Gran Premio de Mónaco de 1970: Diferenzas entre revisións
m Bot: Engado {{Control de autoridades}} |
|||
Liña 40: | Liña 40: | ||
== Resumo == |
== Resumo == |
||
Non houbo cambios significativos na liña de saida de Mónaco, a única noticia foi [[Ronnie Peterson]], participando cun [[March Engineering|March]] privado. O equipo [[Team Lotus|Lotus]] decidiu levar o vello [[Lotus 49|49]] en vez do novo chasis [[Lotus 72|72]], a pesar das probas nunha carreira non de campionato en [[Circuíto de Silverstone|Silverstone]] un par de semanas antes. Na cualificación, March copou a primeira fila, con [[Jackie Stewart]] na pole (para o equipo [[Tyrrell Racing|Tyrrell]]) e [[Chris Amon]] a seu carón. O terceiro lugar foi para o [[McLaren]] de [[Denny Hulme]], e o cuarto para o [[Brabham]] de [[Jack Brabham]]; detrás deles estaba o [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] de [[Jacky Ickx]]. O primeiro piloto de Lotus foi [[Jochen Rindt]], cualificou en oitavo lugar. |
Non houbo cambios significativos na liña de saida de Mónaco, a única noticia foi [[Ronnie Peterson]], participando cun [[March Engineering|March]] privado. O equipo [[Team Lotus|Lotus]] decidiu levar o vello [[Lotus 49|49]] en vez do novo chasis [[Lotus 72|72]], a pesar das probas nunha carreira non de campionato en [[Circuíto de Silverstone|Silverstone]] un par de semanas antes. Na cualificación, March copou a primeira fila, con [[Jackie Stewart]] na pole (para o equipo [[Tyrrell Racing|Tyrrell]]) e [[Chris Amon]] a seu carón. O terceiro lugar foi para o [[McLaren]] de [[Denny Hulme]], e o cuarto para o [[Brabham]] de [[Jack Brabham]]; detrás deles estaba o [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] de [[Jacky Ickx]]. O primeiro piloto de Lotus foi [[Jochen Rindt]], cualificou en oitavo lugar. |
||
A pesar da choiva nos días anteriores, o sol brillaba o día da carreira, e a pista estaba seca. Ao principio, Stewart liderou a carreira, con Amon, Brabham, Ickx e [[Jean-Pierre Beltoise]] detrás del, na segunda volta, Beltoise pasou Ickx. Stewart comezou a afastarse, polo que a orde mantívose sen cambios ata a volta 12, cando Ickx retirouse cun fallo na transmisión. Na volta 22 Beltoise, retirouse con problemas na transmisión, na mesma volta Brabham pasou a Amón ao segundo lugar. Parecía que Stewart podía repetir comodamente a vitoria que tivo en [[Gran Premio de España de 1970|España]], pero na volta 27 o seu March comezou fallar, e detívose nos pits. Isto deixou ao Brabham á fronte, con Amón, Hulme e Rindt, que se abriu camiño desde o medio do pelotón. Na súa primeira carreira, Peterson estaba facéndoo ben, no sétimo lugar, mentres o motor do [[BRM]] de [[Jackie Oliver]] fallou, deixando aos comisarios un arduo traballo para limpar todo o aceite que caeu na pista. |
A pesar da choiva nos días anteriores, o sol brillaba o día da carreira, e a pista estaba seca. Ao principio, Stewart liderou a carreira, con Amon, Brabham, Ickx e [[Jean-Pierre Beltoise]] detrás del, na segunda volta, Beltoise pasou Ickx. Stewart comezou a afastarse, polo que a orde mantívose sen cambios ata a volta 12, cando Ickx retirouse cun fallo na transmisión. Na volta 22 Beltoise, retirouse con problemas na transmisión, na mesma volta Brabham pasou a Amón ao segundo lugar. Parecía que Stewart podía repetir comodamente a vitoria que tivo en [[Gran Premio de España de 1970|España]], pero na volta 27 o seu March comezou fallar, e detívose nos pits. Isto deixou ao Brabham á fronte, con Amón, Hulme e Rindt, que se abriu camiño desde o medio do pelotón. Na súa primeira carreira, Peterson estaba facéndoo ben, no sétimo lugar, mentres o motor do [[BRM]] de [[Jackie Oliver]] fallou, deixando aos comisarios un arduo traballo para limpar todo o aceite que caeu na pista. |
||
