Gabriel Milito: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}
m Arranxos varios using AWB
Liña 42: Liña 42:


== Traxectoria ==
== Traxectoria ==
Naceu en [[Bernal]], na [[provincia de Buenos Aires]], na [[Arxentina]]. É o irmán menor do dianteiro do [[Inter de Milán]] [[Diego Milito]]. Xoga de [[Posicións no fútbol|defensa]] (normalmente de central ou de líbero). Ten unha boa visión de xogo en canto a pases longos e un gran remate de cabeza. Xogou tamén nun club chamado "Viejo Bueno" (Quilmes) co seu irmán [[Diego Milito]].
Naceu en [[Bernal]], na [[provincia de Buenos Aires]], na [[Arxentina]]. É o irmán menor do dianteiro do [[Inter de Milán]] [[Diego Milito]]. Xoga de [[Posicións no fútbol|defensa]] (normalmente de central ou de líbero). Ten unha boa visión de xogo en canto a pases longos e un gran remate de cabeza. Xogou tamén nun club chamado "Viejo Bueno" (Quilmes) co seu irmán [[Diego Milito]].


Fixo as inferiores e debutou en [[Primeira división arxentina|Primeira División]] no seu primeiro equipo, [[Club Atlético Independiente|Independiente de Avellaneda]] onde xogou desde [[1997]] ata [[2003]] e gañou o Torneo Apertura [[2002]] sendo o capitán e unha da principais figuras dese equipo.
Fixo as inferiores e debutou en [[Primeira división arxentina|Primeira División]] no seu primeiro equipo, [[Club Atlético Independiente|Independiente de Avellaneda]] onde xogou desde [[1997]] ata [[2003]] e gañou o Torneo Apertura [[2002]] sendo o capitán e unha da principais figuras dese equipo.


En [[2003]] fichou polo [[Real Zaragoza]], despois de que o [[Real Madrid Club de Fútbol|Real Madrid]] descartáseo por uns problemas físicos no seu xeonllo dereito, da que fora operado en 2001. No conxunto "maño" realizou catro tempadas rendendo a un nivel altísimo, xogando todos os partidos de Liga e Copa do Rei nestes anos. En Zaragoza chegou a ser un gran líder, sendo unha icona tamén para a afección blanquilla que aínda segue recordando a súa gran etapa. Ao ano de chegar a Zaragoza gañou a [[Copa do Rei de fútbol|Copa do Rei]].<ref>[http://www.aragondigital.com/asp/noticia.asp?notid=35540 ¡Ata sempre, mariscal!]</ref>
En [[2003]] fichou polo [[Real Zaragoza]], despois de que o [[Real Madrid Club de Fútbol|Real Madrid]] descartáseo por uns problemas físicos no seu xeonllo dereito, da que fora operado en 2001. No conxunto "maño" realizou catro tempadas rendendo a un nivel altísimo, xogando todos os partidos de Liga e Copa do Rei nestes anos. En Zaragoza chegou a ser un gran líder, sendo unha icona tamén para a afección blanquilla que aínda segue recordando a súa gran etapa. Ao ano de chegar a Zaragoza gañou a [[Copa do Rei de fútbol|Copa do Rei]].<ref>[http://www.aragondigital.com/asp/noticia.asp?notid=35540 ¡Ata sempre, mariscal!]</ref>
Liña 51: Liña 51:
| url = http://www.20minutos.es/noticia/258449/0/milito/fichaje/barca/
| url = http://www.20minutos.es/noticia/258449/0/milito/fichaje/barca/
| título = Begiristain: "Milito era a mellor opción" - 20minutos.es
| título = Begiristain: "Milito era a mellor opción" - 20minutos.es
}}<!--Título generado por Muro Bot--></ref> O eterno rival, [[Real Madrid Club de Fútbol|Real Madrid]], descartouno no seu día seguindo as recomendacións dos servizos médicos do club que prognosticaron que o seu xeonllo dereito podería sufrir lesións no futuro e desde [[Madrid]] temíase que seguise alcanzando os grandes niveis de fútbol que alcanzou en Zaragoza. Pero 10 meses despois aínda que o seu xeonllo dereito continuaba en perfecto estado foi a esquerda a que rompeu.
}}<!--Título generado por Muro Bot--></ref> O eterno rival, [[Real Madrid Club de Fútbol|Real Madrid]], descartouno no seu día seguindo as recomendacións dos servizos médicos do club que prognosticaron que o seu xeonllo dereito podería sufrir lesións no futuro e desde [[Madrid]] temíase que seguise alcanzando os grandes niveis de fútbol que alcanzou en Zaragoza. Pero 10 meses despois aínda que o seu xeonllo dereito continuaba en perfecto estado foi a esquerda a que rompeu.


