[[Image:Saturno devorando a sus hijos.jpg|thumb|right|200px|O paso do [[tempo]] produce medo. ''[[Saturno devorando a un dos seus fillos]]'', pintura de [[Goya]].]]

Dende o punto de vista [[neuroloxía|neurolóxico]] é unha forma común de organización do [[cerebro]] primario dos seres vivos, e esencialmente consiste na activación da [[amígdala]], situada no lóbulo temporal.

Dende o punto de vista [[psicoloxía|psicolóxico]], [[sociedade|social]] e [[cultura]]l, o medo pode formar parte do [[carácter]] da [[persoa]] ou da organización [[sociedade|social]]. So pode por tanto aprender a temer obxetos ou contextos, e tamén podese aprender a non temelos, relacionase de maneira complexa con outros sentimentos (''medo o medo, medo o [[amor]], medo a [[morte]]'') e garda estreita relación cos distintos elementos da [[cultura]].

Revisión como estaba o 11 de xuño de 2007 ás 09:15

Medo é unha emoción caracterizada por un intenso sentimento habitualmente desagradable, provocado pola percepción dun perigro, real ou imaxinario, presente ou futuro. É unha emoción primaria que se deriva da aversión natural ó risco ou a ameaza, e manifiestase tanto nos animaisé como no ser humano. O presente artículo trata fundamentalmente do medo en humanos.

Enfoques sobre o medo

Dende o punto de vista biolóxico, o miedo é un esquema adaptativo, e constitue un mecanismo de supervivencia surxido para permitir o individuo responder ante situaciones adversas con rapidez e eficacia. Nese sentido, é normal e beneficioso para o individuo e para a súa especie.

O paso do tempo produce medo. Saturno devorando a un dos seus fillos, pintura de Goya.

Dende o punto de vista neurolóxico é unha forma común de organización do cerebro primario dos seres vivos, e esencialmente consiste na activación da amígdala, situada no lóbulo temporal.

Dende o punto de vista psicolóxico, social e cultural, o medo pode formar parte do carácter da persoa ou da organización social. So pode por tanto aprender a temer obxetos ou contextos, e tamén podese aprender a non temelos, relacionase de maneira complexa con outros sentimentos (medo o medo, medo o amor, medo a morte) e garda estreita relación cos distintos elementos da cultura.