Case ao mesmo tempo, Hulme tivo problemas co embrague do seu McLaren, saltaron as engrenaxes do cambio, polo caiu por detrás de Rindt e Pescarolo, na volta 62 fallou a suspensión de Amón, e viuse obrigado a retirarse, deixando ao austríaco no segundo lugar, nove segundos por detrás de Brabham. Logo aumentou o seu ritmo, e cara ás últimas voltas estaba pegado ao australiano. A vitoria de Brabham parecía estar en camiño, resistindo toda a presión que Rindt exercía sobre el. Pero sucedeu o incrible: saíuse da liña de carreira para evitar un coche máis lento en Gazomètre, na última curva da última volta, Brabham derrapou sobre a superficie polvorenta e foise directamente ás balas de palla, entregándolle a vitoria a Rindt (unha vitoria recibida cun gran salto de alegría por [[Colin Chapman]]). Brabham volveu rapidamente á pista e terminou a carreira en segunda posición. O terceiro lugar foi para Pescarolo nun Matra, mentres que as restantes posicións para os puntos foron para Hulme, [[Graham Hill]] (que se abriu camiño desde o último lugar da grella) e [[Pedro Rodríguez de la Vega|Pedro Rodríguez]]. |
Case ao mesmo tempo, Hulme tivo problemas co embrague do seu McLaren, saltaron as engrenaxes do cambio, polo caiu por detrás de Rindt e Pescarolo, na volta 62 fallou a suspensión de Amón, e viuse obrigado a retirarse, deixando ao austríaco no segundo lugar, nove segundos por detrás de Brabham. Logo aumentou o seu ritmo, e cara ás últimas voltas estaba pegado ao australiano. A vitoria de Brabham parecía estar en camiño, resistindo toda a presión que Rindt exercía sobre el. Pero sucedeu o incrible: saíuse da liña de carreira para evitar un coche máis lento en Gazomètre, na última curva da última volta, Brabham derrapou sobre a superficie polvorenta e foise directamente ás balas de palla, entregándolle a vitoria a Rindt (unha vitoria recibida cun gran salto de alegría por [[Colin Chapman]]). Brabham volveu rapidamente á pista e terminou a carreira en segunda posición. O terceiro lugar foi para Pescarolo nun Matra, mentres que as restantes posicións para os puntos foron para Hulme, [[Graham Hill]] (que se abriu camiño desde o último lugar da grella) e [[Pedro Rodríguez de la Vega|Pedro Rodríguez]]. |
Revisión como estaba o 19 de abril de 2016 ás 00:16
Detalles da carreira | ||
---|---|---|
Carreira 3 de 13 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1970. | ||
Trazado do circuíto de Mónaco. | ||
Data | 10 de maio de 1970 | |
Nome oficial | XXVIII Gran Premio de Mónaco | |
Localización | Circuíto de Mónaco Monte Carlo, Principado de Mónaco | |
Percorrido | Circuíto urbano 3´145 km | |
Distancia | 80 voltas, 251´6 km | |
Clima | Cálido,sol | |
Pole position | ||
Piloto | Jackie Stewart | March-Ford |
Tempo | 1:24.0 | |
Volta rápida | ||
Piloto | Jochen Rindt | Lotus-Ford |
Tempo | 1:23.2 na volta 80 | |
Podio | ||
Primeiro | Jochen Rindt | Lotus-Ford |
Segundo | Jack Brabham | Brabham-Ford |
Terceiro | Henri Pescarolo | Matra |
O Gran Premio de Mónaco de 1970 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 10 de maio de 1970 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a terceira carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1970.
Resumo
Non houbo cambios significativos na liña de saida de Mónaco, a única noticia foi Ronnie Peterson, participando cun March privado. O equipo Lotus decidiu levar o vello 49 en vez do novo chasis 72, a pesar das probas nunha carreira non de campionato en Silverstone un par de semanas antes. Na cualificación, March copou a primeira fila, con Jackie Stewart na pole (para o equipo Tyrrell) e Chris Amon a seu carón. O terceiro lugar foi para o McLaren de Denny Hulme, e o cuarto para o Brabham de Jack Brabham; detrás deles estaba o Ferrari de Jacky Ickx. O primeiro piloto de Lotus foi Jochen Rindt, cualificou en oitavo lugar.