O [[19 de xullo]] de [[2007]] realizou a revisión médica satisfactoriamente e posteriormente foi presentado co dorsal 12, pero finalmente outórgaselle ao comezo da Tempada [[2007]]-[[2008]] o número 3.
O [[19 de xullo]] de [[2007]] realizou a revisión médica satisfactoriamente e posteriormente foi presentado co dorsal 12, pero finalmente outórgaselle ao comezo da Tempada [[2007]]-[[2008]] o número 3.


Debutou co club azulgrana o día [[15 de agosto]] de [[2007]] ante o [[Bayern de Múnic]]. Saíu na segunda parte para suplir a [[Lilian Thuram]]. O partido, correspondente ao [[Trofeo Joan Gamper]], gañouno o Barcelona por 4-0.
Debutou co club azulgrana o día [[15 de agosto]] de [[2007]] ante o [[Bayern de Múnic]]. Saíu na segunda parte para suplir a [[Lilian Thuram]]. O partido, correspondente ao [[Trofeo Joan Gamper]], gañouno o Barcelona por 4-0.


O [[29 de abril]] de [[2008]], contra o [[Manchester United Football Club|Manchester United]] na Liga de Campións, Milito vólvese a lesionar gravemente do xeonllo dereito estando como mínimo entre 6 a 12 meses de baixa.<ref>{{Cita web
O [[29 de abril]] de [[2008]], contra o [[Manchester United Football Club|Manchester United]] na Liga de Campións, Milito vólvese a lesionar gravemente do xeonllo dereito estando como mínimo entre 6 a 12 meses de baixa.<ref>{{Cita web
Liña 61: Liña 61:
| título = Barcelona: Milito estará seis meses de baja - AS.com
| título = Barcelona: Milito estará seis meses de baja - AS.com
|lingua=es
|lingua=es
}}</ref> A operación do arxentino foi complicada, xa que tivo que ser intervido en ambos os xeonllos para extraer da esquerda un anaco do tendón rotuliano para inserirllo na dereita, a danada.
}}</ref> A operación do arxentino foi complicada, xa que tivo que ser intervido en ambos os xeonllos para extraer da esquerda un anaco do tendón rotuliano para inserirllo na dereita, a danada.


Para a tempada [[2008]]-[[2009]] cambiou o dorsal número 3 que levou na tempada [[2007]]-[[2008]] polo dorsal 18.
Para a tempada [[2008]]-[[2009]] cambiou o dorsal número 3 que levou na tempada [[2007]]-[[2008]] polo dorsal 18.
O [[26 de febreiro]] de [[2009]], Gabriel volve adestrar cos seus compañeiros aínda que aínda non ten o alta médica para xogar todo un partido. Pero, como a operación do [[13 de maio]] de [[2008]] non acabou cos seus problemas, o [[6 de xuño]] de [[2009]], tras trece meses de baixa cando o diagnóstico inicial era de seis, o xogador ten que ser sometido a unha nova [[artroscopia]] no seu xeonllo dereito co obxectivo de solucionar os problemas que arrastra.
O [[26 de febreiro]] de [[2009]], Gabriel volve adestrar cos seus compañeiros aínda que aínda non ten o alta médica para xogar todo un partido. Pero, como a operación do [[13 de maio]] de [[2008]] non acabou cos seus problemas, o [[6 de xuño]] de [[2009]], tras trece meses de baixa cando o diagnóstico inicial era de seis, o xogador ten que ser sometido a unha nova [[artroscopia]] no seu xeonllo dereito co obxectivo de solucionar os problemas que arrastra.


O [[30 de novembro]] de [[2009]] Milito recibiu o alta médica e o xoves 7 de xaneiro do [[2010]] volveu xogar de titular logo de 18 meses de recuperación, a prensa cualificou como positiva o labor do veterano traseiro central.
O [[30 de novembro]] de [[2009]] Milito recibiu o alta médica e o xoves 7 de xaneiro do [[2010]] volveu xogar de titular logo de 18 meses de recuperación, a prensa cualificou como positiva o labor do veterano traseiro central.


== Selección nacional ==
== Selección nacional ==
En [[1999]] formou parte da [[Selección de fútbol da Arxentina|Selección xuvenil]] que gañou o [[Campionato Suramericano Sub-20]] disputado na [[Arxentina]].
En [[1999]] formou parte da [[Selección de fútbol da Arxentina|Selección xuvenil]] que gañou o [[Campionato Suramericano Sub-20]] disputado na [[Arxentina]].


En [[2005]] participou na [[Copa das Confederacións|Copa FIFA Confederacións]] realizada en [[Alemaña]], onde a Arxentina chegou á final do torneo, pero perdeu fronte a [[Selección de fútbol de Brasil|Brasil]].
En [[2005]] participou na [[Copa das Confederacións|Copa FIFA Confederacións]] realizada en [[Alemaña]], onde a Arxentina chegou á final do torneo, pero perdeu fronte a [[Selección de fútbol de Brasil|Brasil]].


En [[2006]] disputou o [[Copa Mundial de Fútbol de 2006|Mundial de Alemaña]], Arxentina caeu por penais en cuartos de final fronte aos anfitrións.
En [[2006]] disputou o [[Copa Mundial de Fútbol de 2006|Mundial de Alemaña]], Arxentina caeu por penais en cuartos de final fronte aos anfitrións.


En [[2007]] xogou a [[Copa América]] de [[Venezuela]], na cal terminou subcampión por detrás de [[Selección de fútbol de Brasil|Brasil]].
En [[2007]] xogou a [[Copa América]] de [[Venezuela]], na cal terminou subcampión por detrás de [[Selección de fútbol de Brasil|Brasil]].


==== Participacións en Copas do Mundo ====
==== Participacións en Copas do Mundo ====
Liña 87: Liña 87:
|[[Alemaña]]
|[[Alemaña]]
|Cuartos de final
|Cuartos de final
|}
|}


== Palmarés ==
== Palmarés ==
Liña 187: Liña 187:
* [http://www.futbolpunto.com/jugadores/Gabriel-Alejandro-Milito Datos do xogador en FutbolPunto] {{es}}
* [http://www.futbolpunto.com/jugadores/Gabriel-Alejandro-Milito Datos do xogador en FutbolPunto] {{es}}


{{ORDENAR:Milito, Gabriel}}
{{Control de autoridades}}
{{Control de autoridades}}


{{ORDENAR:Milito, Gabriel}}
[[Categoría:Futbolistas da Arxentina]]
[[Categoría:Futbolistas da Arxentina]]
[[Categoría:Defensas de fútbol]]
[[Categoría:Defensas de fútbol]]

Revisión como estaba o 18 de abril de 2016 ás 22:46

Modelo:InfFut2 Gabriel Alejandro Milito, nado o 7 de setembro de 1980 en Bernal (Buenos Aires), é un ex futbolista arxentino. Xogaba de defensa central e foi internacional coa selección arxentina.

Traxectoria

Naceu en Bernal, na provincia de Buenos Aires, na Arxentina. É o irmán menor do dianteiro do Inter de Milán Diego Milito. Xoga de defensa (normalmente de central ou de líbero). Ten unha boa visión de xogo en canto a pases longos e un gran remate de cabeza. Xogou tamén nun club chamado "Viejo Bueno" (Quilmes) co seu irmán Diego Milito.

Fixo as inferiores e debutou en Primeira División no seu primeiro equipo, Independiente de Avellaneda onde xogou desde 1997 ata 2003 e gañou o Torneo Apertura 2002 sendo o capitán e unha da principais figuras dese equipo.