A pesar da choiva nos días anteriores, o sol brillaba o día da carreira, e a pista estaba seca. Ao principio, Stewart liderou a carreira, con Amon, Brabham, Ickx e Jean-Pierre Beltoise detrás del, na segunda volta, Beltoise pasou Ickx. Stewart comezou a afastarse, polo que a orde mantívose sen cambios ata a volta 12, cando Ickx retirouse cun fallo na transmisión. Na volta 22 Beltoise, retirouse con problemas na transmisión, na mesma volta Brabham pasou a Amón ao segundo lugar. Parecía que Stewart podía repetir comodamente a vitoria que tivo en España, pero na volta 27 o seu March comezou fallar, e detívose nos pits. Isto deixou ao Brabham á fronte, con Amón, Hulme e Rindt, que se abriu camiño desde o medio do pelotón. Na súa primeira carreira, Peterson estaba facéndoo ben, no sétimo lugar, mentres o motor do BRM de Jackie Oliver fallou, deixando aos comisarios un arduo traballo para limpar todo o aceite que caeu na pista.
Case ao mesmo tempo, Hulme tivo problemas co embrague do seu McLaren, saltaron as engrenaxes do cambio, polo caiu por detrás de Rindt e Pescarolo, na volta 62 fallou a suspensión de Amón, e viuse obrigado a retirarse, deixando ao austríaco no segundo lugar, nove segundos por detrás de Brabham. Logo aumentou o seu ritmo, e cara ás últimas voltas estaba pegado ao australiano. A vitoria de Brabham parecía estar en camiño, resistindo toda a presión que Rindt exercía sobre el. Pero sucedeu o incrible: saíuse da liña de carreira para evitar un coche máis lento en Gazomètre, na última curva da última volta, Brabham derrapou sobre a superficie polvorenta e foise directamente ás balas de palla, entregándolle a vitoria a Rindt (unha vitoria recibida cun gran salto de alegría por Colin Chapman). Brabham volveu rapidamente á pista e terminou a carreira en segunda posición. O terceiro lugar foi para Pescarolo nun Matra, mentres que as restantes posicións para os puntos foron para Hulme, Graham Hill (que se abriu camiño desde o último lugar da grella) e Pedro Rodríguez.
Clasificación
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 3 | Jochen Rindt | Lotus-Ford | 80 | 1:54:37.4 | 8 | 9 |
2 | 5 | Jack Brabham | Brabham-Ford | 80 | + 23.1 | 4 | 6 |
3 | 9 | Henri Pescarolo | Matra | 80 | + 51.4 | 7 | 4 |
4 | 11 | Denny Hulme | McLaren-Ford | 80 | + 1:28.3 | 3 | 3 |
5 | 1 | Graham Hill | Lotus-Ford | 79 | + 1 volta | 16 | 2 |
6 | 17 | Pedro Rodríguez | BRM | 78 | + 2 voltas | 15 | 1 |
7 | 23 | Ronnie Peterson | March-Ford | 78 | + 2 voltas | 12 | |
8 | 19 | Jo Siffert | March-Ford | 76 | Sen Combustible | 11 | |
Ret | 28 | Chris Amon | March-Ford | 60 | Suspensión | 2 | |
NC | 24 | Piers Courage | De Tomaso-Ford | 58 | Non Clasificado | 9 | |
Ret | 21 | Jackie Stewart | March-Ford | 57 | Motor | 1 | |
Ret | 16 | Jackie Oliver | BRM | 42 | Motor | 14 | |
Ret | 8 | Jean-Pierre Beltoise | Matra | 21 | Diferencial | 6 | |
Ret | 12 | Bruce McLaren | McLaren-Ford | 19 | Suspensión | 10 | |
Ret | 14 | John Surtees | McLaren-Ford | 14 | Presión aceite | 13 | |
Ret | 26 | Jacky Ickx | Ferrari | 11 | Semieixo | 5 | |
NSC | 10 | Andrea de Adamich | McLaren-Alfa Romeo | ||||
NSC | 6 | Rolf Stommelen | Brabham-Ford | ||||
NSC | 15 | George Eaton | BRM | ||||
NSC | 2 | John Miles | Lotus-Ford | ||||
NSC | 20 | Johnny Servoz-Gavin | March-Ford |
Posicións logo da carreira
|
|
- Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de España de 1970 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1970 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1970 |
Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1969 |
Gran Premio de Mónaco | Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1971 |
Notas
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Mónaco de 1970 |
Ligazóns externas
- "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 3 February 2008. Consultado o 2008-01-15.