En 2003 fichou polo Real Zaragoza, despois de que o Real Madrid descartáseo por uns problemas físicos no seu xeonllo dereito, da que fora operado en 2001. No conxunto "maño" realizou catro tempadas rendendo a un nivel altísimo, xogando todos os partidos de Liga e Copa do Rei nestes anos. En Zaragoza chegou a ser un gran líder, sendo unha icona tamén para a afección blanquilla que aínda segue recordando a súa gran etapa. Ao ano de chegar a Zaragoza gañou a Copa do Rei.[1]

En 2007 ficha polo FC Barcelona por 20,5 millóns de euros por 4 tempadas e unha cláusula de rescisión de 90 millóns de €.[2] O eterno rival, Real Madrid, descartouno no seu día seguindo as recomendacións dos servizos médicos do club que prognosticaron que o seu xeonllo dereito podería sufrir lesións no futuro e desde Madrid temíase que seguise alcanzando os grandes niveis de fútbol que alcanzou en Zaragoza. Pero 10 meses despois aínda que o seu xeonllo dereito continuaba en perfecto estado foi a esquerda a que rompeu.

O 19 de xullo de 2007 realizou a revisión médica satisfactoriamente e posteriormente foi presentado co dorsal 12, pero finalmente outórgaselle ao comezo da Tempada 2007-2008 o número 3.

Debutou co club azulgrana o día 15 de agosto de 2007 ante o Bayern de Múnic. Saíu na segunda parte para suplir a Lilian Thuram. O partido, correspondente ao Trofeo Joan Gamper, gañouno o Barcelona por 4-0.

O 29 de abril de 2008, contra o Manchester United na Liga de Campións, Milito vólvese a lesionar gravemente do xeonllo dereito estando como mínimo entre 6 a 12 meses de baixa.[3] A operación do arxentino foi complicada, xa que tivo que ser intervido en ambos os xeonllos para extraer da esquerda un anaco do tendón rotuliano para inserirllo na dereita, a danada.

Para a tempada 2008-2009 cambiou o dorsal número 3 que levou na tempada 2007-2008 polo dorsal 18. O 26 de febreiro de 2009, Gabriel volve adestrar cos seus compañeiros aínda que aínda non ten o alta médica para xogar todo un partido. Pero, como a operación do 13 de maio de 2008 non acabou cos seus problemas, o 6 de xuño de 2009, tras trece meses de baixa cando o diagnóstico inicial era de seis, o xogador ten que ser sometido a unha nova artroscopia no seu xeonllo dereito co obxectivo de solucionar os problemas que arrastra.

O 30 de novembro de 2009 Milito recibiu o alta médica e o xoves 7 de xaneiro do 2010 volveu xogar de titular logo de 18 meses de recuperación, a prensa cualificou como positiva o labor do veterano traseiro central.

Selección nacional

En 1999 formou parte da Selección xuvenil que gañou o Campionato Suramericano Sub-20 disputado na Arxentina.

En 2005 participou na Copa FIFA Confederacións realizada en Alemaña, onde a Arxentina chegou á final do torneo, pero perdeu fronte a Brasil.

En 2006 disputou o Mundial de Alemaña, Arxentina caeu por penais en cuartos de final fronte aos anfitrións.

En 2007 xogou a Copa América de Venezuela, na cal terminou subcampión por detrás de Brasil.

Participacións en Copas do Mundo

Mundial Sede Resultado
Copa Mundial de Fútbol de 2006 Alemaña Cuartos de final

Palmarés

Campionatos nacionais

Título Club País Ano
Torneo Apertura Independiente Arxentina 2002
Copa do Rei Real Zaragoza España España 2004
Supercopa de España Real Zaragoza España España 2004
Copa do Rei FC Barcelona España España 2009
Liga Española FC Barcelona España España 2009
Supercopa de España FC Barcelona España España 2009
Liga Española FC Barcelona España España 2010
Supercopa de España FC Barcelona España España 2010
Liga Española FC Barcelona España España 2011

Campionatos internacionais

Título Club(*) País Ano
Sudamericano Sub-20 Selección arxentina Arxentina 1999
Liga de Campións da UEFA FC Barcelona Roma 2009
Supercopa de Europa FC Barcelona Mónaco 2009
Copa Mundial de Clubs FC Barcelona Abu Dabi 2009
Liga de Campións da UEFA FC Barcelona Londres 2011

(*) Incluíndo a selección nacional.

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas